به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت»مهمترین آسیبی که روحانی و مدیرانش به ج.ا.ا وارد کردند ایجاد بی اعتمادی عمیق به حاکمیت در جامعه و کاهش جدی سرمایه اجتماعی دولت، بود.
روحانی و مدیرانش عمدا و آگاهانه به گونه ای عمل کردند که جامعه اعتماد خود به حاکمیت و قوه مجریه را از دست داد . مدیران پیر و اشراف منش روحانی آنچنان خود را از مردم بالاتر و برتر می دانستند که روز به روز بر ارتفاع دیوارهای میان خود و مردم اضافه می کردند و طبیعی است که احساس جامعه نسبت به چنین مدیران و افرادی چیزی جز تنفر نباشد.
به همین دلیل گام اول رئیسی برای حل مشکلات مختلف کشور، باید بازسازی اعتماد مردم به دولت و بازگرداندن سرمایه اجتماعی حاکمیت باشد چرا که با وجود این بی اعتمادی و بدون سرمایه اجتماعی، هیچ دولتی قادر به نوسازی اقتصادی و حل مشکلات متعدد معیشتی ، فرهنگی ، اجتماعی و..... نخواهد بود.
اولین اقدامی که می تواند اعتماد مردم به دولت رئیسی را جلب کند انتخاب وزیران و مدیرانی است که اعتقاد و توان همکاری با مردم و ایجاد رابطه صمیمانه و صادقانه با جامعه را داشته باشند. ( اعتماد
مردم به شخص رئیسی در مقام ریاست قوه قضائیه و نامزد ریاست جمهوری، با اعتماد به « دولت رئیسی» متفاوت است)
مدیرانی که مزه ریاست و نگاه از بالا به پایین را نچشیده و محرومان و مستضعفین را ولی نعمت خود بدانند و کار ٢۴ ساعته و با برنامه را «وظیفه شرعی» خود بدانند و برایشان میزان حقوق و مزایا و حق
ماموریت و امکانات رفاهی، اهمیت نداشته باشد ( همان گونه که این امور برای شهدای مدافع حرم اهمیت نداشت)
مدیرانی که نخواسته اند معنی جناح بازی و اتصال به باندهای قدرت طلب را بفهمند و به در و دیوار هیچ ستادی آویزان نشده و دخیل نبسته اند.
مدیرانی که مجیزگو و دست پرورده احمدی نژاد نبوده و اصراری بر اضافه کردن « حضرت آیت الله دکتر» به اول نام رئیس جمهور منتخب ملت ایران ندارند!
مدیرانی که با هزار کلک، اسم خود را به عنوان وزیر احتمالی کابینه رئیسی مطرح نکرده و در دولت‌های نهم و دهم برای خوشایند قبیله مشایی، خوش رقصی نکرده و احکام الهی را زیر پا نگذاشته باشند.