پایان برجام و خواب‌های آشفته پسابرجامی!

به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» 

برجام یا برنامه جامع اقدام مشترک که ماه‌ها قبل از انجام توافق در اطاق فکر اندیشکده‌های آمریکایی طراحی شده بود، در حقیقت برنامه جامع اقدام مشترک برنامه‌ریزی شده آمریکا و غرب علیه جمهوری اسلامی بود که اگر درایت‌ها و هوشمندی‌های رهبر حکیم و ژرف‌نگر انقلاب اسلامی حضرت امام خامنه‌ای نبود بدون شک سرنوشت اسفبار لیبی در انتظار جمهوری اسلامی ایران بود! طرح برجام‌های ۲ و ۳ که با برخورد قاطع مقام معظم رهبری مواجه گردید دقیقا در همین راستا برنامه‌ریزی شده بود.
 با تصویب و اجرای طرح قانونی اقدام راهبردی هسته‌ای مجلس شورای اسلامی و خروج آمریکا از برجام و عدم پایبندی فریبکارانه اروپا به اجرای تعهدات و در نهایت شکست برجام، عملا مهر باطل بر توطئه‌ها و فتنه‌های طراحی شده آمریکا و غرب با محوریت برجام زده شد و سرانجام با فعال‌سازی ناموفق مکانیسم ماشه و پایان دوره ۱۰ ساله قطعنامه ۲۲۳۱ مرگ برجام فرا رسید و با کوبیدن آخرین میخ شورای امنیت به ریاست روسیه بر تابوت برجام در ۲۶ مهرماه ۱۴۰۴؛ فتنه برجام پایان یافت و آمریکا و غرب، اصلی‌ترین محور توطئه‌های خود را علیه جمهوری اسلامی ایران از دست دادند و با پایان یافتن برجام خواب آشفته مشترک آمریکا و اروپا و عوامل داخلی آنها که چشم امید به ادامه توطئه‌های پسابرجامی دوخته بودند، نقش بر آب شد.

اینک به منظور شفافیت بیش از پیش ماهیت برجام و گستره دامنه توطئه‌های آن که تحت عناوین فریبنده معجزه قرن، خورشید تابان، فتح‌الفتوح، صبح بدون تحریم و...  از آن یاد می‌شد؛ در ذیل به احصاء داده‌های ۱۵، ۲۰، ۲۵ ساله و مادام‌العمر برجام (مستند به متن منتشر شده از سوی وزارت امور خارجه) اشاره می‌گردد تا برای ملت ایران روشن شود که برجام نه یک توافق ۱۰ ساله بلکه توطئه‌ای مستمر و دائمی از سوی آمریکا و غرب علیه جمهوری اسلامی ایران بود که با ابطال آن، شرّی بزرگ بامختصات زیر از سر ملت ایران برداشته شد:
۱- انتقال مادام‌العمر سوخت مصرف‌شدۀ تمامی رآکتورهای قدرت و تحقیقاتی در حال و آینده برای نگهداری یا فرآیندهای بعدی به خارج از کشور (بندهای ۱۱ متن برجام و ۱۷ ضمیمه -۱).
۲- ممنوعیت مادام‌العمر ساخت رآکتورهای تحقیقاتی و تولید برق به‌ استثنای استفاده از سیستم خنک‌کنندۀ آب سبک (بند ۱۶ ضمیمه-۱)
۳- تبدیل مادام العمر دژ مستحکم تأسیسات هسته‌ای فردو به یک آزمایشگاه عادی تحقیقات هسته‌ای (غیر مرتبط با غنی‌سازی اورانیوم) و فیزیک و فنّاوری، در حالی که امکان انجام این اقدامات در سطح زمین و در هر فضای تحقیقاتی غیرهسته‌ای میسر است (بند ۴۴ ضمیمه -۱).
۴- ممنوعیت مادام‌العمر احداث یا تأمین تأسیساتی که قادر به جداسازی پلوتونیوم، اورانیوم و نپتونیوم از سوخت‌های مصرف‌شده یا نمونه‌های شکافت‌پذیر باشد، جز در مصارف پزشکی و صنعتی صلح‌آمیز (بند ۲۰ ضمیمه -۱).
۵- ممنوعیت مادام‌العمر بازفرآوری سوخت مصرف‌شده و تحقیق و توسعۀ بازفرآوری
به‌مدت ۱۵ سال و بدون قصد ادامۀ آن (بند ۱۸ ضمیمه -۱). 
۶- انتقال مادام‌العمر سوخت مصرف‌شدۀ رآکتور بازطراحی‌شدۀ اراک و مازاد تولید آب سنگین اراک به خارج از کشور (بند ۱۱ ضمیمه ۱ و بند ۸ متن برجام)
۷-نظارت شدید و حسابرسی بی‌سابقه در تاریخ هسته‌ای جهان از لوله‌های روتور و اتصالات (بیلوز) سانتریفیوژها، از طریق شمارش و کدگذاری و تهیۀ یک سیاهه در جهت نظارت و کنترل دقیق آژانس بر ورود و خروج قطعات سانتریفیوژ به‌مدت ۲۰ سال (بند ۱- ۸۰ ضمیمه -۱).
۸- نظارت و حسابرسی بر انتقال کنسانترۀ سنگ معدن اورانیوم تولیدشده در ایران یا به‌دست‌آمده از هر منبع دیگر به کارخانه UCF اصفهان به‌مدت ۲۵ سال (بندهای ۶۸ و ۶۹ ضمیمه -۱).
۹- ممنوعیت غنی‌سازی بیش از 3.67 درصد به‌مدت ۱۵ سال (بند ۲۸ ضمیمه ۱).
۱۰- ممنوعیت نگهداری بیش از ۳۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنی‌شدۀ 3.67 به‌صورت UF6 یا در سایر اشکال شیمیایی به‌مدت ۱۵ سال (بندهای ۵۶ و ۵۷ ضمیمه -۱).
۱۱- محدود شدن تمام آزمایش‌های مرتبط با غنی‌سازی اورانیوم و تحقیق و توسعه، صرفا به تأسیسات هسته‌ای نطنز و تحت نظارت آژانس به‌ مدت ۱۵ سال (بندهای ۴۰ و ۷۲ ضمیمه -۱).
۱۲- ممنوعیت تولید، جست وجو، یا دستیابی به پلوتونیوم جداشده، اورانیوم با غنای بالا (بیش از ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵) یا اورانیوم ۲۳۳ یا نپتونیوم ۲۳۷ به‌مدت ۱۵ سال (بند ۲۵ ضمیمه -۱).
۱۳- ممنوعیت تولید یا دستیابی به فلز پلوتونیوم یا اورانیوم یا آلیاژ آن‌ها یا تحقیق و توسعه درخصوص متالوژی، قالب‌گیری و فرم‌دهی یا ماشین‌کاری آن‌ها به‌مدت ۱۵ سال (بند ۲۴ ضمیمه -۱).
۱۴- تکمیل، احداث، یا دسترسی به سلول‌های داغ یا خرید تجهیزات با تأیید کمیسیون مشترک به‌مدت ۱۵ سال (بند ۲۱ ضمیمه -۱).
۱۵- ممنوعیت صادرات مواد هسته‌ای و هرگونه فنّاوری و تجهیزات غنی‌سازی یا مرتبط با غنی‌سازی، شامل تحقیق و توسعه به هر کشور یا به هر نهاد خارجی دیگر، با موافقت کمیسیون مشترک، به ‌مدت ۱۵ 
۱۶- ممنوعیت احداث تأسیسات تبدیل صفحات سوخت یا ضایعات آن‌ها به هگزافلوراید اورانیوم (UF6) به‌مدت ۱۵ سال (بند ۵۸ ضمیمه -۱).
۱۷- محدود شدن تحقیق و توسعه صرفاً به تأسیسات هسته‌ای نطنز، به‌مدت ۱۵ سال 
(بند ۷۲ ضمیمه -۱).
۱۸- ممنوعیت هر نوع فعالیت تحقیق و توسعه بر روی مواد شکاف‌پذیر در فردو به‌مدت
۱۵ سال (بند ۴۵ ضمیمه -۱).
۱۹- محدودیت در نصب سانتریفیوژها و زیرساخت‌های مربوط به غنی‌سازی و تحقیق و توسعه به‌مدت ۱۵ سال (بند ۳۱ ضمیمه -۱).
۲۰- محدودیت در تست غنی‌سازی و مکانیکی سانتریفیوژها تنها در نطنز و مرکز تحقیقات تهران به‌مدت ۱۵ سال (بند ۴۰ ضمیمه -۱).
۲۱- محدودیت در تحقیق و توسعه بر روی سوخت پایه‌‌فلز برای رآکتور تحقیقاتی تهران و لزوم تصویب آن در کمیسیون مشترک به‌مدت 10 تا ۱۵ سال (بند ۲۶ ضمیمه -۱).
۲۲ - ممنوعیت غنی‌سازی و نگهداری هر نوع مواد شکافت‌پذیر در فردو به‌مدت ۱۵ سال، درحالی‌که هدف اصلی از احداث این تأسیسات عظیم به عمق ۱۳۰ متر زیرزمین، فراهم نمودن امکان فعالیت غنی‌سازی غیرقابل نفوذ و تخریب از سوی دشمن بوده است (بند ۴۵ ضمیمه -۱).
۲۳- اختصاص ۲ زنجیرۀ سانتریفیوژ قادر به کار در فردو (۳۴۸ دستگاه) برای جداسازی ایزوتوپ‌های پایدار به‌مدت ۱۵ سال، علی‌رغم آنکه این اقدام در هر فضای آزمایشگاهی خارج از فردو نیز امکان‌پذیر است (بندهای 46-1 و ۵۰ ضمیمه -۱).
۲۴- در وضعیت بدون چرخش و بدون کار نگه ‌داشتن ۴ زنجیرۀ سانتریفیوژ (۶۹۶ دستگاه) مستقر در فردو به‌ مدت ۱۵ سال (بند 46-2 ضمیمه -۱).
۲۵- تأخیر غیرقابل‌پیش‌بینی در اتمام و بهره‌برداری از نخستین رآکتور بومی و در آستانۀ تکمیل و راه‌اندازی؛ و موکول نمودن آن به آینده‌ای نامشخص و مبهم با توجه‌ به غیر قابل‌اعتماد بودن طرف مقابل در حفظ اطلاعات، همکاری و انجام تعهدات مربوطه.
۲۶- ممنوعیت ذخیرۀ آب سنگین مازاد بر نیاز به‌مدت ۱۵ سال و فروش تمامی آب سنگین باقی‌مانده در بازارهای بین‌المللی (بند ۱۴ ضمیمه -۱).
۲۷ - منع جمهوری اسلامی ایران به تکمیل، احداث یا تأمین سلول‌های داغ قادر به انجام آزمایش‌های بعد از تابش‌دهی یا تأمین تجهیزاتی که امکان توسعه و ساخت آن را فراهم کند، به‌جز برای مجتمع رآکتور تحقیقاتی اراک به مدت ۱۵ سال (بند ۲۲ ضمیمه -۱).
۲۸- انجام آزمون‌های غیرمخرب بعد از تابش‌دهی بر روی میله‌های سوخت، نمونه‌های مجتمع سوخت و مواد ساختاری صرفاً در مجتمع رآکتور تحقیقاتی اراک به‌مدت ۱۵ سال (بند ۲۳ ضمیمه -۱).
۲۹-اعمال اقدامات شفاف‌ساز نظارتی بر برنامۀ هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران به‌مدت ۱۵ سال یا بیشتر با بهره‌گیری از پیشرفته‌ترین فنّاوری‌های نظارتی در تاریخ هسته‌ای جهان که برای نخستین بار در ایران به کار گرفته می‌شود (بند 67-1 ضمیمه -۱).
۳۰-نظارت شدید و حسابرسی بی‌سابقه در تاریخ هسته‌ای جهان از لوله‌های روتور و اتصالات (بیلوز) سانتریفیوژها، از طریق شمارش و کدگذاری و تهیۀ یک سیاهه در جهت نظارت و کنترل دقیق آژانس بر ورود و خروج قطعات سانتریفیوژ به‌مدت ۲۰ سال (بند ۱- ۸۰ ضمیمه -۱).
۳۱- بازرسی و نظارت مستمر و در صورت درخواست به‌صورت روزانه از فردو، علی‌رغم منع هرگونه فعالیت غنی‌سازی در آن به‌مدت ۱۵ سال (بند ۵۱ ضمیمه -۱).
۳۲- نظارت و حسابرسی بر انتقال کنسانترۀ سنگ معدن اورانیوم تولیدشده در ایران یا به‌دست‌آمده از هر منبع دیگر به کارخانه UCF اصفهان به‌مدت ۲۵ سال (بندهای ۶۸ و ۶۹ ضمیمه -۱).
۳۳- نظارت آژانس بر همۀ فعالیت‌های مرتبط با غنی‌سازی و تحقیق و توسعه به‌مدت ۱۵ سال (بند ۷۲ ضمیمه -۱).
۳۴- اجازۀ دسترسی منظم و روزانه حسب درخواست آژانس از ساختمان‌های مرتبط در نطنز، ازجمله همۀ بخش‌های مؤسسه‌های FEP و PFEP به‌مدت ۱۵ سال (بند ۷۱ ضمیمه -۱).
۳۵-افزایش غیرعادی تعداد بازرسان آژانس طی ۹ ماه به ۱۳۰ الی ۱۵۰ نفر به‌مدت ۱۵ سال و بیشتر (بند 67-3 ضمیمه -۱).
۳۶- عدم ورود ایران به فعالیت‌هایی که می‌تواند برای توسعه یک وسیله انفجاری هسته‌ای به کار گرفته شود شامل طراحی، ساخت و دستیابی و یا استفاده از وسایل کامپیوتری برای شبیه‌سازی، چاشنی‌های چند نقطه و سیستم‌های تشخیص انفجار (دوربین‌های streak دوربین‌های با سرعت بالا و یا دوربین‌های flash x- ray) مگر با پایش و تایید کمیسیون مشترک. در حالی‌که این کالاها دارای کاربرد‌های دوگانه می‌باشند و اجرای این محدودیت‌ها بسیاری از فعالیت‌های مهم غیر هسته‌ای کشور را با مشکل مواجه و متوقف می‌سازد. (بندهای ۱ و ۲ و ۳- ۸۲ ضمیمه ۱ برجام)