به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت»«این روز‌ها ماجرای ماسک زدن آن سوی دنیا، موضوعی شد برای اینکه برخی به آن بپردازند و ساده از کنارش عبور نکنند. هر چند آنقدر در جامعه موضوعات مهم وجود دارد که پرداختن به این حاشیه‌ها حوصله می‌خواهد و انگیزه!
برای همین هم با شهاب حسینی تماس گرفتم تا ببینم تا چه حد این موضوع برای خودش جدیت داشته است؟
شهاب حسینی در پاسخ به سئوالم در خصوص ماسکی که بصورت داشته است می‌گوید: از ماشین که پیاده شدم دیدم ماسک ندارم. تنها ماسک داخل ماشین این ماسک بود که قبل‌تر ها، دوستم به من هدیه داده بود. بین زدن و نزدن آن تردید نکردم.
از شهاب ماجرای واکسیناسیونش را پرسیدم. شهاب گفت: هیچ نیت قبلی و برنامه ریزی مشخصی برای زدن واکسن نبود و نداشتم. به اصرار یکی از دوستان که برای آغاز یک کار سینمایی همراهی ام می‌کرد، در صف واکسن مازاد ایستادیم تا شانس خود را امتحان کنیم. در آمریکا برای مراکز سالمندان و سایر مراکز در اولویت، همیشه چیزی حدود بیست درصد واکسن اضافه در نظر گرفته می‌شود تا در صورت شکستگی یا اتفاقات غیرمترقبه، مشکلی برای جامعه هدف بوجود نیاید. پس از اتمام کار، مازاد را بین مردم عادی توزیع و تزریق می‌کنند. در ضمن این واکسن‌ها بعد از خروج از دمای یخ زدگی، چون قابل برگشت و استرداد نیست، مازادش به مردم عادی تزریق می‌شود، کل ماجرا همین بود. اتفاقی که برای هر کسی می‌تواند بیفتد.
شهاب می‌گوید که آرزوی قلبی اش این است که شرایط واکسیناسیون با بهترین واکسن موجود برای هموطنانش در ایران بوجود بیاید و مردم بیش از این دچار خسارت و مصیبت نشوند. مخصوصا حالا که وعده داده شده در چند ماه آینده شرایط واکسیناسیون عمومی در کشور بوجود بیاید و او امیدوار است که این وعده تحقق یابد.
از او در مورد پروژه‌ای که اکنون در دست دارد، سئوال می‌کنم. شهاب می‌گوید که فیلم دومش را در آمریکا ساخته است.
می‌دانستم او پیش از این بعنوان اولین کارگردانی اش در آمریکا فیلم The writer is dead را بر اساس نمایشنامه «نویسنده مرده است» اثر «آرش عباسی» با حضور دو بازیگر آمریکایی ساخته بود.
حالا شهاب حسینی می‌گوید که این روز‌ها مشغول ساخت فیلم «Final Act» با بازیگری سه بازیگر ایرانی انگلیس زبان و سه بازیگر آمریکایی و دو کودک ایرانی و آمریکایی بوده است.
وقتش را نمی‌گیرم و برایش آرزوی موفقیت می‌کنم و قدری به حاشیه‌های که ساخته و پرورانده می‌شود فکر می‌کنم و می‌گویم کاش این همه خلاقیت و ذوق در حاشیه سازی را صرف ارتقای سینما می‌کردیم..»