انتصابات عجیب و غریب در دولت چهاردهم

به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» ، به نقل از کیهان، 

هفته گذشته در اقدامی عجیب و قابل تأمل «م.ر» به عنوان رئیس کل امور بین‌الملل شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران منصوب شد.

«م.ر» پیش از این نیز در دولت مسعود پزشکیان مسئولیت گرفته و با حکم شهرام دبیری معاون پارلمانی معزول رئیس‌جمهور به عنوان سرپرست معاونت نظارت و هماهنگی معاون پارلمانی رئیس‌جمهور منصوب شده بود.

همان زمان نیز با توجه به سوء شهرت «م.ر» انتصاب او با انتقادات فراوانی مواجه شد.

نکته قابل توجه آنجاست که «م.ر» هیچ کارنامه و سوابق مرتبطی با مسئولیت‌های واگذار شده به او نداشته و صرفاً بر اساس روابط خانوادگی و توصیه مقامات بالاتر به این مسئولیت‌ها رسیده است. از این نکته مهمتر سوابق سوء کیفری و روابط نگران او است که زنگ خطر را به صدا در می‌آورد.

آقای «م.ر» از آشوبگران فتنه سبز بود که 11 دی 1388 بازداشت شد. او آن زمان از اعضای «کمیته گزارشگران حقوق بشر» بود که طبق اعلام دادستانی تهران نهادی وابسته به سازمان منافقین به حساب می‌آمد. کمیته گزارشگران حقوق‌بشر ارتباط خوبی با محافل ضدانقلاب و برانداز خارج کشور داشت و اخبارش همیشه مورد توجه رسانه‌های بیگانه قرار می‌گرفت. اتهام «م.ر» در سال 1388 «محاربه» بود. او اما مثل بسیاری دیگر از مجرمان امنیتی در دولت چهاردهم سر از مناصب دولتی درآورد و حالا به عنوان «رئیس کل امور بین‌الملل شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران» منصوب شده است.
 

با توجه به سابقه «م.ر» در ارتباط با سازمان منافقین و محافل برانداز خارج کشور، انتصاب او در چنین گلوگاه مهمی که می‌تواند منجر به افشای ساز و کار دور زدن تحریم‌های نفتی و پتروشیمی ایران شود بسیار تعجب برانگیز است!

گفتنی است پیش از این نیز «م.ب» یکی دیگر از چهره‌های مرتبط با منافقین در پتروشیمی خلیج فارس که وابسته به دولت است، منصوب شده بود که پس از اعتراض‌ها و استعلامات منفی اگرچه از سمتش کنار گذاشته شد اما همچنان در هلدینگ خلیج فارس صاحب نفوذ است. همچنین حسین سلاح‌ورزی که پیش از این برای سرنگونی جمهوری اسلامی توییت می‌زد و  لحظه‌شماری می‌کرد، از مدتی پیش به عنوان رئیس هیأت‌مدیره و مدیرعامل پتروشیمی PCC منصوب شده است.

رهبر انقلاب در اولین دیدار خود با دولت چهاردهم درباره به کارگیری افراد خوش‌سابقه و تا بن دندان معتقد به جمهوری اسلامی تأکید کردند. تجربه نیز نشان می‌دهد در شرایطی که تحریم‌های خارجی اثرگذاری خود را از دست می‌دهند. انتصاب افراد بدسابقه و وابسته، سیاست تحریمی دشمنان را تکمیل کرده و با افشای اسرار، قفل کردن ساز و کارهای مدیریتی و تعطیلی امور به بهانه مذاکرات و توافق به خودتحریمی می‌انجامد.