نکته جالب این بود که تهران در آن سال تنها میزبان این نشست بود و هیچ اراده و اختیاری و هیچ نقشی از خود برای مدیریت این جلسه نداشت، چون اساسا بازیگری به حساب نمی آمد!
حال تهران بار دیگر میزبان نشست سه کشور متحدی است که برای حمله نهایی به تروریست ها یا نیروهای آمریکایی در جنگ جهانی نیابتی در خاورمیانه، به تهران آمده اند. ضمنا برای نظم بعد از پیروزی در جنگ هم تبادل نظر می کنند، منتها این بار ایران اصلی ترین محور این اتحاد است. این بار ایران با مقاومت جانانه و دیپلماسی فعال، متحدین قدرتمندی در برابر جبهه آمریکایی با خود همراه کرده است.
برگردیم به عقب!
بعد از ورود تروریست ها به سوریه در سال 2011 ، نیروهای مقاومت به فرماندهی سردار سلیمانی و سردار همدانی در سوریه مقاومت کردند و نگذاشتند دمشق سقوط کند، چونکه پیروزی راهبردی در جنگ زمانی است که پایتخت سقوط کند، چهار سال مقاومت باعث شد که تروریست ها دست به کشتار سایر شهروندان بزنند تا خودی نشان دهند و این همانی بود که ما می خواستیم، یعنی دنیا متوجه شود که اینها مردم سوریه نیستند، بلکه تروریست های بین المللی از سراسر جهان هستند.
با شکل گیری داعش و رفتارهای آنها، آمریکایی ها اعلام کردند که ما ائتلاف جهانی علیه داعش درست کرده ایم و همه با ما همکاری کنند.
حتی نامه ای هم به رهبری عزیز نوشت و از ایشان دعوت کرد که وارد ائتلاف جهانی علیه داعش شوند
منتها رهبری عزیز بسیار با صلابت فرمودند: غلط کرده اید و شما جای مدعی و متهم را عوض کرده اید!
بعد هم با درایت خودشان و تلاش سردار سلیمانی، یک ائتلاف جدید، به رهبری ایران درست کردند
ائتلاف 4+1
ائتلافی که در آن ایران، حزب الله، حشد الشعبی های عراق، مقاومت سوریه و ارتش روسیه حضور داشتند. (فراموش نکنید که بعد از چهار سال مقاومت با دست خالی و زیر فشارهای دستگاه های تبلیغاتی که تروریست ها را مردم سوریه می نامیدند، این ائتلاف شکل گرفت ولی ناجوانمردانه برخی می گویند روسها از همان ابتدا در جنگ بودند!)
با شکل گیری این ائتلاف رزق لا یحتسب بعدی نصیبمان شد و در ترکیه کودتا شد، کودتایی که با تلاش اطلاعاتی ما نافرجام بود و اردوغان نیز با فهمیدن اینکه آمریکایی ها قابل اتکاء نیستند، به ائتلاف ایران پیوست و پیروزی ها یکی پس از دیگری نصیبمان شد!
حال با محوریت ایران، سران دو کشور ترکیه و روسیه برای نبرد نهایی در ادلب و شکل گیری نظم جدید منطقه ای، دور هم جمع شده اند، لذا از کنفرانس تهران در سال 1943 تا کنفرانس تهران در سال 2018 ایران از یک بازیگر دسته چندم که اصلا به حساب هم نمی آمد، تبدیل شده است به محوریترین بازیگر دنیا.
منبع : حامیان ولایت
