جنگ 12 روزه باعث شد برخی هنرمندان متوجه شوند راهشان اشتباه است

به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» 

«اعظم بروجردی» با بیان این مطلب که متأسفانه بسیاری از هنرمندان ما دچار جوی هستند که به سمت روشنفکری و گرایش‌های خاص فکری سوق پیدا کرده و بازگشت به هویت اصیل برایشان آسان نیست، گفت: یکی از برکات جنگ دوازده‌ روزه اخیر این بود که بسیاری از جوانان و هنرمندان ما متوجه شدند مسیری که پیش گرفته بودند، سرانجامی نداشته و آن راه، آن‌گونه که تصور می‌کردند، به مقصد نمی‌رسد.
فیلمنامه‌نویس سریال «پهلوانان نمی‌میرند» در گفت‌وگو با سینماپرس و با اشاره به دلایل مهجور ماندن موضوع اربعین در سینمای ایران اظهار داشت: بسیاری از هنرمندان ما، متأسفانه دچار جوزدگی‌اند؛ جوی که به‌نوعی به سمت روشنفکری و گرایش‌های خاص فکری سوق پیدا کرده است. این واقعیتی ‌است که نمی‌توان انکار کرد، چراکه این افراد، به مرور زمان به آن فضا جذب شده‌اند و بازگشت به هویت اصیل برایشان آسان نیست، مگر آن‌که یک تحول یا رویداد خاص باعث بیداری‌شان شود.
وی افزود: متأسفانه، برخی از این جوزدگی‌ها به رفتارهایی عجیب و غریب منجر شده که نه‌تنها از فرهنگ ما دور است، بلکه گاه حتی به کارهای سطحی و ناپسند منتهی می‌شود. البته نباید همه هنرمندان را یکسان دید. یکی از برکات جنگ 12‌روزه اخیر این بود که بسیاری از جوانان و هنرمندان ما متوجه شدند مسیری که پیش گرفته بودند، سرانجامی نداشته و آن راه، آن‌گونه که تصور می‌کردند، به مقصد نمی‌رسد.
بروجردی با بیان این مطلب که خوشبختانه، این بیداری باعث شده برخی از آن‌ها به بازنگری در باورها و جهت‌گیری‌های خود بپردازند و به‌تدریج به فرهنگ اصیل ایرانی و اسلامی بازگردند؛ متذکر شد: فرهنگی که در عمق خود، بسیار غنی‌تر و ارزشمندتر از چیزی ا‌ست که دیگران می‌خواهند به ما تحمیل کنند.
نویسنده رمان «من سین» در مورد کم‌کاری نهادهای فرهنگی تصریح نمود: اما به باور من، تغییر و تحول باید در وهله نخست درون خود هنرمند اتفاق بیفتد. وقتی این تحول درونی رخ دهد، طبیعتاً در آثارشان نیز بازتاب پیدا می‌کند. اگر هنرمندان حزب‌اللهی هم گاهی دچار رکود یا کم‌کاری شده‌اند، شاید به این دلیل است که آن باور و بینش هنوز در آن‌ها ته‌نشین نشده است. آن‌ها هنوز در شوک‌اند و نیاز به مواجهه و درک عمیق‌تری دارند.
او ادامه داد: یکی از نمونه‌های بارز این تحول، تجربه‌ اربعین است. تا کسی خودش این مسیر را نرود و از نزدیک حقیقت آن را لمس نکند، نمی‌تواند عمق این واقعه را درک کند. این چیزی نیست که بتوان صرفاً با زبان و کلمات توصیفش کرد. من خودم در نخستین سفر اربعین، شوک‌زده شدم. نمی‌فهمیدم دقیقاً چه رخ داده؛ دشمنانی که سال‌ها با هم جنگیده بودند، ناگهان چنین برادرانه در کنار هم ایستاده بودند. مهربانی، اتحاد و محبتی که در آن مسیر شکل می‌گیرد، واقعاً توصیف‌ناپذیر است.