به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» ،
مراسم نکوداشت سردار شهید رضا شکریپور و آیین رونمایی از کتاب میروم تا مجنون بماند با حضور آیتالله شعبانی، نماینده ولیفقیه در استان همدان، امرایی، معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری همدان، سردار زارع کمالی، فرمانده سپاه انصارالحسنین(ع)، مدیرکل تبلیغات اسلامی، مدیرکل بنیاد شهید و امور ایثارگران، مدیرکل صدای و سیمای مرکز استان و سایر مسئولان استانی امروز در مجتمع بوعلی سینا همدان برگزار شد.
این کتاب به نویسندگی حسن سجادیپور روایتی از زندگی سردار شهید حاج رضا شکریپور، فرمانده گردان ۱۵۴ حضرت علیاکبر(ع) است. کتاب به شیوه روایت اول شخص و از زبان خود شهید نوشته شده است. این اثر علاوهبر بازتاب شخصیت و زندگی شهید شکریپور، تصویری از فرهنگ، باورها و سبک زندگی مردم در دهههای گذشته، بهویژه در دوران انقلاب و جنگ تحمیلی، ارائه میدهد. نویسنده به جزئیات زندگی روزمره، تربیت خانوادگی، و تأثیرات محیطی که شخصیت شهید در آن پرورش یافته میپردازد.
شهید ذخیره الهی برای حفظ راه حق است
برادر سردار شهید رضا شکریپور در این مراسم به نقل از رهبر معظم انقلاب اسلامی، گفت: شهید ذخیره الهی است برای حفظ راه حق. شهید انسان کامل و مؤمنی است که با انتخاب آگاهانه، جان خود را برای رضای خدا و دفاع از حقیقت فدا میکند. انقلاب اسلامی بدون فرهنگ شهادت دوام نمیآورد. خون شهیدان عامل اصلی حفظ کشور، استقلال و عزت ملت هستند. شهیدپروری وظیفه تکتک ماست؛ یعنی تربیت نسلی که روحیه مجاهدت، اخلاص و ایمان شهید را در خود داشته باشد. مدارس، خانوادهها و دانشگاهها باید نسبت به این امر همت کنند.
وی درمورد سختکوشی و افتخارآفرینی شهید شکریپور، عنوان کرد: شهید شکریپور پیش از ورود به سپاه، ۱۵ شغل سخت را تجربه کرده بود. یکی دیگر از افتخارات ایشان در عرصه ورزش بود؛ در مسابقهای که در دبیرستان بوعلی (پهلوی سابق) برگزار شد، در سه رشته ورزشی شرکت کرد و در هر سه رشته نیز مدال کسب کرد.
برادرشهید شکریپور با اشاره به روحیه امیدآفرینی شهید، تأکید کرد: یکی از راههای موفقیت شهید شکریپور، امید و امیددادن به خود و مردم بود. وای به حال کسی که در جامعه ما ایجاد ناامیدی کند. ما باید به دنبال امیدبخشی به مردم و مسئولان باشیم، زیرا امید است که روحیه مردم را نشاط میبخشد.
در ادامه مرتضی نادرمحمدی، همرزم و دوست شهید شکری پور از خاطرات خود با شهید شکریپور، گفت: در هر مجموعه، نهاد و سازمانی که بخواهد در سطح ملی، منطقهای و بخشی، مأموریت و وظیفهای انجام دهد، لازم است افرادی را به عنوان متولی آموزش انتخاب شوند تا در جهت اثربخشی و ارتقای کیفیت مأموریتهای ابلاغی به آن سازمان، نیروهای لازم را تربیت کنند.
وی در ادامه گفت: پادگان شهدا به عنوان مرکز اصلی آموزش عمومی سپاه در غرب کشور شناخته میشود. یکی از افتخارات استان همدان در منطقه غرب کشور، شهید حاج رضا شکریپور بود. ایشان به دلیل سن و سال بیشتر نسبت به سایر همرزمان خود، در مجموعه پادگان شهدا جایگاه پدرانهای داشتند و از ویژگیها و خصوصیات منحصر به فردی برخوردار بودند.
همرزم شهید شکری پور درمورد ویژگیهای شهید شکری پور، تصریح کرد: ایشان از نظر آمادگی جسمانی در وضعیت مطلوبی قرار داشت و از لحاظ اخلاقی نیز فردی فروتن بود که میان گفتار و کردار او همخوانی وجود داشت. ایشان ارتباط صمیمانهای با نیروهای آموزشی برقرار میکرد و نیروها به سرعت به او جذب میشدند. شهید شکری پور فردی پرتلاش و ثمربخش، بهویژه در حوزه آموزش بودند.
نادرمحمدی تصریح کرد: نیروهایی که وارد پادگان شهدا میشدند، نخستین فردی که با او برخورد داشتند، شهید شکریپور بود. وی در آموزش نیروها، چه در زمینه آداب نظامی و چه در آداب زندگی و مسیر الهی، نقش محوری ایفا میکرد. بیشترین زمان نیروهای تازهوارد در اختیار مجموعه آموزش بود که شهید شکریپور به عنوان فرمانده تیپ آموزشی، مسئول سرپرستی و مدیریت آن را برعهده داشت.
وی در پایان، بیان کرد: شهید شکریپور به دلیل ویژگیهای منحصر به فرد خود، شعاری را در پادگان شهدا نهادینه کرد: هر قدر در آموزش عرق بیشتری ریخته شود، در جبهه خون کمتری ریخته میشود. بر اساس همین باور، او شبانهروز برای آموزش نیروها تلاش میکرد و گاهی سختگیریهایی داشت تا از ریخته شدن حتی قطرهای خون در میدان نبرد جلوگیری شود.
دختر شهید رضا شکری پور، در وصف پدر شهید خود و کتاب «میروم تا مجنون بماند»، گفت: امروز در این محفل نورانی گردهم آمدهایم تا از کتابی رونمایی کنیم که نه فقط مجموعهای از خاطرات، بلکه سندی است از عشق، ایثار و مجنونی در راه حق. کتابی به نام «میروم تا مجنون بماند»؛ نامی که خود روایتگر روح پدرم است. پدری که رفت تا مجنون بماند، تا عشق به وطن، عشق به ایمان و عشق به انسان در دلها زنده بماند.
وی افزود: من، به عنوان فرزند شهید و تکدختر شهید، امروز ایستادهام تا بگویم پدرم با رفتنش ماندگار شد، با سکوتش فریاد زد و با خونش راهی را روشن کرد که هنوز ادامه دارد. این کتاب صدای پدرم است؛ صدای مردی که در میدان نبرد با دلی عاشق قدم برداشت و با لبخند به آسمان پیوست.
دختر شهید شکری پور عنوان کرد: پدر جان، امروز فرزندت ایستاده تا بگوید تو را نه فقط با نام شهید، بلکه با نام عاشق، با نام مجنون و با نام چراغ راه میشناسند. در این کتاب عهدی است میان من و تو که راهت را ادامه خواهم داد و نامت را با افتخار در دل تاریخ حک خواهم کرد.
وی عنوان کرد: پدرعزیزم، سالهاست که نبودنت را زندگی کردهام و با هر صدای اذان، با هر پرچم سرخ و با هر بوی خاک، تو را حس میکنم؛ در سکوت شب، در بغض مادرم و در نگاه خسته خودم. دیگران کتاب را ورق میزنند، اما من هر صفحهاش را با اشک میخوانم؛ هر جملهاش را بوسهای بر دستان تو میدانم و هر خاطرهاش آغوشی است که سالهاست از من دریغ شده است.
دختر شهید شکری پور بیان کرد: پدرم، رفتی تا خود مجنون بمانی، اما من ماندهام تا روایتگر آن مجنون باشم؛ تا بگویم پدرم شهید شد، اما عشقاش، ایمانش و راهش هنوز زنده است در من، در این کتاب و در این خاک و با افتخار میگویم: پدرم قهرمان من است، پدرم چراغ راه من است و پدرم هنوز با من حرف میزند.



