به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت»
روزنامه سازندگی می‌نویسد: «رئیس دولت اصلاحات در جریان سفر به یزد، ضمن مقایسه وضعیت توسعه ایران و ترکیه گفت: امروز ترکیه بدون حتی یک قطره نفت و با اتکا به گردشگری و صنعت توانسته است از ما بسیار جلوتر برود. اما ما دنبال تخیلات دیگری رفتیم که نه به آنها رسیدیم و نه به توسعه.
ما هم از تمام اهداف سند چشم‌انداز ۲۰ساله و هم از کشورهای دیگر منطقه عقب افتاده‌ایم. ترکیه یک قطره نفت ندارد اما امروز با گردشگری و صنعت توانسته است از ما بسیار جلوتر برود. وی یادآور شد: در پایان دولت اصلاحات در جلسه کارگزاران نظام با رهبری گفتم که ما با توجه به تمام شاخص‌های اقتصادی در مرحله «تیک‌آف» هستیم تا به تمام اهداف چشم‌انداز ۲۰ساله برسیم. تمام اعداد و ارقام مربوط به آن دوره وجود دارد. در آن دوره رشد متوسط ۵درصد را در طول برنامه سوم تجربه کردیم و حتی یک سال به رشد ۸درصدی رسیدیم. ارز را تک‌نرخی تحویل دادیم و صنعت نیز رشد ۱۲درصدی را تجربه کرد؛ اما پرسش اینجاست که چرا با وجود آن زمینه موجود به اهداف‌مان نرسیدیم و عقب‌گرد کردیم؟!»
باید به یاد آقای خاتمی آورد که اولاً پیش از فتنه سال ۱۳۸۸، اقتصاد کشور در مسیر رونق و شکوفایی بود. اما پس از آن آشوب نیابتی، سرمایه مشارکت چهل‌میلیونی توسط سران فتنه تبدیل به هیزم آتش‌افروزی و دوقطبی‌سازی شد و دشمن را به طمع انداخت که با مشاهده این دودستگی، قطعنامه ۱۹۲۹ شورای امنیت و تحریم‌های فلج‌کننده را علیه ملت ایران اعمال کند.
بخشی از مضیقه‌های اقتصادی از آن زمان و متعاقب خیانت سران فتنه پدید آمد که به گزارش مهرماه ۱۳۸۸ روزنامه لس‌آنجلس‌تایمز، نمایندگان آنها در دیدار با مقامات آمریکایی خواستار اعمال تحریم‌های یکباره و فلج‌کننده شده بودند و می‌گفتند تحریم‌ها نباید به صورت تدریجی باشد و مثل واکسن عمل کند!
ریشه این فتنه و خیانت بزرگ، توهمی بود که موسوی تحت عنوان تقلب در انتخابات برساخت و خاتمی با وجود اذعان به دروغ بودن تقلب (آن هم در حد یازده میلیون رای!!) در جمع‌های خصوصی، حاضر نشد خطاب به مردم شهادت بدهد و راه آشوب‌افکنی نیابتی آمریکا و اسرائیل و انگلیس را ببندد.
ثانیاً متعاقب آن فتنه سیاسی، خاتمی و روحانی با دوپینگ نامشروع حاصل از فشار تحریمی بیگانگان، انتخابات سال ۱۳۹۲ را تبدیل به حراجی فروش منافع ملی با ثمن بخس کردند و بزرگ‌ترین خیال‌فروشی خسارت‌بار چند دهه گذشته در تاریخ ایران را با دادن وعده‌های دروغین برجامی مرتکب شدند. آنها ادعا می‌کردند به واسطه باج‌دادن و بستن با کدخدای آمریکایی، چنان رونقی در اقتصاد ایجاد می‌کنند که مردم از پول ناچیز یارانه بی‌نیاز می‌شوند.
ادعا می‌کردند ۳۵۰میلیارد دلار سرمایه خارجی و بلوکه‌شده در راه ایران است. اما برآیند این تخیلات و رویافروشی، رسیدن معدل اقتصادی هشت‌ساله کشور به نزدیک صفر درصد و تعطیلی هشت‌هزار کارخانه بود.
ثالثاً در سومین خیانت، حسین مرعشی دبیرکل حزب کارگزاران و دیگرانی مانند الیاس حضرتی و فیاض زاهد و... در ابتدای امسال ادعا کردند که به واسطه مذاکرات با ترامپ، هزار تا ۲۵۰۰میلیارد دلار سرمایه‌گذاری خارجی در راه است. اما نتیجه این تخیلات و رویافروشی، خیانت ترامپ و حمله غافلگیرانه به ایران بود.
