به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» ، به نقل از مجله دلتا؛طلاق انواع گوناگونی دارد که اعم از رجعی یا بائن است. از جمله اقسام طلاق باین طلاق خلع و مبارات است. در طلاق بائن برای زوج حق رجوع در ایام عده وجود ندارد. بین طلاق خلع و مبارات تفاوت است. به این معنا که در طلاق خلع، کراهت و بیزاری یک طرفه است و در این طلاق زن از مرد کراهت دارد و حاضر است با بخشش مال از همسر خود جدا شود.
طلاق خلع چیست؟
در ماده ۱۱۴۶ قانون مدنی «طلاق خلع» تعریف شده است. بر اساس این ماده، تعریف طلاق خلع عبارت است از اینکه «زن به واسطه کراهتی که از شوهر خود دارد، در مقابل مالی که به وی می‌دهد، طلاق بگیرد. اعم از اینکه مال مزبور عین مهر یا معادل آن یا بیشتر یا کمتر از مهر باشد.»
بنابراین ماده طلاق خلع یا طلاق به دلیل تنفر از شوهر را می‌توان طلاقی دانست که زن به واسطه تنفر از همسر خود حاضر می‌شود مالی را به او ببخشد تا بتواند از او طلاق بگیرد. مالی که زن به مرد می‌بخشد می‌تواند کمتر از مهریه، به اندازه مهریه و بیشتر از مهریه باشد.
ارکان طلاق خلع
براساس نص ماده ۱۱۴۶ قانون مدنی طلاق خلع دارای دو رکن اصلی است:
کراهت زوجه
براساس ماده ۱۱۴۶ قانون مدنی یکی از ارکان اساسی طلاق خلع که بدون وجود آن خلع محقق نمی‌گردد. کراهت زن از مرد است که این کراهت ممکن است ذاتی یا عارضی باشد. ذاتی مانند این که زن از صورت یا سیرت مرد کراهت و تنفر دارد به نحوی که تحمل او برایش دشوار باشد. عارضی مانند این که مرد در اثر ازدواج با زن دیگری یا ندادن نفقه و مسائلی از این قبیل تنفر و انزجار زن را بر می‌انگیزد.
فدیه
دادن مالی از سوی زن به مرد در مقابل انجام طلاق، تا وی را از زوجیت رها سازد؛ به مالی که زن می‌بخشد به اصطلاح فداء یا فدیه می‌گویند که می‌تواند عین، دین یا منفعت باشد. در خصوص مقدار این مال، ضابطه مشخصی وجود ندارد و به نحوه توافق طرفین بستگی دارد که دراین‌صورت ممکن است همان مهریه یا غیر آن یا مالی به ارزش کمتر یا بیشتر از مقدار مهریه باشد. همچنین نفقه که بر گردن شوهر است یا اجرت شیر دادن فرزند در مدت معین می‌تواند فدیه قرار گیرد زیرا در این ماده از واژه معادل مهریه نیز استفاده شده است.
