دیپلماسی عمومی یک سفیر در تهران/ سفیر چین در ایران چه می کند؟

 توئیت‌های فارسی او برای کاربران ایرانی جالب توجه بود. اما او فقط به روحیه دادن به ایرانی‌ها یا نوشتن از کمک‌های متعدد دولت چین به ایرانیان بسنده نکرد، بلکه کوشید تا کمک‌های دیگری را هم انجام دهد. توصیه‌های پزشکی، انتشار ترجمه تجربه‌های چین در مبارزه با کرونا، انعکاس دادن محبت مردم چین برای کمک به مردم ایران بخشی دیگر از فعالیت‌های چانگ هوا در توئیتر است. فعالیت مستمر، نوشتن به زبان فارسی، نشان دادن حسن نیت و خیرخواهی باعث شد تا بسیاری دیپلماسی عمومی در تعامل با مردم ایران را تحسین کنند.

 در واقع چانگ هوا رویداد بحرانی و پر استرس کرونا را تبدیل به فرصتی برای نشان دادن چهره‌ای دوست و مثبت از کشورش به مردم ایران کرد. نکته جالب دیگر هماهنگی در چنین رویکردی بین دولتمردان چینی است. یعنی از آن سو دولت چین حتی کمک‌های نقدی هم برای ایران ارسال می‌کند تا بخشی از دیپلماسی تعاملی‌اش با ایران به عنوان کشوری دوست باشد، از این سو، سفیرشان از قدرت رسانه و تعامل غافل نیست و بسیار فعال ظاهر می‌شود تا حداکثر بهره دیپلماتیک و رسانه‌ای برده شود. شما یک شهروند ایرانی هستید، سفیر چین برای‌تان فیلم دختری چینی را می‌گذارد که ذخیره پول در قلکش را از سر علاقه و قدردانی نسبت به کمک دولت ایران به مردم ووهان چین، هزینه کمک به مردم ایران می‌کند؛ چه تصوری خواهید جز مهرورزی و قدرشناسی؟ یا انتشار خبر کمک‌های بازرگانان بخش خصوصی چین به ایران.

کرونا دیر یا زود تمام می‌شود؛ اما می‌تواند دو درس برای دستگاه دیپلماسی ایران داشته باشد. دستگاهی که از غربی‌ها دیپلماسی عمومی را نخواست یاد بگیرد، کاش حداقل از شرقی‌ها این مهم را بیاموزد تا ببینند سفیران هر کشوری چگونه برای دولت و ملت خود کسب اعتبار می‌کنند. دوم هم اینکه در شرایط سختی است که دوست و دشمن شناخته می‌شوند. در غرب تحریم دارویی هستیم و حتی در ازای پول، به ما اقلام بهداشتی نمی‌دهد، از شرق، اما کمک‌های بلاعوض می‌رسد.