به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت»
حوالی ساعت ۸ شب شامگاه هفتم ژانویه ۲۰۲۰ (۱۷ دی ۱۳۹۸) بود؛ «آلن جانسون» سرگرد ارتش آمریکا با گریه درحال ضبط پیام خداحافظی است. یک افسر اطلاعاتی او را مطلع کرده بود که ایران در حال سوخت رسانی به موشک‌های بالستیک میان برد خود است تا پایگاه عین‌الاسد را با خاک یکی کند. عین‌الاسد مهم‌ترین پایگاه استقرار ارتش آمریکا بود. عمده تجهیزات و نیرو در در این پایگاه تجمیع شده بود.
«آلن جانسون» و سایر حاضرین ارتش آمریکا در عین‌الاسد قربانی سیاستی بودند که مسئولان آن، ۱۵۰۰۰ کیلومتر دورتر از صحنه نشسته بودند. از جمله ژنرال «مک‌کنزی» فرمانده عملیات ترور سردار شهید که در آن روز، عراق را از فلوریدای آمریکا تماشا می‌کرد.
با استناد به ادعای آمریکایی‌ها، ایران با خرید تصاویر ماهواره‌های تجاری، عین‌الاسد را زیر نظر داشت.[1] ایران در آن روز هنوز دارای ماهواره نظامی نبود. اولین ماهواره نظامی کشورمان چهارماه بعد (سوم اردیبهشت ۱۳۹۹) تحت عنوان «نور ۱» به فضا پرتاپ شد.
ژنرال «مک‌کنزی» فرمانده وقت نهاد تروریستی سنتکام در همین رابطه گفت که آنها منتظر بودند تا ایران آخرین تصویر ماهواره‌ای خود را خریداری کنند. «مک کنزی» گفت: «آنها هواپیماها را روی زمین و افرادی را در حال کار می‌دیدند. فکر می‌کنم انتظار داشتند تعدادی از هواپیماهای آمریکایی را منهدم کنند و تعدادی از نظامیان آمریکایی را بکشند.»
مقام آمریکایی البته مشخص نکرد که این تصاویر از کدام ارائه دهنده تصاویر ماهواره‌ای خریداری شده و اینکه اصلاً از کجا می‌دانستند این تصاویر از سوی ایران خریداری شده است.[2]
ارتشبد «کنت فرانکلین مک‌کنزی» چهاردهمین فرمانده ستاد فرماندهی مرکزی آمریکا
مک‌کنزی فرمانده عملیات تروریستی ۱۳ دی ۹۸ بود
ساعت صفر عملیات رسید؛ انتخاب زمان حمله با تاسی از لحظه ترور سردار شهید (۱:۲۰ بامداد ۱۳ دی) بود. ساعت ۱:۳۴ دقیقه بامداد ۱۸ دی ۱۳۹۸ اولین اصابت موشک به ثبت رسید. «جان هاینز» سرگروهبان نیروی هوایی و تیم امنیتی همراه او که شاهد انفجار بودند، می‌گویند مثل این بود که خورشید فوراً طلوع کرد.
یک هواپیمای بدون سرنشین لحظات حمله را ضبط کرده است. نظامیان آمریکایی کاری جز دویدن یا پناه گرفتن نمی‌توانستند انجام دهند.[3] نیروی هوافضای سپاه پاسداران، عین‌الاسد را با ۱۱ موشک بالستیک هدف قرار داد. هر موشک حامل یک کلاهک به وزن بیش از ۱۰۰۰ پوند بود.
«آلن جانسون» می‌گوید که کلمات قادر به توصیف میزان انرژی آزاد شده توسط این موشک‌ها نیست. این نظامی از لحظه‌ای روایت می‌کند که شش نفر برای رسیدن به پناهگاه می‌دویدند. وقتی به پناهگاه رسیدند، متوجه شدند که تقریباً ۴۰ نفر تلاش می‌کنند خود را در پناهگاهی جا دهند که برای ۱۰ نفر ساخته شده بود. نظامیان آمریکا به پناهگاه‌هایی پناه بردند که رژیم صدام ساخته بود.
«استیسی کولمن»، سرهنگ دوم ارتش آمریکا می‌گوید: «آن شب بی‌نهایت ترسناک بود.» گروهبان «فرگوسن» نیز درباره لحظه اصابت گفت که آرزو می‌کند کسی در جهان این سطح از ترس را تجربه نکند.
«سردار حاجی‌زاده» فرمانده عملیات ضدحمله موشکی به پایگاه ارتش آمریکا در همین رابطه گفت: «حمله موشکی به پایگاه عین‌الاسد از زمان جنگ جهانی دوم تا به آن روز بی‌سابقه بود. چهار پایگاه التاجی و عین‌الاسد در عراق، پایگاه شهید موفق در اردن و پایگاه علی‌السالم کویت در ترور شهید سلیمانی و یارانشان دست داشتند که همان ساعات نخست بعد از ترور شناسایی شدند. گزینه نخست برای انتقام این ترور را پایگاه التاجی عنوان شد. ساعت‌های قبل از عملیات به دلیل نزدیکی پایگاه التاجی به محل سکونت عراقی‌ها، پایگاه مورد نظر تغییر پیدا کرد. ما پایگاه عین‌الاسد که دورترین و مجهزترین پایگاه آمریکایی‌ها در عراق؛ بلکه در خاورمیانه بود را انتخاب کردیم و آن جا را با موشک‌های فاتح و قیام بمباران کردیم. ما در این عملیات از موشک‌های فاتح و قیام استفاده کردیم.»
پایگاه عین الاسد و اربیل هدف ضد حمله موشکی قرار گرفت
آمریکا درباره وقایع اربیل سکوت کرده است
آماری بالغ بر ۲۰۰۰ نظامی در پایگاه عین‌الاسد بودند. اما ارتش آمریکا مدعی است که این ضدحمله هیچ تلفات جانی نداشت و تنها به صورت قطره چکانی طی بازه دو الی سه ماهه اعلام کردند که بیش از ۱۰۰ نظامی دچار ضربه مغزی شدند! گفتنی است، چند روز بعد نیز در افغانستان اتفاقی رخ داد که آمریکا هیچگونه سخنی از آن به میان نمی‌آورد.
این بزرگترین حمله موشکی تاریخ به ارتش آمریکا از سوی یک دولت خارجی بود. ضدحمله ایران در شرایطی رخ داد که دولت وقت آمریکا تهدید کرده بود، هرگونه واکنشی از سوی ایران پیرامون ترور سردار سلیمانی انجام گیرد، ۵۲ نقطه ایران را "خیلی سخت" هدف قرار خواهند داد. ضدحمله موشکی ایران انجام شد. خبری هم از ۵۲ نقطه نشد! ژنرال مک‌کنزی به شبکه CBS آمریکا می‌گوید: نظیر این حمله را نه دیده و نه تجربه کرده بود.
هیبتی که ریخت!
حتی اگر این ادعا پذیرفته شود که هیج نظامی کشته نشد، اما بیش از ۱۰۰ نظامی آمریکا دچار ضربه مغزی شدند. از طرفی، چند روز بعد نیز اتفاقی در افغانستان رخ داد که آمریکایی‌ها کاملا نسبت آن سکوت پیشه کردند. روز ۸ بهمن ۱۳۹۸ یک فروند هواپیما E-۱۱A واحد اطلاعات- عملیات نیروی هوایی آمریکا در افغانستان ساقط شد که گفته می‌شود حامل برخی از مدیران بلندپایه CIA بود.
سابق بر این، آمریکا برای موارد بسیار کوچک، جنگ‌های بزرگی را به راه انداخته بود، نظیر ماجرای مشهور خلیج تونکین. روز دوم آگوست ۱۹۶۴ میلادی، قایق‌های نیروهای ویتنام شمالی به سمت ناوشکن «مادوکس» آمریکا در آب‌های خلیج تونکین تیراندازی انجام می‌دهند. [4] هیچ تلفاتی به نیروهای آمریکایی وارد نشد و تنها چند تیر به بدنه مادوکس اصابت کرد. اما همین بهانه‌ای شد تا جنگ ویرانگر ویتنام آغاز شود.
اما اکنون وضعیت دگرگونه است. یمن از آبان ۱۴۰۲ برای پشتیبانی از مردم غزه اعلام کرد که شناورهای اسرائیلی حق عبور از دریای سرخ را ندارند. آمریکا برای مقابله با یمن، یک به اصطلاح ائتلاف دریایی تشکیل داد ولی ترسی در یمن برای ادامه راه ایجاد نشد.
ضلع عراقی محور مقاومت نیز از ۱۵ مهر تاکنون بیش از ۱۱۵ مرتبه به پایگاه‌ها و مواضع نظامی آمریکا در عراق و سوریه حمله کردند و می‌رود که نبرد دوم آزادسازی عراق از اشغالگران آمریکایی، با شدت بیشتری پیگیری شود. سطح درگیری‌ها نشان می‌دهد که ارتش آمریکا بازدارندگی سابق را _حداقل در جغرافیای غرب آسیا_ ندارد. موضوعی که چرایی آن را باید در وقایع بامداد ۱۸ دی ۹۸ جستجو کرد.
| فیلمی که «آلن جانسون» برای خانواده‌اش ضبط کرد |
 |
| لحظه اصابت موشک | منبع: CBS |
|
| لحظه اصابت موشک | منبع: رویترز |
|
| گزارش تصویری CNN از ویرانی عین‌الاسد |
|
