بازخوانی اعتراف یک ماه پیش روحانی

به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» ، به نقل از جهان نیوز ،

در حالی که قرار است از روز شنبه ایران و آمریکا همچون ادوار گذشته مذاکرات غیرمستقیمی در مسقط داشته باشند جریان های غربگرا در داخل با هیجان فراوانی در حال برجسته سازی این مذاکرات هستند و رسانه های اصلاح طلب شرطی سازی جامعه و اقتصاد به این مذاکرات را به طور محسوسی کلیده زده اند.

تجربه سالیان متمادی از آمریکایی‌ها به ویژه برجام نشان داده است که شکست مذاکرات یک امر غیرقابل پیش‌بینی نیست. اساسا آمریکایی ها حاضر به رفع تحریم ها نخواهند بود و فلسفه وضع تحریم‌های به اصطلاح خودشان فلج کننده برای براندازی جمهوری اسلامی این نبوده که آن را در یک توافق بردارند.

حتی خود ترامپ در انتقاد به دولت گذشته آمریکا معتقد است که آنها باعث قدرت گیری جمهوری اسلامی و ثروتمند شدن آن شدند! با این تفسیر عجیب است که احساس کنیم که قرار است ترامپ پاره کننده برجام تحریم ها را بردارد و تضمین هم بدهد!

با این حال تا اینجای کار جمهوری اسلامی توانسته شرایط خود را به طرف مقابل دیکته کند. تعیین کانال عمان به جای امارات، مذاکرات محدود به مسائل هسته‌ای و تحریم‌ها و رد گزینه موشکی و منطقه‌ای و همچنین مذاکرات غیرمستقیم به جای مستقیم از جمله این موارد است. پیش از این آمریکایی ها ایران را تهدید کرده بودند که اگر به مذاکرات مستقیم با شرایط آنها تن ندهند، حمله نظامی خواهند کرد!

با این حال و همزمان با اعلام خبر رسمی مذاکرات مسقط، آمریکایی‌ها جرزنی را شروع کردند. برخی خبرگزاری‌ها در آمریکا خبر دادند وزارت‌خارجه این کشور به عمان اطلاع داده اگر ایران با مذاکره مستقیم موافقت نکند مذاکرات شنبه لغو می‌شود! سخنگوی وزارت خارجه امریکا نیز گفته «شنبه با ایران مذاکره نداریم بلکه مشخص کردن آن چیزی است که می‌تواند در مذاکرات به دست بیاید».

همچنین واشنگتن‌پست از احتمال لغو سفر ویتکاف به عمان خبر داد.

از سوی دیگر ترامپ بامداد امروز با بیان اینکه گزینه نظامی علیه ایران هنوز روی میز است، در آستانه مذاکرات طرف مقابل را تهدید کرده است تا نشان دهد هدف آمریکا از مذاکره چیست.

ترامپ فقط یک توافق نمایشی می‌خواهد
اندک تاملی در سابقه تاریک امریکایی‌ها و جنس گفتار و رفتار فعلی آنها مشخص خواهد کرد که اساسا آمریکایی‌ها و به ویژه ترامپ از مذاکرات با ایران و توافق چیزی جز یک نمایش نمی‌خواهند. این موضوع در مذاکرات مستقیم کاملا پوشش داده خواهد شد و در مذاکرات غیرمستقیم کمتر از حد مطلوب؛ با این حال سعی می کنند با امپراتوری رسانه‌ای که دارند روایت خود را به دنیا القا کنند.

روز گذشته فرجی راد، کارشناس روزنامه اصلاح طلب اعتماد در گفتگو با این رسانه اصلاح طلب به این نمایشی بودن اذعان کرد و گفت ترامپ توافق با ایران را یک پیروزی بزرگ برای نمایش در افکار عمومی می‌خواهد.

وی افزود: ترامپ به دنبال توافق با ایران است، توافقی که بتواند آن را رسانه‌ای کند و به یک شوی نمایشی بزرگ تبدیل کند. هدف ترامپ این است که این توافق را یک پیروزی بزرگ برای خود جلوه دهد و بگوید که بایدن احمق نتوانست با چهار سال تلاش آن را انجام دهد، اما او در عرض چند ماه موفق به انجامش شده است. ما باید این موضوع را از منظر روانشناسی و با لحاظ کردن شخصیت ترامپ در‌نظر بگیریم؛ برای او بسیار مهم است که یک پیروزی بزرگ و قابل نمایش در برابر افکار عمومی ترسیم کند.
 

اعترافات روحانی شنیدنی است
فارغ از شفافیت این موضوع و اذعان کارشناس روزنامه اصلاح طلب، اعترافات حسن روحانی به عنوان یک فرد غربگرا با سابقه ریاست جمهوری دولت های مدعی تدبیر و فهم زبان دنیا که خسارت برجام را به کشور تحمیل کرد درباره هدف نمایشی ترامپ قابل توجه است. البته که روحانی همزمان با اعلامخ بر مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا از نوع مذاکرات انتقاد کرده است! البته که عجیب نیست چرا که اساسا غربگرایان دوست ندارند از تاریخ عبرت بگیرند و برای همین خسارت دهه نود گریبان‌گیر مردم ایران شد.

حسن روحانی، رئیس دولت های یازدهم و دوازدهم در خاطراتی که در دیدار با تحریریه روزنامه ایران بیان کرده به خوبی اعتراف می کند که ترامپ فقط به دنبال نمایش است و قصدی برای رفع تحریم ندارد. به صراحت مشخص است که این موضوع ارتباطی به مستقیم و غیرمستقیم بودن مذاکرات و حتی شکل گیری توافق ندارد.

روحانی می گوید:

«من مهر ۹۷ رفتم نیویورک. در آنجا آقای ترامپ به من پیغام داد که همدیگر را ببینیم. من گفتم که برای چه ایشان را ببینیم؟ تا وقتی تحریم هست، من ترامپ را نمی‌بینم. آقای مکرون آمد پیش من، گفت پیش ترامپ بودم، او گفته است ما با هم ملاقات کنیم، بنشینیم مسأله را حل کنیم. گفتم ترامپ اگر اعلام کند مسأله تحریم را حاضرم حل کنم، من او را می‌بینم. گفت این‌جوری که نمی‌شود. خیلی بحث کردیم، گفت پس من بروم دومرتبه پیش ترامپ. از آنجا به من زنگ زد. گفت که امشب شما نیم ساعت وقت بگذارید، من و شما با ترامپ ملاقات کنیم، من پنج دقیقه اول می‌مانم، بعد می‌روم، شما با همدیگر صحبت کنید، به نظر من مسأله حل می‌شود. گفتم من نمی‌آیم و ملاقات نمی‌کنم. اول باید ترامپ اعلام کند که من تحریم را برمی‌دارم و جزئیاتش را در ملاقات اعلام می‌کنم. خب دیگر این نشد، یعنی قبول نکرد. دومرتبه مکرون آمد پیش من و گفت ترامپ می‌گوید برجام را من قبول می‌کنم، دو بند به آن اضافه کنیم. یک بند راجع به مسائل موشکی که با هم مذاکره کنیم، یک بند راجع به منطقه. این دو بند را اضافه کنید، من قبول می‌کنم. من گفتم به هیچ عنوان، در برجام یک کلمه اضافه و یک کلمه کم نمی‌شود. او باید قبول کند بعد از آن ما با هم صحبت می‌کنیم. راجع به موشک و مسائل نظامی که اصلاً بحث نداریم، راجع به منطقه بعد با هم صحبت می‌کنیم. او اول تحریم را بردارد. گفت این نمی‌شود. خلاصه نشد؛ یعنی ترامپ زیر بار نرفت. وقتی برگشتم، مکرون این را رها نکرد، چندین بار به من تلفن کرد. تقریباً ماهی یک بار تلفن می‌کرد. به اینجا رسید که گفت موضوع موشک و مسائل نظامی تمام شد دیگر، من حل کردم، ترامپ گفته من به تسلیحات و موشک دیگر کاری ندارم. فقط بند منطقه را اضافه کنیم تمام می‌شود و یک جایی هم با ترامپ ملاقات کنید. گفتم نه، من منطقه را قبول نمی‌کنم، ملاقات هم نمی‌خواهم. ترامپ اول این کارها را بکند، بعد من به شما می‌گویم ملاقات می‌کنم یا نه. این گذشت و نشد. بعد از چند هفته آقای مکرون دومرتبه زنگ زد. گفت آن بند منطقه را هم من حل کردم، منطقه را نمی‌خواهد، فقط راجع به سوریه صحبت کنید، همین. گفتم من که قبول ندارم این را ولی حالا بر فرض اگر می‌خواهیم راجع به سوریه صحبت کنیم، اول باید ترامپ اعلام کند تحریم را برداشته و به برجام برگردد تا بعد. گفت ملاقات چطور؟ گفتم بعد از اینکه به برجام برگشت بعد من با شما صحبت می‌کنم، الان قولی به شما نمی‌دهم. خب این نشد و… بعد به من زنگ زد و گفت آخر بدون ملاقات شما مسأله حل نمی‌شود، ترامپ ملاقات می‌خواهد. گفتم که من برای ملاقات حرفی ندارم، به شرط اینکه اول او تحریم را بردارد بعد راجع به ملاقات ما با هم صحبت می‌کنیم. بعد ترامپ آمد آقای آبه شینزو را واسطه کرد که به ایران آمد. چند ماه بعد از آن من به ژاپن رفتم که چهارچوبی با آبه توافق کردیم که اگر او بتواند با ترامپ به توافق برسد که او جواب منفی داده بود و لذا پیام داد راهی که شما گفته بودید، نشد.

مهر ۹۸ که به سازمان ملل رفتم، قبلاً خدمت رهبری صحبت کرده بودم که اگر من بتوانم تحریم را بردارم، ۱+۵ در سطح سران تشکیل شود؛ یعنی ترامپ باشد، من باشم و رؤسای دیگر هم باشند، نه اینکه فقط من و ترامپ باشیم. ایشان البته با شرایطی موافقت کردند که اگر این شرایط مهیا شد، انجام دهید. در این فاصله چند پیام دیگر هم با ترامپ راجع به مسائل دیگر داشتیم از جمله موضوع آرامکو، پهپاد گلوبال‌هاوک که ما زده بودیم که مربوط به برجام نمی‌شود. ما رفتیم نیویورک، آقای مکرون آمد و گفت ما فردا می‌خواهیم جلسه سران ۱+۵ برگزار کنیم. مرکل که هیچ وقت نمی‌آمد، به خاطر این موضوع آمد. جانسون هم که در پارلمان انگلیس گرفتاری داشت، آمد. گفتم در صورتی با این جلسه موافقت می‌کنم که ترامپ در مصاحبه اعلام کند ما فردا جلسه ۱+۵ داریم، در آن جلسه من می‌خواهم که به برجام برگردم. اگر این را اعلام کند، من می‌آیم و موافقم که جلسه تشکیل شود. گفت نمی‌شود. خیلی سخت است و… رفت پیش ترامپ. یک ساعت بعد که با جانسون ملاقات داشتم، وسط ملاقات آمد داخل و گفت که من با ترامپ صحبت کردم، ما بر سر طرح چهار ماده‌ای توافق کردیم. چهار ماده‌اش را هم نوشته و آورده بود. گفت فردا جلسه تشکیل می‌شود، پایان جلسه این چهار ماده اعلام می‌شود. از این چهار ماده دو تعهد مربوط به ما بود، دو تعهد مربوط به ترامپ. من خواندم راجع به بندهای خودش گفتم خب آن‌هایی را که او گفته، مشکلی نیست. درباره بندهای ما گفتم قبول دارم فقط عبارت‌هایش را باید تغییر بدهیم. گفت خب پس من بروم تمام کنم؟ گفتم که نه، این دو تعهد که به عهده من است، امشب اعلام می‌کنم، آن دوتایی که به عهده ترامپ است او امشب اعلام کند، فردا با هم ملاقات کنیم. گفت نمی‌شود که از قبل اعلام کنید. گفتم نه، اعلام کند که ما یک طرح چهار ماده‌ای داریم دو تا تعهد آمریکاست، دو تا تعهد ایران است. تعهد من راجع به تحریم و نفت است و… ایشان هم تعهدش فلان است. من هم مصاحبه می‌کنم. گفت نمی‌شود و رفت پیش ترامپ و دومرتبه آمد و گفت که ترامپ گفته من پیشاپیش نتیجه جلسه را اعلام نمی‌کنم. گفتم نه، نتیجه لازم نیست، او این جملات را بگوید کافی است. خلاصه نشد و ما به توافق نرسیدیم.

دلیل به توافق نرسیدن این بود که من نمی‌توانستم به ترامپ اعتماد کنم. اگر ترامپ نبود، جای او مثلاً کسی مثل اوباما بود، من حتماً قبول می‌کردم. قربانی شدن را هم قبول می‌کردم؛ می‌رفتیم ملاقات می‌کردیم. ولی ترامپ هدفش این بود که من را ببیند، با من دست بدهد، بگوید من اولین رئیس‌جمهوری هستم که با رئیس‌جمهوری ایران ملاقات می‌کنم. دنبال نمایش و شو بود. بعد از آن آقای مکرون پیغام داد که من شب به هتل شما می‌آیم، ویدئوکنفرانسی آقای ترامپ به شما قول می‌دهد در حضور من که فردا این‌ها را قبول می‌کنم. گفتم نه، اینکه به من بگوید به درد من نمی‌خورد. او که حرف‌هایش ارزش ندارد. باید عمومی بگوید؛ گفتن به من چه فایده‌ای دارد! این را هم نپذیرفتم. خودبه‌خود آن جلسه هم تشکیل نشد و مسأله باقی ماند. البته ترامپ آن مقطع، استیضاحش مطرح بود و دنبال یک پیروزی بود و پیروزی‌اش هم این بود که من را ببیند. در تیم ما افرادی بودند که می‌گفتند این تماس انجام بگیرد، افرادی هم بودند که می‌گفتند اگر تماس هم انجام نگیرد، شما یک بار دیگر مکرون را ببینید، ولی من نتوانستم در ذهنم هضم کنم که ما هم با ترامپ ملاقات کنیم، هم او در صحنه موفق شود و هم آخرش چیزی به ما ندهد و این احتمال هم تقریباً در ذهن من بالا بود.

سال ۹۹ هم به خاطر کرونا به سازمان ملل نرفتیم تا اینکه بایدن آمد. انتخاب بایدن یک فرصت طلایی بود که ما می‌توانستیم موضوع برجام را در اسفند ۹۹ تمام کنیم. آقای عراقچی چهارچوب توافق را با رابرت مالی نهایی کرد. نه تنها بایدن به برجام برمی‌گشت بلکه تمام اقدامات ترامپ در این مدت را لغو می‌کرد؛ از جمله تحریم بیت رهبری و قرار دادن سپاه در فهرست تروریستی. متأسفانه به خاطر مسائل سیاسی و اینکه چه کسی رئیس‌جمهوری بعدی شود و دولت روحانی با موفقیت و پیروزی تمام نشود، آن فرصت طلایی هم از دست رفت و امروز هم شرایط ما بسیار سخت‌تر از همیشه است.