شنبه 27 بهمن 1403 - Sat 15 Feb 2025
بانک مسکن جوانان
  • راه‌حل، صدای واحد و ایستادن

  • ازدواج دانشجویی اعیاد شعبانیه و پیروزی انقلاب دانشگاه افسری امام حسین (ع)

  • ترامپ ترجیح می‌دهد مسائل دیرینه واشنگتن با تهران را از طریق مذاکره حل کند/اگر ایران مایل به توافق نباشد و به زودی اقدام نکند، تا ابد منتظر نمی‌مانیم

  • خبر آمد، خبری در راه است

  • جنگنده F-۱۴ چه ویژگی دارد/شکار کرکس با «سجیل» در آسمان ایران

  • ناامیدی نتانیاهو از کاخ سفید/ ترامپ و دستیارانش به نخست وزیر اسرائیل گفتند که فعلا قصد حمله نظامی علیه تهران را ندارند

  • رفع فیلترینگ تلگرام و یوتیوب در دستور کار شورای عالی فضای مجازی

  • ۲۲ بهمن امسال یک قیام مردمی بود/ قدرت دفاعی ایران امروز زبانزد است/پیشرفت‌ها باید در همه بخش‌های نظامی ادامه یابد+ عکس و فیلم

  • ترامپ کوتاه می‌آید؟!

  • قطره دریاست اگر با دریاست

  • سرمربی موقت استقلال به کار خود در این تیم ادامه می‌دهد.

  • دومین تقابل پس از سه بازی/فروزان دوباره به استقلال رسید! (عکس)

  • پزشکیان: ما را از شهادت نترسانید

  • حضور آیت‌الله مجتبی خامنه‌ای، فرزند رهبر انقلاب در راهپیمایی ۲۲ بهمن+عکس

  • کلام رهبری برای ما فصل‌الخطاب است/ به آمریکا می‌گویم اگر اهل مذاکره‌ای چرا این غلط‌ها را کردی/ همزمان با پیام گفتگو، توطئه علیه ایران امضا می‌کند

  • راهپیمایی بیست و دوم بهمن ماه ۱۴۰۳

  • حضورحماسی ووحدت بخش مردم درجشن انقلاب

  • نماهنگ «ملّت متّحد» به مناسبت راهپیمایی ۲۲ بهمن + فیلم

  • مردم در سردترین روز سال به میدان آمدند /مردم پایتخت آماده خلق حماسه‌ای دیگر+عکس و فیلم

  • پیام تبریک به مدیر جدید ایران خودرو

  • بانک مسکن جوانان
    |ف |
    | | | |
    کد خبر: 393729
    تاریخ انتشار: 16/بهمن/1403 - 10:29

    مرگ لاکچری؛ وقتی قبر هم از طبقه‌بندی اجتماعی پیروی می‌کند

    دیگر حتی آرامگاه هم محلی برای سوگواری نیست؛ بلکه به صحنه‌ای برای نمایش تجمل و رقابت طبقاتی تبدیل شده است.

    مرگ لاکچری؛ وقتی قبر هم از طبقه‌بندی اجتماعی پیروی می‌کند

    به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» ، به نقل از مهر، ۸۷۰ میلیون برای یک سنگ مزار! آن هم نه یک مزار معمولی، بلکه مدلی سفارشی، با طرح ولنتاین تا رنگ‌های پاستلی و زیتونی یا طرح کورش کبیر! این یک شوخی نیست، بلکه بخشی از واقعیت تلخی است که در اینستاگرام تبلیغ می‌شود؛ واقعیتی که نشان می‌دهد حتی مرگ هم از چنگال تجمل‌گرایی و مصرف‌زدگی در امان نمانده و رنج قیمت سنگ مزارها از ۸۰ میلیون تومان به بالا تعیین شده است.

    اینجا دیگر صحبت از یک کسب‌وکار عادی نیست؛ بلکه با نشانه‌ای از سقوط ارزش‌های انسانی روبه‌رو هستیم. کجای این نمایش فانتزی قرار است غم واقعی بازماندگان را نشان دهد؟ این تجارت از چه چیزی تغذیه می‌کند؟ از فقدان، از داغ عزیزان، از رنج کسانی که حالا مرگ هم برایشان تبدیل به یک مسابقه شده است.
     

     



    مرگ لاکچری؛ وقتی قبر هم از طبقه‌بندی اجتماعی پیروی می‌کند

    سنگ مزارهای لاکچری چیزی نیستند جز ادامه همان فرهنگی که می‌خواهد همه‌چیز را به یک نمایش پر زرق‌وبرق تبدیل کند. برای این گروه، انگار کافی نیست که در زندگی تفاوت طبقاتی را به رخ بکشند؛ بلکه حالا می‌خواهند در مرگ هم «متفاوت» باشند اما این «تفاوت» چه معنایی دارد؟ این سنگ‌ها برای چه کسانی ساخته می‌شوند؟ برای بازماندگانی که هنوز در شوک از دست دادن عزیزشان هستند، یا برای آن‌هایی که می‌خواهند ثابت کنند حتی در سوگواری هم از بقیه یک سر و گردن بالاترند.

    قبرهای فانتزی، مزارهای ولنتاینی، سنگ‌های پاستلی… اما در حقیقت این‌ها چیزی جز تلاش برای بزک کردن حقیقت تلخ مرگ نیست مسئله فقط یک سنگ مزار نیست، مسئله این است که چه شد که کار به اینجا رسید، جامعه‌ای که در آن حتی داغ عزیزان هم به یک بستر برای نمایش تبدیل می‌شود، جامعه‌ای است که در آن احساسات واقعی به حاشیه رفته‌اند.
     



    شاید سال‌های بعد شاهد قبرستان‌هایی خواهیم بود که هر مزار به یک «آرت‌ورک» شخصی تبدیل شده است اما اینجا دیگر مسئله فردی نیست. این یک زنگ خطر است؛ نشانه‌ای از جامعه‌ای که در آن حتی برای مرگ هم باید هزینه‌ای نجومی پرداخت تا دیده شد.
     

     



    مصرف‌گرایی تا کجا؟

    چنین پدیده‌هایی نیازمند نظارت و بحث عمومی هستند. آیا نباید پرسید که این‌گونه کسب‌وکارها چگونه به خود اجازه می‌دهند مرگ را به یک نمایش تبلیغاتی تبدیل کنند؟ آیا نهادهای فرهنگی و اجتماعی نباید در برابر چنین تغییراتی واکنش نشان دهند؟

    سنگ مزارهای لاکچری، مرگ را به یک صحنه نمایشی تبدیل کرده‌اند. در جامعه‌ای که مردم برای ابتدایی‌ترین نیازهای زندگی در مضیقه‌اند، چنین هزینه‌هایی نه‌تنها توجیه‌پذیر نیست، بلکه نشان از یک شکاف عمیق اجتماعی دارد؛ شکافی که ارزش‌های اصیل را با زرق‌وبرق‌های بی‌معنا جایگزین کرده است.

    این یک نشانه است. نشانه‌ای از تغییر اولویت‌ها، از محو شدن مرز میان معنا و نمایش و از جامعه‌ای که در آن، حتی مرگ هم به بستری برای رقابت‌های طبقاتی تبدیل شده است. واقعاً به‌جایی رسیده‌ایم که برای احترام به عزیزان از دست‌رفته، باید سنگ مزار را هم به یک کالای لاکچری تبدیل کنیم؟ یا شاید، چیزی در ارزش‌های ما تغییر کرده که نیاز به بازنگری جدی دارد!

    نظرات بینندگان
    نظرات شما