پنجشنبه 20 ارديبهشت 1403 - Thu 09 May 2024
  • مسکن چرا گران شد؟

  • لیست کامل و اسامی نامزدهای تهران برای دور دوم مجلس (اردیبهشت ۱۴۰۳)+ عکس و فیلم

  • خودزنی ۲ بازیکن پرسپولیس و استقلال

  • عوارض خطرناک قلیان اکسیژن؛ از آسیب مغزی تا سرخوشی

  • خسارت ۱دهه توقف ذخیره‌سازی گاز ایران

  • حزب‌الله با حمایت ایران امنیت را از اسرائیل گرفته است

  • فرار به جلوی متهمان مفاسد اقتصادی و دو برابر شدن تحریم‌ها

  • نوجوانی که به صورت شهید زین الدین کشیده زد!

  • لحظۀ تصادف امام‌جمعۀ شهر بلوک جیرفت/فیلم

  • حماس با طرح قطر و مصر برای آتش‌بس موافقت کرد

  • انتشار سند جدیدی که نشان می‌دهد، مادر نیکا شاکرمی حدس‌هایی درباره احتمال خودکشی دخترش می‌زده است+ عکس

  • از سوءاستفاده صهیونیست‌ها و عناصر ضدانقلاب از اقلیم کردستان علیه ایران جلوگیری کنید

  • زمان اعزام حجاج بیت الله الحرام مشخص شد

  • با توجه به حوادث غزه حج امسال حج برائت است / آنچه در غزه اتفاق می‌افتد در تاریخ می‌ماند

  • صفحات سلبریتی‌ها طرح نور مجازی می‌خواهد

  • نویسنده گزارش جعلی بی‌بی‌سی چه کسی است؟+ عکس

  • نگاه واقع‌گرایانه به آسیب‌های اجتماعی داشته باشید/ مسئولان منفعل توبیخ می‌شوند

  • رونمایی از مدارک فساد پسر معاون اول سابق قوه قضائیه

  • سناریو جنجال‌سازی برای شهرداری تهران+ عکس و فیلم

  • کار بچگانه ابراهیم هادی که عملیات را نجات داد

  • |ف |
    | | | |
    کد خبر: 201219
    تاریخ انتشار: 23/مهر/1399 - 10:21

    بزرگمرد همیشه استاد

    حاتمی‌کیا که کمتر در مواقع درگذشت اهالی هنر، واکنش‌ نشان می‌دهد، پس از فوت‌ دکتر "اکبر عالمی" با انتشار یادداشتی، از وی تحت عناوینی چون "بزرگمرد همیشه استاد" نام برد.

    بزرگمرد همیشه استاد

    "ابراهیم حاتمی‌کیا" که کمتر در مواقع درگذشت اهالی هنر، واکنش‌ نشان می‌دهد، پس از فوت‌ دکتر "اکبر عالمی" با انتشار یادداشتی، از وی تحت عناوینی چون "بزرگمرد همیشه استاد" و "بزرگ‌استاد سینمای ایران" نام برد.

    متن کامل یادداشت حاتمی‌کیا که در اختیار ایسنا گذاشته شده، بدین شرح است :

    ■ یا حق

     استاد اکبر عالمی بزرگمرد همیشه استاد.  

    سال ۵۹ جوانی بودم ۱۹ ساله، عاشق فیلمبرداری. برای اولین بار در کلاس‌های فیلمسازی شرکت کردم و شدم شاگرد استاد اکبر عالمی.دلچسب‌ترین کلاس‌های فیلمسازی.

    او با کیفی چرمی بزرگی وارد کلاس می‌شد و هم‌چون شعبده‌بازان، یکی‌یکی از کیف اسلاید و کتابی و ابزاری بیرون می‌کشید و ساعت‌ها به شیوه سمعی و بصری شاگردان را سحر می‌کرد. استاد به من جسارت داد و من در زیرزمین خانه، فیلم سوپر ۸ را که ۱۵ متر طول داشت ظاهر کردم.باوری که استاد به ما می‌داد از جنس سحر بود.او ایمانی می‌داد که فراتر از تکنیک بود.  

    از سال ۶۰ تا ۶۷ که جنگ بود و ما همیشه دسترنج فیلمبرداری‌هایمان از جنگ را به دست ایشان ظاهر می‌کردیم.چه لذتی داشت در میان سروصدای دستگاه‌های لابراتوار صداوسیما، صدای فریاد استاد را می‌شنیدیم.آن صدا به من می‌گفت که وارد لابراتوار نشدیم، وارد کلاس درس شدیم و باید آداب شاگردی را به‌جا آوریم. چقدر دلم برای آن صدا در لابراتوار تنگ می‌شد.

    سال ۶۷ با اتمام جنگ وارد دانشگاه شدم.گرفتار فیلم ساختن بودم.فضای دانشگاه برایم سخت شد و تصمیم به ترک تحصیل گرفتم.کسی خم به ابرو نیاورد جز استاد عالمی که به من نهیب زد که باید برگردم و قوانین خشک آموزشی را به همت خودش کنار زد و چه لذتی داشت دوباره در کلاس استاد عالمی نشستن.

    سینمای ایران، بزرگ استاد سینمایش را از دست داد.خدایش او را قرین رحمت کند.

    الهی آمین.

    شاگرد کوچک او : ابراهیم حاتمی‌کیا

    منبع : فارس

    نظرات بینندگان
    نظرات شما