به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» ، به نقل از فارس ،
گروه هنر و رسانه: در دنیای فیلم یا سریالها استفاده از المانهای مختلف در جهتهای گوناگون به کار میرود و هرکدام میتواند اثر متقابلی روی مخاطب هدف خود داشته باشد. با وجود آن که این صنعت شهره به سرگرمی محور بودن آن دارد اما نمیتوان اثراتی که المانهای موجود در آثار رسانهای بر جای میگذارند را نادیده گرفت. در حقیقت در دنیای امروز و گسترش رسانههای تصویری، بیش از گذشته کنشهای موجود در آثار نمایشی بر رفتار مخاطبان تاثیر میگذارد.
در مقاله «نقش رسانهها در هدایت فرهنگ عمومی» بیان شده است که «امـروزه، انسـانهـا در معرض نهادهای رسانهای متولد میشوند، مـیاندیشـند، دنیـا را از ایـن منظـر مـیبیننـد و رفتارهای خود را بر اساس الگوهای برگرفتـه از کتـاب، مجلـه، روزنامـه، فـیلم، مـاهواره، تلویزیون، رادیو و اینترنت سامان میدهند».
بدین صورت میتوان دریافت که رسانهها به ویژه در قالب فیلم وسریال میتوانند آثار متعدد اجتماعی بر فرهنگ و سبک زندگی افراد داشته باشند و آنان را ترغیب به انجام الگوهای خاص رفتاری کنند.
برای مثال پس از پخش سریال پیکی بلایندرز، عموما در فضای مجازی و میان مخاطبان سیگار کشیدن شخصیت اصلی مورد توجه قرار گرفت.
در سالهای اخیر که تب و تاب پخش سریالهای نمایش خانگی بالا گرفته است و هر روز پلتفرمی جدید تاسیس میشود، در کنار آن الگوهای رفتاری جدیدی بر مخاطبان نیز تحمیل میشود. سریالهای نمایش خانگی با ایجاد بستری که به نوعی از چهارچوب و قواعد معینی تبعیت نمیکنند، در آثار خود کنشهای خارج از عرف فرهنگ جامعه ایرانی تبلیغ میکنند.
این امر نیز در مدت اخیر با المان مشروبات الکلی در برخی از این قبیل سریالها دیده میشود.عمدتا تا پیش از این نشان دادن مشروبات الکلی در فیلم و سریالها به گونهای بوده است که یا بسیار کم در معرض دید مخاطب قرار میگرفته یا شخصیت منفی و به اصطلاح بدمن فیلمنامه به استفاده از مشروبات میپرداخته است.
در آثار جدید نمایش خانگی اما استفاده از مشروبات الکلی به المان ثابت تبدیل گشته است و تمام شخصیتهای بعضا یک اثر در تمام قسمتهای سریال در حال نوشیدن مشروبات الکلی هستند. این در حالی است که ممکن است آن قسمت از سریال هیچ محتوای قابل توجهی برای مخاطب به ارمغان نیاورد.
این امر گرچه در ابتدا بسیار کم در آثار نمایشی رویت شد اما اکنون در بستر پلتفرمهای نمایش خانگی به یک اصل تبدیل شده است و کمتر سریالی را میتوان یافت که در آن استفاده از مشروبات یافت نشود. در پس آن نیز به نظر میآید که کارگردانان آثار نمایشی جذابیت ناشی از نشان دادن مشروبات را بر محتوای اصیل ترجیح دادهاند. به گونهای که در مدت اخیر نمیتوان اثری یافت که فیلمنامه و داستانی قابل توجه و استاندارد را به مخاطب ارائه دهد.
سید کمیل حسینی، جامعهشناس در خصوص پیامهای نشان دادن الکل در سریالها گفته است: یک رسانه دارای پیامهای آشکار و دارای پیامهای پنهان است. پیام آشکار در یک سریال ممکن است این باشد که مصرف الکل مضر است و عوارض دارد، اما در پیام پنهان این موضوع در ناخودآگاه مخاطب شکل میگیرد که برای آرامش پیدا کردن، کم شدن استرس و عصبانیت از الکل میتوان استفاده کرد.

این خود یک دلیل برای افزایش مصرف الکل در جامعه خواهد بود.علاوه بر آن نباید از تاثیرات فرهنگی این قبیل آثار و نشان دادن مشروبات غافل ماند. مخاطب امروزی و نسل جدید به گونهای برخی از الگوهای کنشی خود را بر مبنای آثار نمایشی و ترند تنظیم میکند و میتواند تاثیر متقابل از آن بگیرد. این تاثیر در حالی است که برخلاف سایر کشورها، فرهنگ جامعه ایرانی پذیرای چنین هنجارهایی نبوده است و به نوعی در آثار رسانهای آن تحمیل شده است.