به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» ، به نقل از تسنیم
در انسان‌شناسی سیاسی مطرح است یکی از سه پایه اصلی شاکله هر نظام سیاسی، سرمایه نمادین آن نظام است. سرمایه نمادین به طور ساده حاصل انباشت خاطرات جمعی مردمی است که ذیل آن نظم سیاسی قرار دارند. این خاطرات جمعی، حافظه جمعی یک ملت را می‌سازند که به آنها هویتی مجزا از دیگر ملت‌های دنیا می‌دهد.
ارزش این سرمایه نمادین برای هر نظام سیاسی حیاتی است. یعنی هر سیستم حکمرانی باید بتواند به شکل موفقی از این هویت تاریخی و این حافظه انباشته، صیانت کرده و آن را به نحو موفق و موثری نمایندگی و بازتوزیع کند. بازتوزیع موفق این سرمایه نمادین اولا به شناخت عمیق و دقیق و جامع و کامل این هویت توسط نظام سیاسی بستگی دارد و ثانیاً به ابلاغ و تبیین و یادآوری مداوم آن به مردم مربوط است.
خودباوری یک ملت حاصل وجود چنین نظمی است که به طور مداوم این بازشناسی را انجام داده و محیطی برای یادآوری و بازگشت به ریشه‌ها را برایش ایجاد کند. طبیعی است بالندگی هر ملتی به همین شناخت تاریخی بستگی دارد، تاریخی باشکوه که توانسته بر موانع و دشمنانش فائق آمده و یک ملت با هویت مستقل پیروز و سرافراز باشد. به طور خلاصه مردم باید همواره خود را همانگونه که حقیقتا هستند، بشناسند و به یاد بیاورند.
شناخت رهبر معظم انقلاب از مردم ایران، نمونه کم نظیری از بازتوزیع سرمایه نمادین نظام جمهوری اسلامی ایران است. رهبری در هر سخنرانی با وقوف به این شناخت تاریخی که حاصل یک آگاهی مشترک معنوی ایرانی اسلامی در مردم است، مردم را توصیف و تبیین می‌کند. سخنرانی آغاز سال 1404 ایشان، به طور مستقیمی جلوه‌های این فهم عمیق را نشان می‌دهد.
ایشان صراحتا بیان داشتند که «عزیزان! خودمان هم خودمان را بشناسیم؛ ملّت ایران خودش هم خودش را بشناسد. ما ملّت قوی‌ای هستیم، ما ملّت رشیدی هستیم.»
این عبارات نمونه‌ای از هنر مردم‌شناسی عمیق معظم‌له است که ورای وقایع تلخ و شیرین، حقایق را دیده و بیان می‌کند:
*در این حوادث تلخ سال 1403، قدرت معنوی ملّت ایران آشکار شد؛ صبوری ملّت ایران، ایستادگی ملّت ایران، شهامت ملّت ایران، رشادت ملّت ایران آشکار شد.
*ملّتها در مقابل حادثه‌ای مثل شهادت رئیس‌جمهورشان و جمعی از دولتمردانشان کمرشان خم می‌شود؛ ملّت ایران بازخورد این حادثه را در آن بدرقه‌ی عظیم حماسی نشان داد.
*در نماز جمعه‌ی نصر که دنیا متعجّب شد؛ در همه‌ی کشور آن نماز جمعه‌ی تاریخی اتّفاق افتاد، مردم حضور پیدا کردند. دشمن تهدید میکرد، میخواست ملّت احساس خطر کنند؛ ملّت سینه سپر کردند، آمدند؛ جمعیّت‌های کم‌نظیر.
*در انتخابات ریاست جمهوری، نشاط مردم و آمادگی مردم برای اینکه نگذارند کار کشور زمین بماند؛ در انتخابات شرکت کردند و ظرف 50 روز، رئیس‌جمهور انتخاب کردند، دولت تشکیل دادند.
*در تشییع شهید هنیّه و در تشییع‌های گوناگون، در برخورد با حوادث لبنان و فلسطین و غیر اینها ملّت ایران قدرت معنوی خودش را، روحیه‌ی خودشان را نشان داد.
*راه‌پیمایی بیست‌ودوّم بهمن در سال 1403 یکی از آن راه‌پیمایی‌های تاریخی بود؛ بعد از 46 سال به یاد انقلابی که آمریکا علیه آن فریاد می‌کشد، تلاش می‌کند، اروپا علیه آن تلاش می‌کند، منافقین عالم، انواع و اقسامشان، گردنکشان، فسّاق، فجّار در هر نقطه‌ی دنیا که هستند و دستشان می‌رسد علیه جمهوری اسلامی اقدام می‌کنند، ملّت ایران این حرکت عظیم مردمی را در روز بیست‌ودوّم بهمن انجام می‌دهد. ملّت ایران خودش را به دنیا شناساند.
