به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» ، به نقل از فارس ،
اخیرا گفته شد که ایران‌اینترنشنال، موفق به دریافت جایزه برتر «ای‌ای‌ام» شده است. در ظاهر، این جایزه با عناوینی پرطمطراق چون «انتقال صدای مردم ایران» و «حفظ صداقت در اخبار» به این شبکه تعلق گرفت، اما آنچه در این میانه پنهان ماند، تاریخچه‌ای مملو از دروغ‌سازی، تصویرسازی‌های جعلی، سیاه‌نمایی هدفمند و تولید محتوای امنیتی برای پروژه‌های اطلاعاتی غربی علیه ایران است.
صداقت؟ یا وارونه‌نمایی ماهرانه؟
وقتی سخن از «صداقت در انعکاس اخبار» به میان می‌آید، آیا نباید به یاد ده‌ها فیلم ساختگی ایران‌اینترنشنال از ناآرامی‌ها در ایران افتاد که صحنه‌هایی از اعتراضات در کشورهای دیگر یا حتی آرشیوهای تظاهرات دهه‌های پیش را به‌عنوان «اعتراض در خیابان‌های ایران» پخش می‌کرد؟ یا شاید باید به یاد گزارش‌هایی افتاد که با استناد به یک توییت بی‌هویت، تحلیلی از «خیزش ملی» ارائه می‌دادند؟ رسانه‌ای که بارها به‌دلیل پخش تصاویر ساختگی دروغین، مجبور به حذف محتوا شده، چگونه می‌تواند نامزد صداقت باشد؟
«خبرنگاران ما در تهران و مشهد» یا تخیل رسانه‌ای؟
ایران‌اینترنشنال مدعی است خبرنگارانی «در شیراز و تهران» دارد که برای آن گزارش می‌فرستند. این در حالی است که بارها روشن شده اکثر محتوای این شبکه بر پایه پیام‌های بی‌هویت در شبکه‌های اجتماعی ساخته می‌شود؛ کانال‌هایی که اعتبار آن‌ها صرفاً در فضای مجازی تعریف شده و هیچ‌گاه امکان راستی‌آزمایی آن‌ها وجود نداشته است.
صدای مردم؟ یا پژواک پروژه‌های امنیتی؟
جلیل مرادی استاد دانشگاه می‌گوید که « صدای واقعی مردم ایران، آیا در شبکه‌ای شنیده می‌شود که صدای قربانیان تحریم‌های آمریکا را سانسور می‌کند؟ رسانه‌ای که کشته‌شدگان حملات اسرائیل در سوریه یا جنایت‌ها در یمن را حتی به رسمیت نمی‌شناسد، چطور ادعای «حقوق بشر» دارد؟ چگونه از «دموکراسی» می‌گوید، اما عملاً در خدمت اتاق‌های فکر ضدایرانی در لندن، تل‌آویو و واشنگتن است؟»
جایزه‌ای برای کارکرد، نه محتوا
زهرا احمدی کارشناس رسانه هم تاکید می‌کند که « نباید فراموش کرد که جوایزی مانند آنچه به ایران‌اینترنشنال داده شده، اغلب نه به‌خاطر محتوا، بلکه برای «نقش سیاسی» آن رسانه اعطا می‌شوند. این یک تشویق سیاسی است برای ادامه پروژه بی‌ثبات‌سازی افکار عمومی ایران، تقویت جنگ رسانه‌ای علیه جمهوری اسلامی و بازتولید روایت‌های امنیتی در قالب «خبر». اهدای جایزه به ایران‌اینترنشنال، نه تقدیر از روزنامه‌نگاری آزاد، بلکه تشویق صریح به عملیات روانی است.»
رسانه‌ای برای جعل، نه روشنگری
در نهایت باید گفت که ایران‌اینترنشنال نه تنها در جایگاه انتقال «صدای مردم» نیست، بلکه در جایگاه تحریف صدای مردم ایستاده است. این رسانه با بودجه‌های مشکوک، خبرنگاران سایه‌ای، و محتوایی آمیخته با جعل و تحریک، سال‌هاست بخشی از ماشین تبلیغاتی جنگ نرم علیه ایران شده است. جایزه اخیر تنها نشان می‌دهد که این نقش هنوز برای طراحان آن اهمیت دارد. اما حقیقت، با همه فشارها، از دل همین تحریف‌ها سر بیرون خواهد آورد. و مردم ایران، بهتر از هر تحلیل‌گری می‌دانند که صداقت را باید نه در آنتن‌های لندن، بلکه در زمین واقعیت ایران جست‌وجو کرد.
