تقریبا حدود یک ماه از شناسایی کرونا در ایران گذشته است. متاسفانه تلفات شیوع این بیماری در کشورمان طبق آمارهای رسمی به بیش از هفده هزار نفر و آمار جانباختگان به بیش از یک هزار و صد نفر رسیده که بیش از بیست نفر از این جمعیت «شهدای خدمتِ مدافع سلامت» هستند.
رویه ثابت و روزانه مسئولان امر در یک ماه گذشته این بوده که طی شبانه روز و از رهگذر هر فرصتی که پیدا می کنند از مردم بخواهند ضمن رعایت دستورالعمل های بهداشتی «در خانه بمانند» و خصوصا در ایام نوروز قید سفر، خرید و دید و بازدید را بزنند.
اما هرچند ملت ایران را باید همواره جزو بافرهنگ ترین ملت های جهان دانست اما برخی آمارهای اعلامی توسط مسئولین ستاد مبارزه با کرونا در کنار گزارش های پخش شده از رسانه ملی، تصاویر منتشر شده در خبرگزاری ها و در نهایت مشاهدات نگارنده نشان می دهد که متاسفانه هنوز بخش قابل توجهی از مردم خصوصا در تهران، بنایی برای جدی گرفتن این بیماری کشنده که قابلیت انتقال سریع دارد، را ندارند و اصطلاحا موضوع را شوخی گرفته اند. حجم بالای مسافرت، شلوغی مراکز خرید، عدم رعایت دستورات بهداشتی و –به زودی- دیدوبازدیدهای نوروزی نشان‌گر آن است که بسیاری از مردم، کم توجهی به معنای کم لطفی آن هم به یک موضوع ملی مرتبط باسلامت را –خواسته یا ناخواسته- در پیش گرفته اند. درست است که در تمام روزهای کرونایی گذشته گفته شده که «از کرونا نترسیم ولی مراقب باشیم» اما ظاهرا برخی این نترسیدن را با بی خیالی اشتباه گرفته اند.
بارها و بارها مسئولان مرتبط از صدر تا ذیل و پزشکان و پرستاران، مهمترین راه ریشه کن کردن این ویروس منحوس را همراهی همه جانبه مردم معرفی کرده اند که در صورت عدم همکاری مردم، جولان این ویروس خطرناک حداقل برای دوماه دیگر ادامه خواهد داشت. فی الواقع این عدم همکاری به معنای لطمه به سلامت دیگران و به خطرانداختن زندگی سایر افراد جامعه محسوب می گردد. بسیار سخت است به فردی که نخواهد سلامت خود را حفظ کند، کمک نمود و تلخ تر آنکه این بی مسئولیتی به سلامت دیگران هم لطمه بزند.
سوال اینجاست؛ در بزنگاهی که برای سلامت مردم حرم های مطهر اهل بیت(ع)، نمازهای جمعه، هیئات مذهبی و.... تعطیل می شوند، چگونه می توان قبول کرد که این حجم مسافرت، رفت‌وآمد و شلوغی مراکز خرید واجب و ضروری است؟ قطعا این رفتار پاسخ مناسبی به درخواست های مکرر محترمانه و البته ملتمسانه مسئولان برای حفظ سلامتی مردم نیست.
آمارهای رسمی اعلام شده نشان می‌دهد که این بیماری دقیقا در روند اوج خود قرار گرفته و طی روزهای گذشته به طور میانگین در هر روز 1200 نفر را آلوده و حدود 130 نفر را به کام مرگ کشانده است. با این تفسیر هنوز معنای لبخند برخی افراد در هنگام خرید و عزم مسافرت مشخص نیست؟ هرچند گزنده ولی باید این سوال را مطرح کرد که آیا حتما باید –خدای ناکرده- یکی از اعضای خانواده این افراد جزو آمار جانباختگان این بیماری کشنده قرار بگیرد تا آنها نیز حداقل به این دلیل موضوع کرونا را جدی بگیرند
منبع : جهان
