علی صوفی، از وزرای دولت اصلاحات و عضو شعسا به تازگی در بخشی از یک مصاحبه با خبرگزاری دولتی ایرنا با تأکید بر اینکه هیچ حزب و گروه اصلاح‌طلبی حق ندارد در صورت معرفی کاندیدا از نام و برند "اصلاح‌طلبی" استفاده کند! گفته است: حزب مردم‌سالاری، اعتماد ملی یا هر کدام از احزاب که داوطلب دارند، می‌توانند از نامزدهای خود حمایت کنند و نمی‌توانند از برند و عنوان اصلاح‌طلبی استفاده کنند چون این داوطلبان در خصوص اصلاح‌طلب، خالص و کارآمد بودن نامزدها از سوی شورایعالی ارزیابی نشده‌اند.
او می‌افزاید: اصلاح‌طلبان تصمیم گرفتند ریسک نکنند و وقتی احزاب به شکل مستقل وارد می‌شوند طبیعتا تابع راهبرد نهادهای اصلاح‌طلبی نیستند.
صوفی در بخش دیگری از صحبت‌های خود درباره درخواست "مصطفی کواکبیان" رییس دوره‌ای شورای هماهنگی جبهه اصلاحات برای ارائه لیست انتخاباتی در تهران، گفت: آقای کواکبیان با چه مجوزی چنین درخواستی دارند؟ باید اول نظرش را در شورای هماهنگی مطرح کرده و در صورت تصویب و اجماع چنین رویکردی را اعلام کند.
این فعال اصلاح‌طلب تصریح می‌کند: همه اعضای شورای هماهنگی دارای حق و حقوق هستند و باید در راستای تصمیمات شورایعالی سیاستگذاری عمل کنیم و تلاش کنیم خدشه‌ای به اعتبار اصلاح‌طلبان وارد نشود. آقای کواکبیان چون تایید صلاحیت شده است می‌خواهد اصلاحات را به پای خود هزینه کند که درست و عقلانی نیست.[1]
*قبل از صوفی، یک عضو حزب ندای ایرانیان نیز خبر مهمی را از جلسه شعسا نقل کرد و گفت: محمدرضا عارف رییس شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان نیز نظرش بر ارائه لیست در تهران است ولی نظر او و چند حزب دیگر از جمله ندای ایرانیان و مردم سالاری رای نیاورد.[2]
در همین حال حزب کارگزاران سازندگی نیز دیگر نحله اصلاح‌طلبی است که اعلام کرده حتما در انتخابات شرکت می‌کند و بر خلاف تحریم خاموش ستاد اصلاحات اما فهرست انتخاباتی هم خواهد داد.[3]
اما با آنچه که صوفی مبنی بر ممنوعیت استفاده از عبارت "اصلاح‌طلبی" گفته است، معلوم نیست این احزاب و سایر گروه‌های چپ موافق حضور در انتخابات؛ چگونه باید خود را به مردم معرفی کنند؟!
در تتمه این اظهارات نیز صحبت‌های اخیر سعید حجاریان خواندنیست که بر تصفیه سازمانی اصلاح‌طلبان نجیب و چپ‌های معتقد به حضور در انتخابات تأکید کرده بود.[4]
تأکیدی که همانطور که مشاهده می‌شود تا این لحظه شامل مصطفی کواکبیان شده و می‌رود تا اصلاح‌طلبانی دیگر را هم در آنسوی خط ممیزی اصلاحات قرار دهد.
هدف ستاد اصلاحات از "تحریم خاموش انتخابات"؛ کم‌رمق‌سازی انتخابات و نامشروع جلوه دادن نظام اسلامی است.
هدفی که با توجه به استشمام بوی "فتنه اقتصادی" به مشام امثال خاتمی و تاجزاده و حجاریان خورده است و بالتمامه به سیاست خیابانی می‌اندیشد.
در این میان طبیعیست که اصلاح‌طلبان نجیب و جریاناتی مثل سازندگی که ارکانی از آن تجربه خوبی از تقلا برای براندازی ندارند؛ تمایلی به همراهی با این سیاست ندارند و از طرفی نمی‌خواهند خود را به دست برخورد احتمالی نظام اسلامی با رفتار خائنانه "تحریم خاموش انتخابات" بسپارند.
البته این نکته حائز اهمیت است که به هر حال مهر تحریم خاموش بر پیشانی اصلاحات حک خواهد شد و اصلاح‌طلبان نجیب و طیف چپ معتقد به حضور در انتخابات حتما باید رفتارهای برائت‌جویانه شاخصی را برای شریک نشدن در خیانت به نظام و به مردم تدارک ببیند تا متهم به "خروج از دموکراسی" نشود.
گفتنیست، ستاد اصلاحات در حالی مدعی فهرست ندادن به دلیل کمبود کاندیداهای تأییدی شاخص است که فرض بر صحّت مدعا باید به مردم توضیح بدهد که چرا حاضر به تکرار رفتارهای ائتلافی خود در انتخابات‌های 92 و 94 نیست و ایضا چرا قصد اعتماد به جوانان اصلاح‌طلب و چهره‌های تأیید شده را ندارد؟!
منبع : مشرق
