به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» ، به نقل از باشگاه خبرنگاران
متخصصان اغلب افراد را تشویق می‌کنند که به عنوان بخشی از یک برنامه سالم، روزانه ۱۰۰۰۰ قدم بردارند، اما یک مطالعه جدید نشان داد که ۳۰۰۰ قدم یا بیشتر ممکن است برای به تأخیر انداختن تغییرات مغزی و زوال شناختی مشاهده شده در بیماران آلزایمر کافی باشد.
این مطالعه ۱۴ ساله نشان داد که زوال شناختی در افرادی که روزانه ۳۰۰۰ تا ۵۰۰۰ قدم راه می‌رفتند، به طور متوسط سه سال و در افرادی که روزانه ۵۰۰۰ تا ۷۰۰۰ قدم راه می‌رفتند، هفت سال به تأخیر افتاده است.
دکتر وی-یینگ یائو، نویسنده اصلی این مطالعه در بیمارستان بریگهام و زنان در بوستون، گفت: ما بزرگسالان مسن در معرض خطر آلزایمر را تشویق می‌کنیم که برای ایجاد عادات پایدار که از مغز و سلامت شناختی آنها محافظت می‌کند یا به نفع آنهاست، تغییرات کوچکی در سطح فعالیت خود ایجاد کنند. زوال عقل حدود ۵۰ میلیون نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد و بیماری آلزایمر شایع‌ترین علت آن است. این بیماری با تجمع دو نوع پروتئین سمی در مغز مرتبط است: پلاک‌های آمیلوئید بتا و توده‌های تاو.
یائو و همکارانش داده‌های ۲۹۶ نفر در سنین ۵۰ تا ۹۰ سال را که در ابتدای مطالعه هیچ اختلال شناختی نداشتند، تجزیه و تحلیل کردند. داده‌ها شامل ارزیابی‌های شناختی سالانه، شمارش گام‌های اندازه‌گیری شده توسط گام‌شمار و اسکن‌های توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) برای تشخیص سطح آمیلوئید و تاو در مغز داوطلبان بود.
افرادی که سطح آمیلوئید کمی در مغز خود داشتند، در ابتدا در طول دوره مطالعه، کاهش شناختی یا تجمع پروتئین تاو بسیار کمی نشان دادند. خطر ابتلا به آلزایمر برای افرادی که سطح آمیلوئید پایه بالاتری داشتند، بیشتر بود و تعداد گام‌های بالاتر در بین آنها با سرعت کمتر کاهش شناختی و تجمع پروتئین تاو در مراحل بعدی مرتبط بود. در بین افراد کم‌تحرک، تجمع تاو و کاهش شناختی به طور قابل توجهی سریع‌تر بود.
اگرچه دانشمندان نمی‌توانند رابطه‌ی علی معکوس را رد کنند - تغییرات اولیه‌ی مغز در آلزایمر منجر به کاهش توانایی راه رفتن در سنین پیری می‌شود - داده‌ها نشان می‌دهند که فعالیت بدنی نقش محافظتی دارد. یائو گفت: «ما برای اثبات علیت به آزمایش‌های تصادفی کنترل‌شده نیاز داریم، اما بسیار دلگرم‌کننده است که فعالیت بدنی ممکن است به تعدیل پیشرفت بیماری فرد کمک کند. اگر آنها آمیلوئید داشته باشند، اگر از نظر جسمی فعال‌تر باشند، سرعت کاهش ممکن است کندتر باشد.»
اینکه چگونه ورزش ممکن است کمک کند، هنوز مشخص نیست، اما فعالیت بدنی جریان خون را بهبود می‌بخشد، التهاب را کاهش می‌دهد و سطح هورمون‌ها و فاکتور‌های رشد خاصی را افزایش می‌دهد که همه اینها ممکن است نقشی داشته باشند. یائو گفت: «در مورد مکانیسم‌های بالقوه، این سوال میلیون دلاری است که می‌خواهیم در مطالعات آینده به آن بپردازیم.»
تحقیقات بیشتر، از جمله آزمایش‌های بالینی، برای تعیین تأثیر مستقیم فعالیت بدنی بر پیشگیری و کند کردن پیشرفت زوال عقل و همچنین علل اصلی بیماری مورد نیاز است.
