به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت»
خداوند در آیات ۶۳ تا ۷۱ سوره مبارکه هود به گفت‌وگوی حضرت صالح علیه‌السلام با دشمنانش می‌پردازد که از سر دلسوزی و برای هدایت و عاقبت‌بخیری آنها بود. حضرت با لحنی مشفقانه و حکیمانه با قوم خود که به دشمنانش تبدیل شده بودند، سخن می‌گوید: «آیا می‌خواهید از هدایت خدا بازگردم در حالی که برای شما خیر می‌خواهم؟»او نه‌تنها پیامبر خداست، بلکه خیرخواهی صادق است. این نشان می‌دهد که پیامبران الهی دشمن مردم نیستند بلکه دلسوزترین افرادند. دشمن‌شناسی از اینجا آغاز می‌شود: دشمن واقعی آن کسی است که انسانی که خیرش را می‌خواهد را دشمن خود می‌بیند و در برابر دلسوزی مقاومت می‌کند.
دشمن، معجزه را هم بهانه‌ای برای مخالفت و عناد می‌داند
در آیات ۶۴ و ۶۵، صالح علیه‌السلام معجزه شتر را به عنوان آیه الهی معرفی می‌کند تا بلکه هدایت شوند و باز گردند. اما دشمنان حقیقت، نه‌تنها این معجزه را انکار می‌کنند، بلکه آن را می‌کشند. نکته مهم در دشمن‌شناسی این است که دشمنان حق، نه دنبال دلیل‌اند و نه دنبال هدایت، آنها از روی لجاجت و سرکشی مخالفت می‌کنند. قتل ناقه یک نماد است؛ نمادِ ردّ حجت الهی با خشونت و لجاجت. هرجا که حقیقت و عقلانیت کشته شود، آن‌جا ردپای دشمنان خدا پیداست.
تهدیدی که از درون می‌آید
آیه ۶۶ نشان می‌دهد که دشمنان نه‌تنها پیامبر را تهدید می‌کنند، بلکه مؤمنان را هم تهدید می‌کنند. صالح علیه‌السلام و پیروانش از سوی همین مردمان تهدید می‌شوند، تا جایی که خداوند وعده عذاب می‌دهد و مؤمنان را نجات می‌دهد. اینجا باید دانست که دشمن فقط بیرونی نیست؛ گاه در دل جامعه، کسانی هستند که حق را دشمن خود می‌دانند و به آن حمله می‌کنند.
عذاب، نتیجه انتخاب‌های دشمنان خدا
در آیات ۶۷ و ۶۸، عذاب الهی نازل می‌شود: صیحه‌ای آسمانی، نتیجه انکار و ظلم مردمانی است که دشمنی‌شان با خدا و پیامبرشان به اوج رسیده. این عذاب نتیجه لجاجت، ظلم و طغیان است و نشانه‌ای است از اینکه دشمنان حق، سرانجام خود را با دستان خود می‌سازند. پس دشمن‌شناسی یعنی درک ریشه‌های عذاب، یعنی ظلم، سرکشی و انکار حقیقت.
مؤمنان، از دل خطر نجات می‌یابند
در مقابل آن عذاب، صالح و مؤمنان نجات یافتند که درسی مهم برای امروز ما است. دشمن ممکن است قدرتمند و خشن باشد، اما در نهایت نجات از آنِ مؤمنان است و خداوند در آیه ۶۸ می‌فرماید: آنها نه از خداوند ترسی داشتند و نه از عذابش عبرت گرفتند.
پیام‌آوران رحمت، حتی به خانه دشمن می‌آیند
در آیات ۶۹ تا ۷۱، سرگذشت حضرت ابراهیم و فرشتگانی که به صورت مهمان می‌آیند مطرح می‌شود. آنها مأمور عذابند اما ابتدا به خانه پیامبر رحمت وارد می‌شوند. اینجا دشمن‌شناسی یک بعد دیگر می‌گیرد: دشمنان خدا ممکن است تا آخرین لحظه از عذاب بی‌خبر باشند، اما اراده خدا از پشت پرده در جریان است.
دشمنان حقیقت را بشناسیم
از این آیات درمی‌یابیم که دشمنان خدا، دلسوزی را با تحقیر پاسخ می‌دهند. آنها معجزه را بهانه می‌کنند و آن راه هدایت خود قرار نمی‌دهند. در دل جامعه، عده‌ای با زبان نرم اما قلبی سخت دشمنی می‌کنند. عذاب الهی نتیجه سرکشی دشمنان است، و نجات وعده‌ای برای مؤمنان. این آیات نقشه راهی برای دشمن‌شناسی قرآنی به ما می‌دهند؛ با نگاهی الهی، عمیق و عبرت‌آموز.نکات این آیات می‌تواند درسی برای طرفداران مذاکره و مذاکره‌کنندگان کشورمان است که این درس دشمن‌شناسی را از قرآن دریافت کنند و بدانند، هر چقدر با دشمن مهربان باشند و نرم پاسخ بگویند آنها با بی رحمی و سنگدلی پاسخ می‌دهند. از طرفی یقین داشته باشیم که خدا با ماست و همان‌طور که رهبر معظم انقلاب هم اشاره کردند، پیروزی نهایی با ما است زیرا این وعده الهی است و حتماً محقق می‌شود.
