به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت»
فرمانده گردان حضرت قاسم(ع) بود؛ میگفت: «بسیجی از مسجد به جبهه آوردن هنر نیست؛ از کوچه و خیابان به جبهه آوردن هنر است.» او به آنچه گفته بود، عمل میکرد. هر وقت یکی از فرماندهان گردانهای دیگر بنا به دلایلی نیرویش را اخراج میکرد، نیروی اخراجی وارد این گردان میشد.
نیروهای این گردان صبحگاه و آموزشی شرکت نمیکردند، کمی نامنظم بودند؛ گاهی لباس منظم رزمی و حتی پوتین به پا نداشتند. همرزمان این فرمانده میگویند: یک راننده جوان وارد گردان حضرت قاسم شد که اعتیاد داشت؛ این فرمانده گردان کاری کرد که این جوان راننده اعتیادش را ترک کرد. با وجود شیطنتهای رزمندگان این گردان، آنها جزو بهترین نیروهای خطشکن در دفاع مقدس بودند.
.png)
امروز ۱۲ مرداد، چهل و دومین سالگرد شهادت فرمانده بسیجی «مرتضی زارع دولابی» است. شهیدی از محله دولاب تهران که به فرمانده گردان بامرامها و لوتیهای تهران شناخته میشود.این فرمانده گردان از نوجوانی، هم کتاب بزرگان را میخواند، هم در مغازه عمویش مشغول به کار بود. بعد هم که بزرگتر شد، راننده کامیون شد و به شهرستانها بار میبرد. فعالیت سیاسی مرتضی از سال ۵۶ آغاز شد و با شروع انقلاب، گسترش یافت. اعلامیه توزیع میکرد و پای صحبت سخنرانان برجسته مینشست. چندین بار هم توسط عوامل ساواک شکنجه شده بود. با ورود امام خمینی(ره) به میهن و پیروزی انقلاب اسلامی، مرتضی خودش را آماده زندگی کرد که دیگر باید خالصانه و بدون خستگی مسیر را ادامه دهد و از انقلاب دفاع کند. او به عضویت سپاه در آمد و به منظور مقابله با ضد انقلاب، همراه گردان ۲ سپاه به پاوه اعزام شد. آقامرتضی در منطقه باینگان دوشادوش دیگر رزمندگان با ضدانقلاب مسلح جنگید و سپس برای رویارویی با مزدوران استکبار راهی سنندج و منطقه آذربایجان غربی (نقده) شد.

با شروع جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق، آقامرتضی به جبهه جنوب رفت. مدتی در سوسنگرد و پس از آن در منطقه آبادان با صدامیان جنگید. او در میدان هفت تیر آبادان، هنگام درگیری با نیروهای دشمن، از ناحیه کمر مجروح شد. پس از بهبودی نسبی، به سر پل ذهاب رفت و در منطقه سرابگرم هنگام عزیمت به خط مقدم، بر اثر واژگونی خودرو به شدت آسیب دید وبرای مداوا و درمان به تهران آمد.آقامرتضی بعد از بهبودی، با بانویی از محله دولاب ازدواج کرد و یک ماه پس از آن مجدداً راهی جبهه شد. شهید زارع در عملیاتهای فتح المبین، الی بیتالمقدس، مسلمبن عقیل شرکت کرد و چندین بار مجروح شد اما باز هم جبهه جنوب و غرب را ترک نکرد.و اما شروع فرماندهی گردانی که نیروهایش اخراجی سایر گردانها بودند! فرماندهی گردان حضرت قاسم(ع) تیپ سیدالشهدا(ع) را از زمستان ۱۳۶۱ و در جریان عملیات والفجر مقدماتی به شهید زارع سپردند. او با همین مسئولیت در عملیات والفجر یک شرکت کرد و این بار از ناحیه پشت ترکش خورد که در پی آن، مدت ۲ ماه در بیمارستان بستری شد.

او پس از بهبودی نسبی، برای عملیات والفجر ۲ عازم منطقه شمالغرب شد. گردان حضرت قاسم(ع) در این عملیات برای تصرف قله استراتژیک ۲۵۱۹ حماسهها آفرید که طی آن، فرمانده به سختی مجروح شد اما خم به ابرو نیاورد تا نیروهایش روحیه خود را از دست ندهند! مرتضی که از درد به خود میپیچید، کشان کشان خود را از قله به پایین رساند تا نیروها را هدایت کند، اما تن مجروحش دیگر تحمل نداشت و روز ۱۲ مرداد ۶۲ به شهادت رسید. مزار شهید مرتضی زارع در قطعه ۲۸ گلزار شهدای بهشت زهرا(س) است.