به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» به نقل از خبرگزاری فارس، روز گذشته حسن رسولی، از اعضای نهاد اجماع‌ساز اصلاح‌طلبان، درباره آخرین وضعیت این نهاد درخصوص حمایت از همتی و مهرعلیزاده گفت: نهاد اجماع‌ساز حتی راضی به شنیدن برنامه‌های مهرعلیزاده و همتی نشد؛ من و آقای بهزاد نبوی معتقد بودیم که این دو کاندیدا می‌توانند برای اعلام برنامه به نهاد اجماع‌ساز بیایند و برنامه آنها بررسی شود، اما مجمع عمومی نهاد اجماع‌ساز با رویکرد بنده و آقای نبوی مخالف بود و در نتیجه اجازه حضور به مهرعلیزاده و همتی داده نشد.
بر همین اساس روزنامه شرق در گزارشی آخرین وضعیت اصلاح‌طلبان در انتخابات 1400 را بررسی کرده و نوشته است: این سخن در حالی است که چند روز پیش محمد عطریانفر، از اعضای شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی، مطرح کرد که امیدواریم در هفته منتهی به انتخابات یکی از دو نامزد اصلاح‌طلب به نفع دیگری کنار بروند و درنهایت اصلاح‌طلبان از فرد باقی‌مانده حمایت کنند. البته او هم به نوعی دیگر از تلاش نبوی برای اقناع اصلاح‌طلبان به حمایت از یکی از نامزدهای اصلاح‌طلب تأکید کرده بود که با سخن اخیر رسولی می‌توان دریافت که این تلاش‌ها بی‌نتیجه مانده است.
نهاد اجماع‌ساز بعد از مشخص‌شدن نتایج بررسی صلاحیت‌ها به طور رسمی در بیانیه‌ای اعلام کرد که از هیچ‌یک از نامزدهای حاضر در انتخابات حمایت نمی‌کند و متعاقب آن، مجمع روحانیون مبارز هم با صحه‌گذاشتن بر نظر نهاد اجماع‌ساز گفت که ما نیز نامزدی در انتخابات نداریم.
همه اینها در حالی است که حزب کارگزاران سازندگی به محض اعلام تأییدصلاحیت‌شدگان از عبدالناصر همتی حمایت کرد و غلامحسین کرباسچی، دبیرکل این حزب، به روزنامه «سازندگی» گفت: «آقای همتی در این روزها بسیار خوب عمل کردند و سخنان معقولی بیان کردند... در شرایط فعلی به نظر ما آقای همتی کسی است که مسائل کشور را می‌شناسد و به‌خصوص با توجه به تخصص‌شان در بُعد اقتصادی راه‌حل‌های علمی و معقول برای حل نسبی مشکلات دارد اما خواسته و تلاش ما این است که همه نیروهای اصلاح‌طلب با استفاده از صندوق رأی و تک‌تک آرای شهروندان حرکت کند... تمایل قطعی دوستان ما در کارگزاران حتما این است که در انتخابات از آقای همتی حمایت کرده و برای ایشان تبلیغ کنیم و برنامه‌های ایشان را برای مردم در انتخابات توضیح دهیم».
به هر حال مدتی است که برخی اصلاح‌طلبان باور دارند حضور در عرصه قدرت رسمی باعث ریزش بیش از پیش سرمایه اجتماعی اصلاح‌طلبان می‌شود؛ به‌همین‌دلیل بهتر است اصلاح‌طلبان به جامعه بازگردند. حالا به نظر می‌رسد بدنه اصلی اصلاح‌طلبان نمی‌خواهد با حمایت از نامزدهای اصلاح‌طلب موجود، هزینه یک شکست احتمالی را بپذیرد و خود را در موضعی ضعیف‌تر از سال‌های اخیر قرار دهد.
البته نمی‌شود انکار کرد که اگر همتی یا مهرعلیزاده می‌توانستند با تکیه بر ویژگی‌های فردی موجی اجتماعی به نفع خود ایجاد کنند، ممکن بود جبهه اصلاحات نظری دیگر داشته باشد، اما این شرایط نیز تاکنون مهیا نشده است و در پی دو مناظره انتخاباتی به نظر می‌رسد که نه میزان تمایل جامعه به شرکت در انتخابات تغییری کرده است و نه سبد رأی همتی و مهرعلیزاده به طور چشمگیر افزایش یافته است.
سوالی که در این بین در اردوگاه اصلاحات مطرح می‌شود، رویکرد کارگزاران در مواجهه با این تصمیم است؛ چند روز پیش عطریانفر در پاسخ به این پرسش گفت که «اکنون نتیجه روشنی اعلام نشده است و برخی اعضای نهاد اجماع‌ساز نظر شخصی خود را به‌عنوان نظر جمعی جبهه اصلاحات معرفی می‌کنند». این سخن عطریانفر نفیا یا اثباتا از پذیرش نظر نهاد اجماع‌ساز خبر نمی‌دهد و به‌نوعی از تلاش کارگزاران برای اقناع دیگر اصلاح‌طلبان حکایت دارد.
البته پیش از گفت‌وگوی اخیر عطریانفر، علی‌محمد نمازی یکی دیگر از اعضای کارگزاران سازندگی در گفت‌وگویی بیان کرده بود: «حزب کارگزاران سازندگی از تصمیم نهاد اجماع‌ساز پیروی می‌کند و اگر حتی نظر این تشکیلات انتخاباتی مخالف نظر کارگزاران باشد، حزب براساس تصمیم جمعی اصلاح‌طلبان عمل می‌کند اما اگر نهاد اجماع‌ساز به عدم مشارکت و عدم ارائه نامزد واحد تصمیم بگیرد، در آن صورت حزب کارگزاران در شورای مرکزی خود تصمیم‌گیری می‌کند زیرا کارگزاران همیشه باور دارد نباید صحنه انتخابات را ترک کرد». این سخن نمازی روشن می‌کند که گویا کارگزاران سازندگی بنا دارد تا مرز تعیین نامزد از نظر جمعی نهاد اجماع‌ساز پیروی کند و بیش از آن یعنی عدم ارائه نامزد در دستور کار آنها نیست ولو آنکه نظر تشکیلاتی جبهه اصلاحات چنین باشد.
به هر روی تا انتخابات ریاست‌جمهوری مدت زیادی باقی نیست و تا اینجای کار براساس شواهد و قرائن می‌توان گفت که جبهه اصلاحات نامزدی نخواهد داشت؛ مگر آنکه تغییری عمده در روش انتخاباتی اصلاح‌طلبان به وجود آید.