به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» ، به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان؛
فناوران یک شرکت دانش بنیان ایرانی موفق به طراحی و ساخت دستکشی هوشمند شدند که با بهره‌گیری از حسگرهای تریبوالکتریک، تعامل طبیعی‌تری میان انسان و ماشین ایجاد می‌کند. این فناوری کاملاً در داخل کشور توسعه یافته و قادر است حرکات انگشتان و مفاصل دست را با دقت بالا ثبت کرده و برای کاربرد‌هایی مانند بازی، توانبخشی و ترجمه زبان اشاره مورد استفاده قرار گیرد.
دستکش‌های هوشمند، نسل تازه‌ای از رابط‌های انسان و ماشین، مرز میان دنیای فیزیکی و واقعیت مجازی را از میان برداشته‌اند. این فناوری پیشرفته با بهره‌گیری از حسگرهای فشار، حرارت، موقعیت و انحنا، حرکات دست انسان را با دقت بالا ثبت و به محیط دیجیتال منتقل می‌کند تا کاربر، تجربه‌ای طبیعی‌تر و واقعی‌تر از حضور در جهان‌های مجازی داشته باشد.
پریناز سیف‌الدینی مجری طرح دست هوشمند یک شرکت دانش بنیان با اشاره به این محصول گفت: طراحی این سامانه حاصل ترکیب دانش‌های الکترونیک، بیومکانیک و علوم ادراک حسی است؛ به‌گونه‌ای که هر حرکت یا لمس کاربر، به داده‌هایی دقیق تبدیل شده و در کسری از ثانیه به سامانه واقعیت مجازی ارسال می‌شود. نتیجه، افزایش چشمگیر کیفیت تعامل، دقت عملکرد و حس هم‌حضوری کاربر در محیط‌های دیجیتال است.
او افزود: در حوزه‌های پزشکی و توانبخشی، این دستکش‌ها به شبیه‌سازی حرکات پیچیده و بازآموزی عصبی بیماران کمک می‌کنند. همچنین در آموزش نظامی، فنی و صنعتی جایگزینی امن و کم‌خطر برای محیط‌های پرتنش به شمار می‌روند.
مجری طرح اظهار کرد: اهمیت توسعه چنین فناوری‌هایی از رشد روزافزون واقعیت‌های مجازی و افزوده سرچشمه می‌گیرد؛ چرا که بدون بازخوردهای لمسی، تجربه کاربر از این فضاها ناقص خواهد بود. نسل‌های جدید دستکش‌های هوشمند قادرند حس لمس، فشار و مقاومت را بازآفرینی کرده و جریان داده‌های حرکتی را با کمترین تأخیر و بیشترین دقت انتقال دهند؛ امری که موجب تقویت همزمانی بدن واقعی و فضای مجازی می‌شود.
او بیان کرد: آینده این فناوری در عرصه‌هایی چون آموزش از راه دور، طراحی صنعتی مجازی، هنرهای تعاملی و توانبخشی عصبی بسیار روشن است. با بومی‌سازی سامانه‌های حسگر و پردازش داده، این ابزار می‌تواند بستری برای رشد صنایع شناختی، درمان اختلالات حرکتی و خلق فضاهای مجازی با ادراک حسی پیشرفته فراهم آورد.
سیف‌الدینی گفت: دستکش هوشمند، نه صرفاً ابزاری فناورانه، بلکه گامی در بازتعریف تجربه انسانی در عصر هوش مصنوعی و واقعیت دیجیتال است. ایده اولیه این پروژه از نیاز افراد دارای ناتوانی گفتاری شکل گرفته است. در این طرح، حرکات دست کاربر از طریق دستکش به یک اپلیکیشن موبایلی منتقل می‌شود تا گفتار متناسب با زبان اشاره تولید شود و ارتباط آسان‌تری برای این افراد فراهم آید.
او افزود: حسگرهای به‌کاررفته در این دستکش از نوع تریبوالکتریک هستند که بدون نیاز به باتری و تنها از طریق تماس و جدایی دو ماده با میل الکترونی متفاوت، سیگنال الکتریکی تولید می‌کنند. این حسگر‌ها کاملاً بومی‌سازی شده و از مواد در دسترس داخلی ساخته شده‌اند.
مجری طرح ساخت دستکش هوشمند ایرانی تصریح کرد: این فناوری علاوه بر کاربرد در توانبخشی و بازی‌های رایانه‌ای، قابلیت توسعه برای سایر مفاصل بدن را نیز دارد و می‌تواند به‌صورت لباس هوشمند برای پایش حرکات زانو، آرنج و شانه به کار رود. دستکش هوشمند ایرانی گامی مؤثر در مسیر خودکفایی فناورانه و ارتقای تعامل میان انسان و فضای دیجیتال به شمار می‌آید.
