لس وکسنر: میلیاردری که کلید رازهای اپستین را در دست دارد+عکس و فیلم

به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» 

 پرونده‌ی «جفری اپستین» سرمایه‌دار آمریکایی و قاچاقچی جنسی کودکان، حتی پس از مرگ او نیز بسته نشده است. روایت رسمی درباره‌ی خودکشی اپستین در زندان، روزبه‌روز بیش‌تر رنگ می‌بازد و با توجه به روابط پیچیده و نزدیک این جنایت‌کار با افراد و بازیگران مهم، مرگ او بیش‌تر به قتل شباهت پیدا می‌کند.

یکی از بازیگرانی که اکنون به نظر می‌آید نام آن‌ها باید به فهرست همدستان اپستین اضافه شود، نهادهای اطلاعاتی رژیم صهیونیستی، به‌ویژه موساد، هستند. اگرچه پیشاپیش نام «ایهود باراک» نخست‌وزیر سابق این رژیم، به رسوایی اپستین گره خورده، اما شواهد نشان می‌دهند روابط اپستین و اسرائیل صمیمی‌تر از این‌ها بوده است.
 

   
دوماه‌نامه‌ی آمریکایی «امریکن کانسروتیو» طی گزارشی تحت عنوان «میلیاردر طرفدار اسرائیل پشت جفری اپستین[۱]» به روابط «لس وکسنر» سرمایه‌دار یهودی، با اپستین می‌پردازد و می‌گوید هرگونه تحقیقاتی درباره‌ی اپستین باید وکسنر را از سایه بیرون بکشد و مورد بازجویی قرار دهد. آن‌چه در ادامه می‌خوانید، ترجمه‌ی گزارش امریکن کانسروتیو است.

 

«لس وکسنر» میلیارد یهودی آمریکایی و از حامیان رژیم صهیونیستی، سال ۲۰۱۴ در «مرکز هنری وکسنر» در شهر «کلمبوس» ایالت اوهایو. وکسنر یکی از نزدیک‌ترین دوستان و شرکای تجاری «جفری اپستین» بود، اما تا کنون به طور جدی مورد بازجویی قرار نگرفته است. اطلاعاتی که وکسنر در اختیار دارد، می‌تواند روابط اپستین با سیاستمداران اسرائیلی را افشا کند. (+)

مخاطبان محترم توجه داشته باشند گزارش زیر حاوی تصاویر دل‌خراش است.

با وجود تمام تلاش‌های اف‌بی‌آی، وزارت دادگستری، و سایر نهادهای دولت ترامپ، ماجرای اپستین تمامی ندارد. هر بار که این نهادها دست به یک «افشاگری» جدید می‌زنند، فقط این گمان در افکار عمومی عمیق‌تر می‌شود که این پرونده هرگز صرفاً درباره‌ی رذایل یک نفر نبوده، بلکه درباره‌ی این بوده که او، در وهله‌ی اول چرا با این همه افراد قدرتمند ارتباط داشته است.

 

«دونالد ترامپ» (راست) و «جفری اپستین»، سال ۱۹۹۷، در عمارت «مارئه‌لاگو» متعلق به ترامپ. اگرچه هنوز اسناد کامل پرونده‌ی اپستین منتشر نشده و چیزی قابل‌اثبات نیست، اما با توجه به سابقه‌ی اپستین در سوءاستفاده‌ی جنسی از کودکان و نوجوانان زیر سن قانونی، و دوستی صمیمی ترامپ با او، موضوع رابطه‌ی ترامپ با چنین کودکانی نیز قابل‌بررسی است؛ به‌ویژه با توجه به خودداری ترامپ از انتشار کامل اسناد پرونده و گمانه‌زنی‌ها درباره‌ی دلایل احتمالاً مخفی مرگ اپستین در زندان در سال ۲۰۱۹. (+)

یکی از سؤالاتی که هنوز پاسخی برای آن ارائه نشده و بسیاری از مردم تصور می‌کنند پاسخ ناخوشایندی داشته باشد، این پرسش است: آیا اپستین برای دولت اسرائیل کار می‌کرد؟ «تاکر کارلسون» [مجری و کارشناس سیاسی محافظه‌کار آمریکایی که اخیراً به یکی از منتقدان برجسته‌ی اسرائیل تبدیل شده] جولای ۲۰۲۵ در کنفرانس «ترنینگ پوینت یواس‌ای» گفت «تک‌تک افراد در واشینگتن» فکر می‌کنند اپستین «در حال انجام یک عملیات اخاذی به نمایندگی از یک دولت خارجی» بود. کارلسون ادامه می‌دهد: «البته هیچ‌کس اجازه ندارد بگوید که آن دولت خارجی اسرائیل است، چون ما را به نوعی ترسانده‌اند تا فکر کنیم این کار ناپسندی است.»

اظهارات کارلسون طبیعتاً خشم برخی از افراد را برانگیخت، اما تکذیبیه‌های سفت‌وسخت زیادی به دنبال نداشت. حتی «جان میرشایمر» محقق برجسته‌ی آمریکایی روابط بین‌الملل، نیز همین الگو را مشاهده کرده است. میرشایمر در گفت‌وگو با قاضی [سابق و ستون‌نویس، اندرو] «ناپولیتانو» در ماه جولای، به انبوهی از «شواهد غیرمستقیم» اشاره کرد «که باعث می‌شود فکر کنیم جفری اپستین قطعاً با موساد، و احتمالاً همچنین با سی‌آی‌ای، ارتباط بسیار نزدیکی داشته است[۲].»

 

«تاکر کارلسون» از افراد نزدیک به ترامپ، که اخیراً به یکی از منتقدان برجسته‌ی رژیم صهیونیستی تبدیل شده، صراحتاً می‌گوید اپستین عامل اسرائیل بوده و یک عملیات گسترده‌ی اخاذی به نیابت از این رژیم انجام می‌داده است. (+)

سؤال دیگری نیز در ذهن مردم هست: چرا محرمانه نگه داشتن «اسناد اپستین» نه‌تنها سیاست دولت ترامپ، بلکه یک سیاست دوحزبی بوده است؟ پاسخ این سؤال احتمالاً تنها به ثروت یا جایگاه اجتماعی اپستین برنمی‌گردد، چون این اسناد حتی پس از مرگ او نیز همچنان محرمانه باقی مانده‌اند. به علاوه، این ثروت و جایگاه اجتماعی نمی‌توانند علت ده‌ها سال فرار اپستین از مجازات عادلانه به خاطر ارتکاب جرائمش را توضیح دهند: مردان قدرتمند بارها به خاطر تجاوز و آزار جنسی کودکان به زندان افتاده‌اند.

«دنیس هسترت» رئیس سابق مجلس نمایندگان (سومین مرد قدرتمند آمریکا در زمان ارتکاب جرم) به دلیل هماهنگی پرداخت حق‌السکوت برای سرپوش گذاشتن بر اقداماتش در آزار جنسی افراد زیر سن قانونی، تحت پیگرد قانونی قرار گرفت و به زندان افتاد.

با این حال، وقتی اپستین به جرائم مشابهی متهم شد، مورد حفاظت قرار گرفت. دادستان‌ها یک توافق محرمانه و بسیار غیرمعمول «عدم پیگرد قانونی» منعقد کردند که تحقیقات اف‌بی‌آی درباره‌ی ده‌ها قربانی جرائم اپستین را متوقف کرد و همدستان او را از اتهامات مصون نگه داشت.

«کنت اِی. مارا»، قاضی فدرال، در حکم فوریه‌ی ۲۰۱۹ خود می‌گوید: «وکیل اپستین اطلاع داشت که این دفتر [دادستان ایالات متحده، نماینده‌ی دولت] عمداً دارد این توافق عدم پیگرد قانونی را از قربانیان مخفی نگه می‌دارد، و حتی تضمین‌هایی در همین‌باره درخواست کرده بود»؛ هماهنگی‌ای که مارا آن را «انحراف از رویه‌ی استاندارد دولت» توصیف می‌کند.

 

«جفری اپستین» (مرکز تصویر)، ۱۸ می ۲۰۰۵، در مهمانی آغازبه‌کار مجله‌ی «رادار» در نیویورک. اپستین اولین و آخرین کسی نیست که در آمریکا به جرم قاچاق جنسی کودکان و سوءاستفاده‌ی جنسی از دختران زیر سن قانونی محکوم می‌شود. با این حال، اپستین مشخصاً و در عین اعتراف به ارتکاب این جرائم، به هیچ عنوان مجازاتی را که باید، دریافت نکرد. همین مسئله، روابط نزدیک او با افراد قدرتمند در آمریکا و چه‌بسا نقاط دیگر جهان را اثبات می‌کند؛ روابطی که روزی او را از مجازات جنایاتش نجات دادند، اما به نظر می‌رسد در نهایت موجب «قتل» او در زندان شده باشند. (+)

به دلیل همین قرارداد محرمانه‌ی عدم پیگرد قانونی، اپستین تنها به دو جرم کوچک ایالتی اعتراف کرد: فراهم کردن زمینه‌ی فاحشه‌گری و فراهم کردن یک فرد زیر سن قانونی [برای سوءاستفاده‌ی جنسی]، و فقط به ۱۸ ماه حبس در یک بازداشتگاه شهرستانی محکوم شد که صرفاً ۱۳ ماه آن را گذراند. حتی همین حکم هم تا حد زیادی نمادین بود. اپستین اجازه داشت شش روز هفته، تا دوازده ساعت در روز، تحت عنوان به‌اصطلاح «آزادی کاری» [آزادی برای حضور در محل کار]، زندان را ترک کند و فقط برای خواب برگردد.

در این مدت به تجارت از دفتر کارش در شهر «وست پالم‌بیچ» [ایالت فلوریدا] ادامه داد و پذیرای بازدیدکنندگان و همکارانش بود؛ انگار که هیچ اتفاقی نیفتاده است. طبق گزارش‌های موجود، «الکس آکوستا» دادستان ایالات متحده که معامله‌ی سال ۲۰۰۸ اپستین [مبنی بر اعتراف به جرم و در عوض، دریافت محکومیت کوتاه] را تأیید کرده بود، ظاهراً بعداً به مقامات ترامپ گفته به او دستور داده شده که کوتاه بیاید، چون «اپستین متعلق به سازمان‌های اطلاعاتی است.»

اظهارات رازآلود آکوستا درباره‌ی «سازمان‌های اطلاعاتی» گمانه‌زنی‌های زیادی را درباره‌ی ارتباطات احتمالی اپستین با سی‌آی‌ای برانگیخته، اما علاوه بر این، بسیاری از خبرنگاران را به سمت تحقیقات درباره‌ی ارتباط اپستین با «ایهود باراک» نخست‌وزیر سابق اسرائیل، سوق داده است؛ کسی که به املاک اپستین سر می‌زد، اسمش در فهرست مسافران پروازهای او [که به میزبانی روابط جنسی با کودکان مشهور بودند] به چشم می‌خورد، و حداقل یک میلیون دلار برای تأمین مالی شرکت امنیتی-نظارتی نوپای اسرائیلی «کارباین[۳]» از او دریافت کرده بود.

این پرونده، به خودی خود، جای تحقیق دارد، اما فرد دیگری نیز در دایره‌ی اپستین وجود دارد که به همان اندازه تأثیرگذار و وفادار به اسرائیل است، اما توجه بسیار کم‌تری به او شده: «لس وکسنر[۴]» میلیاردر اهل اوهایو که طبق گزارش‌ها، در وهله‌ی اول، اپستین را ثروتمند و قدرتمند کرد.

«ایهود باراک» نخست‌وزیر سابق رژیم صهیونیستی، ۱۸ ژانویه‌ی ۲۰۲۴، در لندن. ایمیل‌هایی که گروه هکری «حنظله» (که رویترز ادعا می‌کند ممکن است با وزارت اطلاعات ایران در ارتباط باشد) افشا کرده، نشان می‌دهند باراک و اپستین بسیار به یک‌دیگر نزدیک بوده‌اند و بین سال های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۷ حدود ۳۰ بار با یک‌دیگر دیدار کرده‌اند. نخست‌وزیر سابق اسرائیل که رئیس شرکت اسرائیلی «کارباین» نیز بود، حتی، ژانویه‌ی سال ۲۰۱۴، با همسرش به جزیره‌ی خصوصی اپستین (که محل زندگی اصلی و مرکز عملیات‌های مجرمانه‌ی او بود) سفر کرده و عمداً تیم امنیتی خود را با خود نبرده بود. (+)

وکسنر، به‌رغم ارتباطاتش با اپستین، از تحقیقات جدی فرار کرده است. «ماریا فارمر» اولین زنی که فعالیت‌های اپستین را به اف‌بی‌آی گزارش داد، می‌گوید سال ۱۹۹۶، اپستین و محرم اسرارش [و همچنین شریک جرمش]، «گیلین مکسول[۵]»، درون یکی از املاک وکسنر در شهر «نیو آلبانی» در ایالت اوهایو، به او تجاوز جنسی کرده‌اند و کارکنان امنیتی وکسنر او را آن‌جا حبس کرده‌اند، تا این‌که پدرش آمده و او را از آن‌جا برده است. با این وجود، شکایت فارمر به اف‌بی‌آی به جایی نرسید. تا به امروز هم، نه دادستان‌های فدرال و نه مطبوعات، به طور جدی بررسی نکرده‌اند که چرا نام وکسنر با اولین مورد شناخته‌شده از تجاوزهای جنسی اپستین به قربانیانش گره خورده است.

حتی هیچ شهادت عمومی و تحت سوگندی از این میلیاردر، که خانه‌اش ظاهراً صحنه‌ی جرم بوده، گرفته نشده است. اگر کلیدی برای درک دلایل حفاظت و قدرت اپستین (از جانب سازمان‌های اطلاعاتی و دولت‌های خارجی) وجود داشته باشد، چه‌بسا این کلید در دست وکسنر نهفته باشد.

تصاویری از ناحیه‌ی گردن «جفری اپستین» از جلو (چپ) و پشت سر (راست) کمی پس از مرگ او در زندان. اگرچه روایت رسمی ادعا می‌کند اپستین خودش را با ملحفه‌های زندان به دار آویخته، اما شکستی استخوان لامی او نشان می‌دهد این حادثه ممکن است در نتیجه‌ی «خفه شدن» با زور باشد و نه حلق‌آویز شدن. اپستین سال ۲۰۱۸ به روزنامه‌ی نیویورک‌تایمز گفته بود ویدیوها و اطلاعات زیادی درباره‌ی برخی «افراد قدرتمند» دارد که این افراد «دلشان نمی‌خواهد علنی شوند.» «گیلین مکسول» دوست‌دختر و همدست اپستین، نیز می‌گوید جزیره‌ی خصوصی اپستین، که بسیاری از جرائم جنسی او و نزدیکانش در آن اتفاق می‌افتادند، به طور کامل مجهز به دستگاه‌های شنود و تصویربرداری بوده است. همه‌ی این شواهد نشان می‌دهند افرادی زیادی ترجیح می‌داده‌اند اپستین پیش از این‌که لب به افشای اسرار آن‌ها بگشاید، کشته شود. (+)

وکسنر، به عنوان بنیانگذار شرکت «لیمیتد»، یکی از بزرگ‌ترین امپراتوری‌های خرده‌فروشی آمریکا را ساخت که شامل [برندهای لباس‌فروشی] «ویکتوریاز سیکرت»، «بث اند بادی ورکس»، و «ابرکرامبی اند فیچ» می‌شد. وی اوایل دهه‌ی ۱۹۹۰، به اپستین وکالت داده بود تا امور مالی و ثروت هنگفت او را مدیریت کند. عمارتی در منهتن که به مرکز فرماندهی اپستین تبدیل شد (همان اقامتگاهی که بسیاری از جرائم ادعایی اپستین در آن رخ دادند)، ابتدا سال ۱۹۸۹، توسط وکسنر خریداری شده بود.

طبق اسناد سوابق املاک و مستغلات نیویورک و گزارش‌های معاصر، سند این ملک در اواخر دهه‌ی ۱۹۹۰ نشان می‌داد متعلق به یک نهاد تحت کنترل اپستین است، و سال ۲۰۱۱ در ازای مبلغ ۰ [صفر] دلار، بین نهادهای مختلف متعلق به اپستین منتقل شده بود[۶].

روابط اسرائیل با جفری اپستین/ به‌جز موساد چه کسی با این قاچاقچی کودکان در ارتباط بود؟

تصویری از (از چپ) «جفری اپستین» و «لس وکسنر» در کتابچه‌ای که سال ۲۰۰۳ به مناسبت تولد پنجاه‌سالگی اپستین تهیه شده و حاوی پیام‌های تبریک دوستان اوست. کنار این تصویر، یادداشتی به دست‌خط وکسنر و با نقاشی‌ای با محتوای جنسی نیز ثبت‌وضبط شده است. وکسنر در مقطعی به اپستین وکالت تام داده بود تا امور مالی و ثروت هنگفت او را مدیریت کند. (+)

وکسنر همچنین یکی از بنیانگذاران «مگا گروپ» بود؛ کنسرسیومی متشکل از تقریباً بیست کارآفرین، از جمله «چارلز برونفمن»، «مایکل استاینهارت»، و طبق گزارش‌ها، «استیون اسپیلبرگ»، که پروژه‌هایی مانند «تگلیت برث‌رایت اسرائیل» [حامی مالی سفر جوانان یهودی به فلسطین اشغالی] را تأمین مالی می‌کرد و به‌شدت در لابیگری برای شکل دادن به گفتمان آمریکایی درباره‌ی اسرائیل فعال بود.

سال ۲۰۰۷، وقتی «استفن والت» و «جان میرشایمر» کتاب «لابی اسرائیل و سیاست خارجی آمریکا» را منتشر کردند، وکسنر نقش کلیدی‌ای در حمله به والت در دانشگاه هاروارد داشت؛ از جمله از طریق «دیوید گرگن»، تحلیلگر سیاسی و مشاور رئیس‌جمهور، که با بودجه‌ی حاصل از فعالیت‌های بشردوستانه‌ی وکسنر به یک سِمت ارشد دست پیدا کرده بود. این دو به همراه یک‌دیگر دست به یک «جهاد» برای اخراج والت [از دانشگاه] زدند.

روابط اسرائیل با جفری اپستین/ به‌جز موساد چه کسی با این قاچاقچی کودکان در ارتباط بود؟

«جفری اپستین» (وسط) قاچاقچی جنسی کودکان و «گیلین مکسول» (چپ) دوست‌دختر و همدستش، ۲۹ سپتامبر ۱۹۹۳، در کاخ سفید با «بیل کلینتون» (راست) رئیس‌جمهور وقت آمریکا، دیدار می‌کنند. بیل کلینتون نیز یکی از نام‌هایی است که در پرونده‌ی اپستین به چشم می‌خورد. (+)

«باب فیتراکیس» وکیل و روزنامه‌نگار اهل اوهایو، بیست سال قبل از دستگیری جفری اپستین در سال ۲۰۱۹، ساختار کلی شبکه‌ی مخفی‌ای را ترسیم کرده بود که از او محافظت می‌کرد. فیتراکیس ماه آوریل سال ۱۹۹۹، در مقاله‌ای با عنوان «اسپوک ایر[۷]» [«خطوط هوایی وحشت»]، مستنداتی را جمع‌آوری کرد که نشان می‌دادند چگونه شرکت هواپیمایی «ساذرن ایر ترنسپورت» (سازمان پوششی سابق سی‌آی‌ای در بطن عملیات ایران-کنترا[۸])، سال ۱۹۹۵، بی‌سروصدا دفتر مرکزی‌اش را به پایگاه «ریکنباکر» نیروی هوایی در حاشیه‌ی شهر «کلمبوس» ایالت اوهایو، منتقل کرده است.

این انتقال با میلیون‌ها دلار معافیت مالیاتی و وام با پشتوانه‌ی دولتی همراه بود و همان‌طور که فیتراکیس اشاره می‌کند، «بخش عمده‌ای از محموله‌هایی که از هنگ‌کنگ به ریکنباکر منتقل می‌شدند، متعلق به شرکت لیمیتد بودند»؛ همان شرکت خرده‌فروشی لس وکسنر.

روابط اسرائیل با جفری اپستین/ به‌جز موساد چه کسی با این قاچاقچی کودکان در ارتباط بود؟

جزیره‌ی «سنت جیمز کوچک» در سال ۲۰۱۳، زمانی که متعلق به «جفری اپستین» قاچاقچی جنسی کودکان، بود. این جزیره، محل زندگی، مقر فرماندهی، و مکان ارتکاب بسیاری از جرائم اپستین و «مشتریانش» بود. اپستین و «گیلین مکسول» دوست‌دختر و همدستش، تمام نقاط این جزیره را شنود و تصویربرداری می‌کردند تا برای روز مبادا، از همه‌ی افراد قدرتمندی که از آن‌ها «خدمات» دریافت می‌کردند، مدارک کافی داشته باشند. با این حال، به نظر می‌رسد اپستین پیش از این‌که بتواند این اسناد را افشا کند، در زندان به قتل رسید. (+)

طبق گفته‌ی فیتراکیس و گزارش‌های محلی معاصر[۹]، وکسنر نقش کلیدی‌ای در انتقال ساذرن ایر ترنسپورت به اوهایو ایفا کرد و به مقامات ایالتی قول داد که مسیرهای باربری این خط هوایی به نفع زنجیره‌ی تأمین جهانی او به خدمت گرفته خواهند شد. اپستین، آن زمان، پیشاپیش، وکالت تام بر امور مالی وکسنر داشت (رابطه‌ای که سال ۱۹۹۱ رسمی شده بود) و بخش‌های بزرگی از ثروت تجاری و شخصی او را کنترل می‌کرد. اگر [چنان‌که وکسنر می‌گفت،] راهبرد لجستیکی لیمیتد به انتقال ساذرن ایر ترنسپورت گره خورده بود، پس اپستین، به عنوان نماینده‌ی مالی وکسنر، به احتمال قوی در این عملیات دخیل بوده است.

روابط اسرائیل با جفری اپستین/ به‌جز موساد چه کسی با این قاچاقچی کودکان در ارتباط بود؟

«جفری اپستین» (ایستاده، راست)، سال ۱۹۹۵، در یکی از مهمانی‌های «ویکتوریاز سیکرت» در هتل «پلازا»ی نیویورک. نشان تجاری شناخته‌شده‌ی ویکتوریاز سیکرت، آن زمان متعلق به «لس وکسنر» بود و از آن‌جایی که اپستین وکالت ثروت وکسنر را داشت، عملاً متعلق به او نیز تلقی می‌شد. لازم به ذکر است که ویکتوریاز سیکرت بیش از همه به عنوان یک فروشگاه زنجیره‌ای لباس زیر زنان مشهور است و هر سال نمایشگاهی را با استفاده از مدل‌های زن برگزار می‌کند. (+)

ما هنوز به طور قطع نمی‌دانیم که ساذرن ایر ترنسپورت، وکسنر، یا اپستین واقعاً چه نقشی [به نفع اسرائیل] داشته‌اند، یا در خدمت چه کسی بوده‌اند. اما آن‌چه به نظر می‌رسد می‌توان با اطمینان گفت، این است که وکسنر پاسخ این سؤالات را می‌داند. این‌ها پرسش‌هایی هستند که هر تحقیقات جدی‌ای توسط کنگره (مانند تلاش قابل‌تحسین «مارجوری تیلور گرین»، «توماس ماسی»، و «رو خانا» اعضای مجلس نمایندگان، برای انتشار پرونده‌های اپستین) باید مطرح کند؛ و وکسنر مهم‌ترین کسی است که باید مورد بازجویی قرار گیرد.