خدا کجا گفته زن‌ها باید حجاب داشته باشند

به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» ، به نقل از فارس

آیات ۲۸ و ۲۹ سوره نور با موضوعی آغاز می‌شود که در نگاه اول شاید ارتباط مستقیمی با حجاب نداشته باشد، اما در واقع زیربنای آن است، رعایت حریم خصوصی. خداوند مؤمنان را از ورود به خانه‌هایی غیر از خانه خود، بدون اجازه و سلام، نهی می‌کند.این دستور ساده، پایه‌گذار یک فرهنگ عمیق است، یعنی هیچ‌کس حق ندارد بی‌ضابطه وارد حریم دیگران شود، چه حریم فیزیکی خانه باشد و چه حریم روانی و شخصی انسان‌ها. حجاب، پیش از آنکه پوشش ظاهری باشد، یک نظم رفتاری و مرزبندی اخلاقی است و این آیات نشان می‌دهد که عفاف از در خانه آغاز می‌شود.وقتی قرآن تأکید می‌کند اگر اجازه ورود داده نشد، بازگردید و این برای شما پاکیزه‌تر است، در واقع جامعه‌ای را ترسیم می‌کند که در آن «نه» شنیدن، عادی و محترم است. جامعه‌ای که مرزها در آن پذیرفته شود، زمینه بروز نگاه‌های آلوده، کنجکاوی‌های ناصحیح و تعرض به حریم‌ها کمتر خواهد بود.

فضای عمومی و مسئولیت فردی

در آیه ۲۹، استثنایی مطرح می‌شود، یعنی مکان‌هایی که محل سکونت خصوصی نیست و برای استفاده عمومی بنا شده است. این آیه نشان می‌دهد اسلام میان حریم خصوصی و فضای عمومی تفاوت قائل است. اما این تفاوت به معنای رها بودن فضای عمومی از قواعد اخلاقی نیست. اتفاقاً وقتی افراد وارد محیط‌های عمومی می‌شوند، مسئولیت بیشتری در کنترل رفتار، نگاه و پوشش خود دارند، چرا که با جمع گسترده‌تری مواجه‌اند.از این منظر، حجاب در فضای عمومی فقط یک انتخاب فردی نیست، بلکه کنشی اجتماعی است که بر امنیت روانی و اخلاقی دیگران اثر می‌گذارد. همان‌گونه که ورود بی‌اجازه به خانه دیگران ممنوع است، ایجاد مزاحمت بصری و تحریک‌آمیز در جامعه نیز با روح این آیات ناسازگار است.

نگاه، نخستین حلقه زنجیره عفاف

آیه ۳۰ خطاب به مردان مؤمن، دستور به فروگرفتن نگاه و حفظ پاکدامنی می‌دهد. قرآن به‌روشنی نشان می‌دهد که مسئله عفاف، مسئولیتی دوطرفه است و از کنترل نگاه آغاز می‌شود. نگاه، دروازه ذهن و دل است و رها شدن آن می‌تواند به لغزش‌های بزرگ‌تر منجر شود.در این آیه، پاکدامنی تنها به رفتار جنسی محدود نمی‌شود، بلکه شامل سلامت درونی و ذهنی انسان است. جامعه‌ای که در آن نگاه‌ها کنترل شود، نیاز کمتری به برخوردهای سخت و بازدارنده خواهد داشت. این آیه نشان می‌دهد پیشگیری اخلاقی، مقدم بر برخورد قضایی و اجتماعی است.

حجاب زنان، فراتر از پوشش، یک پیام اجتماعی

آیه ۳۱ که مفصل‌ترین آیه این بخش است، به موضوع حجاب زنان می‌پردازد. دستور به فروگرفتن نگاه، حفظ پاکدامنی و پوشاندن زینت‌ها، چارچوبی روشن برای حضور زن در اجتماع ترسیم می‌کند. حجاب در این آیه، صرفاً یک لباس خاص نیست، بلکه مجموعه‌ای از رفتارها، نوع پوشش، نحوه تعامل و حتی شیوه سخن گفتن را در بر می‌گیرد.وقتی قرآن از آشکار نکردن زینت‌ها سخن می‌گوید، هدفش حذف زیبایی زن نیست، بلکه جلوگیری از تبدیل شدن زن به ابزار جلب توجه جنسی در فضای عمومی است. حجاب، شأن انسانی زن را برجسته می‌کند و او را از نگاه ابزاری محافظت می‌کند. در واقع، زن محجبه پیام روشنی به جامعه می‌دهد و آن اینکه ارزش من فراتر از ظاهر من است.

مرز محرم و نامحرم، نظم روابط اجتماعی

در ادامه آیه ۳۱ مصادیق محارم ذکر می‌شود تا مرز روابط روشن و شفاف باشد. این شفافیت، از سردرگمی اخلاقی جلوگیری می‌کند و روابط را در چارچوبی امن و سالم نگه می‌دارد. جامعه‌ای که این مرزها را نادیده بگیرد، به‌ تدریج دچار اختلاط‌های آسیب‌زا و فروپاشی اعتماد اجتماعی خواهد شد.

حجاب در این چارچوب نه محدودکننده روابط سالم، بلکه سامان‌دهنده آن‌هاست. این سامان‌دهی، امنیت روانی زنان و مردان را تضمین می‌کند و از تنش‌های پنهان و آشکار می‌کاهد.

حجاب، ستون امنیت اخلاقی جامعه

آیات ۲۸ تا ۳۱ سوره نور نشان می‌دهد که حجاب، بخشی از یک منظومه بزرگ‌تر به نام عفاف اجتماعی است. از اجازه گرفتن برای ورود به خانه‌ها، تا کنترل نگاه و رعایت پوشش، همه اجزای یک نظام اخلاقی هماهنگ‌ هستند. در این نگاه قرآنی، حجاب نه تحمیل فرهنگی است و نه صرفاً امری فردی، بلکه راهکاری الهی برای حفظ کرامت انسان و امنیت جامعه به شمار می‌آید.