به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت»
گروه تجسمی: دو هنرمند در میدان فردوسی تهران، با حرکتی نمادین و پر‌احساس، به خطاطی یکی از ابیات برجسته شاهنامه پرداختند. این اقدام فرهنگی در چارچوب واکنشی مؤثر به توهین تازه‌ای بود که از سوی یک بلاگر طنزپرداز به حکیم ابوالقاسم فردوسی، شاعر سترگ ایران، صورت گرفته بود.
آن بیت ارزشمند روی بوم نقش بست تا بار دیگر یادآور نبوغ، استواری فرهنگی و اهمیت زبان ملی شود. این حرکت در میانه هیاهوی رسانه‌ای و واکنش‌های اجتماعی رنگارنگ، معنایی از آرامش هنری را به همراه داشت.
موضوع از ابتدا به شدت خبرساز شد. زینب موسوی، که با نام مستعار «امپراطور کوزکو» در فضای مجازی شناخته می‌شود، در ویدیویی بخش‌هایی از شاهنامه را با لحنی بی‌پروا، مملو از شوخی‌های جنسی و واژگانی رکیک اجرا کرد. واکنش‌ها تقریباً آنی و فراگیر بودند؛ بسیاری از کاربران و اهل فرهنگ این اقدام را «توهین به زبان فارسی و میراث ملی» دانستند.
کاربران نوشتند که «هیچ‌کس حق ندارد با شاهنامه شوخی کند»در واکنش رسمی، دادستانی تهران با اعلام تشکیل پرونده در دادسرای عمومی و انقلاب، اعلام جرم کرد. اتهامات مطرح‌شده شامل «توهین به مفاخر ملی و جریحه‌دار کردن عفت عمومی» بود و صفحه اینستاگرام موسوی نیز به دلیل حجم انبوه اعتراض‌ها یا تصمیم قضایی بسته شد. افزون بر این، کمپینی آنلاین با جمع‌آوری بیش از دوازده‌هزار امضا راه افتاد که خواستار برخورد قانونی با این توهین بود
طرفه‌نگاری تازه؛ خطاطی در میدان فردوسیدر میانه همه این تنش‌ها، دو هنرمند با در دست داشتن قلم و بوم، در میدان فردوسی به خطاطی یک بیت وزین از شاهنامه پرداختند. این حرکت نمادین، فراتر از اعتراض، دعوتی بود برای بازگشت به عطوفت و احترام به میراث فرهنگی.
به ویژه در شرایطی که فردوسی به‌عنوان نماد صیانت از زبان و هویت ایرانیان شناخته می‌شود، یادآوری جایگاه او در لحظات حساس امروز بیشتر از هر زمان دیگری ضرورت یافته است.شاهنامه، این گنجینه تاریخ و فرهنگ، نقطه اتصال ملت ایران با تاریخ خود است.
این خطاطی حضوری زنده در یک مکان نمادین بود که قصه شاهنامه را از نو در فضای عمومی نه با فریاد، بلکه با خطی آرام و پرهیز از هیاهو جاری ساخت.واکنش هنرمندانه میدان فردوسی نمادین از نوعی بازآرایی فرهنگی است؛ پاس‌داشت مقام فردوسی و شاهنامه در فضایی که طنز با بی‌ادبی‌اش مرزها را درنوردید.
در نهایت، سؤال پیش می‌آید؛ آزادی بیان تا کجا، و احترام به هویت فرهنگی کجا؟ در این میان، هنرمندان میدان فردوسی پاسخی زیبا و تأمل‌برانگیز ارائه کردند.
