به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» ، به نقل از فارس
قیصر امین‌پور یکی از چهره‌های شاخص و ماندگار شعر انقلاب اسلامی است؛ شاعری که هم از نظر فکری و هم از نظر هنری جایگاهی ویژه در میان نسل اول شاعران پس از انقلاب دارد.او از نخستین «رویش‌های زیبا و مبارک انقلاب» بود؛ تعبیری که رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره‌اش به کار بردند. تعبیر «رویش» در این نگاه، نشان از طراوت، صداقت و پیوندی طبیعی با زمین انقلاب دارد؛ قیصر از دل مردم و از خاک انقلاب رویید، و همین خلوص، شعرش را ماندگار کرد.
رهبر معظم انقلاب در پیام تسلیت خود پس از درگذشت او در نهم آبان ۱۳۸۶، از قیصر با عنوان «شاعر فرزانه انقلاب» یاد کردند و فقدانش را «خسارت‌بار» دانستند. ایشان قیصر را شاعری «خلاق و برجسته» توصیف کردند که «همچنان به سمت قله‌های این هنر بزرگ پیش می‌رفت» و آرزوهای بسیاری را در دل خود برای تعالی شعر انقلاب می‌پروراند. این نگاه، صرفاً تحسین یک شاعر نبود، بلکه تأیید نوعی اندیشه و جریان فرهنگی بود که در دل ادبیات انقلاب اسلامی شکل گرفته بود؛ جریانی که قیصر یکی از نمایندگان راستین آن بود.اما رابطه قیصر و رهبری، تنها در یک سوی این تحسین خلاصه نمی‌شد. او نیز به رهبر انقلاب علاقه‌ای عمیق و ایمانی صادقانه داشت.
چنان‌که در خاطره‌ای از بهروز مدرسی آمده است، وقتی آیت‌الله خامنه‌ای در واکنش به شعری از یکی از جوانان گفتند: «به‌به... آیا شعر از قیصر امین‌پور است؟»، قیصر از شنیدن این ماجرا چنان خوشحال شد که گفت: «تو را خدا این نوار را به من برسان تا به مخالفانم نشان بدهم که رهبر انقلاب نام مرا آورده است.» این جمله، نه از سر خودنمایی، بلکه از شوق دیده شدن از سوی کسی بود که او را مظهر ایمان و اندیشه انقلاب می‌دانست.
رهبر انقلاب نیز در دیدار با شاعران در رمضان سال ۱۳۸۷ بار دیگر یاد او را زنده کردند: «واقعاً بعد از مرحوم حسینی، دلمان به امین‌پور خوش بود که متأسفانه رفت.» این جمله، نشان از جایگاه ویژه‌ای دارد که قیصر در نگاه رهبری یافته بود؛ نه صرفاً به‌عنوان شاعر، بلکه به‌عنوان وجدان بیدار نسلی که شعر را با ایمان، صداقت و مردم گره زد.قیصر رفت، اما آن «رویش زیبا» که رهبر از آن یاد کردند، هنوز در جان شعر انقلاب سبز است.
