به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» ، به نقل از ایسنا،
پروبیوتیکها، مجموعهای از باکتریهای خوب در یک کپسول یا پاستیل، معمولا برای پر کردن میکروبیوم روده پس از یک دوره درمان آنتیبیوتیکی استفاده میشوند که طی آن باکتریهای خوب و بد به طور یکسان از بین میرود. اما با توجه به طیف وسیعی از مکملهای پروبیوتیک موجود، آیا همه آنها اثرات مشابهی دارند؟
یک مطالعه جدید توسط محققان دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی (NC State) اثرات دو سویه رایج پروبیوتیک یعنی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس گاسری، را بر روی موشهایی که آنتیبیوتیک دریافت کرده و سپس در معرض باکتری مسئول ایجاد اسهال مرتبط با آنتیبیوتیک، قرار گرفتهاند، بررسی کرده است.
کیسی تریوت (Casey Theriot)، استاد بیماریهای عفونی در دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی و نویسندهی همکار این مطالعه، میگوید: مقاومت در برابر کلونیزاسیون یا توانایی جلوگیری از کلونیزاسیون که به معنای رشد و تکثیر عوامل بیماریزا است، تابعی از میکروبیوتای سالم است. این مطالعه به بررسی مدت زمان بازگشت مقاومت در برابر کلونیزاسیون پس از مصرف آنتیبیوتیکها و تاثیر دو سویه از رایجترین گونههای پروبیوتیک لاکتوباسیلوس بر این بازگشت پرداخت.
محققان میخواستند ببینند که آیا این دو سویه پروبیوتیک به بهبود روده کمک میکنند یا به آن آسیب میرسانند و آیا میتوانند از عفونت جلوگیری کنند. موشهایی که با یک آنتیبیوتیک وسیعالطیف درمان شده بودند، به سه گروهتقسیم شدند. یک گروه اسیدوفیلوس مصرف کردند، یک گروه گاسری و گروه سوم به عنوان گروه کنترل عمل کردند و هیچ سویهی پروبیوتیکی دریافت نکردند.
به هر گروه به مدت چهار هفته، هفتگی باکتری کلستریدیوم دیفیسیل C. difficile تجویز شد و میکروبیوتای آنها برای اندازهگیری بار باکتریایی و مقاومت کلستریدیوم دیفیسیل بررسی شد.
موشهایی که اسیدوفیلوس دریافت کردند، سطح بالاتری از باکتری بیهوازی کلستریدیوم دیفیسیل نشان دادند و سموم باکتریایی بیشتر و بهبود کندتر در مقاومت روده داشتند. از سوی دیگر، موشهایی که سویه گاسری را دریافت کردند، سطح کلستریدیوم دیفیسیل کمتری داشتند و این به بازیابی سریعتر دفاع طبیعی روده کمک کرد.