به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت»
هشت بهار از سال‌های زندگی مردم ایران در دوره دفاع مقدس گذشت و بیشتر رزمنده‌ها در جبهه حضور داشتند. سنگرتکانی در روزهای پایانی سال یکی از برنامه‌هایی بود که رزمندگان به استقبال از نوروز می‌رفتند.
مراسم نوروز در جبهه هم به این شکل بود که بعضی‌ها سفره هفت‌سین می‌انداختند، که سین‌های آن بسته به نوع رسته رزمنده‌ها فرق داشت. رزمنده‌ها برای هفت‌سین نوروز که سفره‌اش چفیه یا پارچه بود، سیم‌خاردار، سیمینوف، سیم‌بُر، سرنیزه، ساچمه تفنگ، سربند و سبزه و گل و گیاه صحرایی آماده می‌کردند. اگر دسترسی بود، شیرینی، کمپوت و میوه‌ای هم از شهر تهیه می‌شد.پ
.jpg)
دید و بازدیدهای نوروز هم از سنگر فرماندهی شروع می‌شد و بعد نوبت به سنگرهای مجاور می‌رسید. رزمنده‌ها در حالی که همه باهم می‌گفتند: برادرا، برادرا عید شما مبارک! به دیدن همرزمان می‌رفتند. اهل سنگر هم متقابلاً جواب می‌دادند، یا به شوخی چیزی می‌گفتند و از میهمانان دعوت می‌کردند به داخل سنگر آنها بروند و پذیرایی شوند.
وقتی هم که نوروز بعد از عملیات بود، عکس شهدای عملیات سر سفره چیده می‌شد و رزمنده‌ها وصیت‌نامه یا نوار صدای دوستان در لحظات قبل از شهادت را سر سفره می‌گذاشتند و به یاد رفقای شهیدشان دعای توسل می‌خواندند.
