شاید از اتفاقات جالب در عصری که به عصر ماهواره‌ها معروف شده، این "ژست" تازه به دوران رسیده‌ها باشد که "ما تلویزیون ایران را نگاه نمی‌کنیم" و در این بین "برنامه نود" به نمادی برای مخالفت با نظام جمهوری اسلامی ایران تبدیل شده است!
برنامه‌ای که گروه مثلاً "روشنفکر" اجتماع، در وصف اهمیت دادن به برنامه‌های تلویزیون ملی کشورشان تنها با اشاره به نام "عادل فردوسی پور"، این شوی ورزشی تلویزیونی را در حدی می‌دانند که ارزش نگاه کردن دارد!
حال اینکه لابلای صحبت‌های همین افراد می‌توان دریافت چنان تسلطی به ساختار برنامه‌های سیمای جمهوری اسلامی ایران دارند که شاید خود مدیران شبکه‌ها اینچنین نظارتی بر کارهای ارائه شده ندارند. انتشار ریزترین اتفاقات با جزئیات، در شبکه‌هایی که به عنوان کم یا بی مخاطب ترین شبکه‌های سیما شهره هستند نشان دهنده همین توجه به تلویزیون ایران است.
آنهایی که از یکی دو روز گذشته پیرامون انتشار خبر تعطیلی برنامه نود، داعیه ریزش مخاطب سیما را سرداده اند همان‌هایی هستند که معتقدند "کسی تلویزیون ایران را نمی بیند"!! حال اینکه همین یک نمونه مشخص می‌کند خیل عظیمی از مردم، هر شب و روز پای برنامه‌های تلویزیون ایران نشسته و یا ایستاده در مغازه و مکان‌های عمومی به تماشای برنامه‌های ساخته شده دست اندرکاران سیما مشغولند!
وقتی تکه کلام‌های مجریان برنامه خندوانه، دورهمی، ماه عسل، برنده باش، کودک شو و… در جامعه دهان به دهان می‌چرخند و یا انتشار بخش‌های مهم برنامه‌های سیاسی و اجتماعی مانند "حالا خورشید، در کانال‌های مجازی دست به دست می‌شوند، خود گواه پرمخاطب بودن رسانه ملی است.
قطعاً اگر برنامه عادل فردوسی پور هم مخاطب داشته به پشتوانه همین فضا بوده وگرنه امروز نه سلبریتی بود نه برندی که برای امضای کتابش صف ببندند!
منبع : مشرق
