سه شنبه 13 آبان 1404 - Tue 04 Nov 2025
  • تسخیر سفارت هویت حقیقی دولت آمریکا را روشن کرد / سیزده آبان از نظر تاریخی، روز افتخار و پیروزی است+صوت و فیلم

  • دشواری‌های آمریکا و اسرائیل در مواجهه با ایران

  • با تکیه بر آمریکا خود را در معرض خطر قرار ندهید

  • صلح‌خواهی نمایشی با جنگ‌افروزی ساختاری

  • شهید کربلایی :آمده‌ام نذرم را ادا کنم! +عکس

  • شرم‌آور نیست؟ البته که هست!

  • نگاهی به گزارش رسمی اسرائیل از حجم تلفات خود

  • وعده‌های دروغ جریان غربگرا از برجام تا FATF

  • پایان برجام و خواب‌های آشفته پسابرجامی!

  • میرزای نائینی معتقد به تشکیل «حکومت اسلامی» و مسئله «ولایت» بود /تعبیر امروزی جمهوری اسلامی همان حکومت مدنظر میرزای نائینی است +صوت وفیلم

  • بدون رفع تحریم‌ها ایران هیچ توافقی با آمریکا نمی‌کند

  • نمی‌توانید با این قصه‌ها مرا فریب دهید؛ وقتی نخست‌وزیر شدم، دیدم هیچ طرحی درباره ایران آماده نکرده بودید

  • جنگ روانی، سه ضلع از چهارضلع راهبرد ترامپ

  • پیام تسلیت به خانواده خادم الشهدا بهروز قدمی

  • آیا مذاکره بوداپست هم به سرنوشت آلاسکا دچار می‌شود؟

  • واکنش امام خامنه‌ای به ادعای ترامپ درباره صنعت هسته‌ای ایران: به همین خیال باش! +فیلم و صوت

  • نگرانی درباره احتمال دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای، به طور کامل بر طرف نشده

  • آیا اژدهای پکن بر معامله‌گر نیویورکی چیره شده است؟

  • ‌پایان اقتدار شورای امنیت و آغاز عصر نظم نوین جهانی

  • از برجام تا برهوت؛ محصول نابلدی و بی‌دانشی

  • |ف |
    | | | |
    کد خبر: 256052
    تاریخ انتشار: 13/مرداد/1400 - 13:11

    قطار فرهنگ به ایستگاه تغییرات می‌رسد؟

    با روی کار آمدن دولت جدید، بسیاری از فعالان فرهنگی امیدواراند با ریل گذاری و برنامه ریزی درست فرهنگی، در بلند مدت و حتی کوتاه مدت شاهد تغیراتی اساسی در حوزه های مختلف فرهنگی باشیم.

    قطار فرهنگ به ایستگاه تغییرات می‌رسد؟

    به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت»به نازدانا، با تنفیذ حکم ریاست جمهوری توسط مقام معظم رهبری، حجت الاسلام رئیسی درحالی دوره سیزدهم ریاست جمهوری را آغاز کرده که در حوزه های مختلف امیدواری جهت تحول و پیشرفت در کارها لااقل در بین مردم وجود دارد.

    حوزه فرهنگ از آن دست حوزه هایی است که با گذشت چهل و اندی سال از انقلاب اسلامی اغلب با بی مهری ها و به ثمر نرساندن برنامه های دولت های گذشته همراه بوده و غفلت از این حوزه مهم و تاثیرگذار، خسارت های جبران ناپذیری در آینده نصیب آیندگان خواهد کرد.

    بدون شک برای ایجاد تحول در هر حوزه ای به خصوص «فرهنگ و هنر» نیازمند برنامه ریزی و ریل گذاری های بلند مدت داریم تا بذری که کاشته ایم را بتوانیم در آینده درو کنیم و مهم تر از این ریل گذاری ها، فهم درست «فرهنگ» توسط مسئولان فرهنگی است و تا اهمیت ماجرا و تاثیرگذاری این مساله در نسلی که پیش روست، مشخصا فهم نشود، باقی برنامه ریزی ها نیز به سیاق گذشته، به سرانجام نخواهد رسید.

    در حوزه فرهنگ، اهمیت هنر و سینما بر کسی پوشیده نیست و «هنر هفتم» می تواند با اختلاف نماینده شایسته ای برای پرچم داری هویت و فرهنگ یک ملت در داخل و خارج از مرزهای یک کشور باشد.

    قطعا در این سال ها سینمای ایران نتوانسته جایگاه واقعی خود را در بین سینمای جهان به دست آورد؛ جایگاهی که نماینده فرهنگ اصیل ایرانی اسلامی ما باشد و با افتخار از هویت ما در هر جشنواره و آوردگاهی دفاع کند. نه تنها در خارج از مرزها این اتفاق هنوز آنچنان که باید و شاید نیافتاده و اگر مواردی بوده، هنوز به عادت تبدیل نشده، در داخل کشور خودمان نیز هنوز سینما تبدیل به صنعتی سرگرمی ساز تبدیل نشده و سالانه تعداد اندکی از مردم فیلم های سینمایی را برای اولین بار بر پرده سینما نگاه می کنند و اصطلاحا سینما رو هستند.

    برای ایجاد تحول در سینما می توان به نکاتی هرچند کوتاه اما تاثیرگذار برای مسئولان و سکان داران فرهنگ و هنر دولت سیزدهم اشاره کرد تا در برنامه ریزی های خود شاید به آنها توجه کنند.

    گسترش کمی و کیفی سالن های سینما

    یکی از اولین نکاتی که در حوزه تحول سینما می تواند مهم و تاثیرگذار باشد، گسترش و تجهیز سالن های سینماست. هنوز در بسیاری از شهرهای کشور سالن های قدیمی سینما خودنمایی می کنند که با ساخت سالن های جدید و با تجهیزات به روز می توان مردم را مشتاق و ترغیب به رفتن به سینما کرد. در کنار گسترش کمی سالن های سینما، توجه به کیفیت تجهیزات این سالن ها از قبیل صدای دالبی، صندلی ها، پرده سینما نکات مهمی است که باید به آن توجه شود تا هزینه هایی که برای گسترش سالن ها می شود، بهینه صورت گیرد.

    در کنار گسترش کمی و کیفی سالن های سینما به روز کردن تجهیزات و وسایل فنی سینما نیز قطعا در خروجی کار می تواند مفید و تاثیرگذار باشد.

    «فیلمنامه» درد اصلی سینما

    سال هاست بسیاری از کارگردانان، منتقدان و کارشناسان رسانه، «فیلمنامه» را مشکل و یکی از دردهای اصلی سینما و تلویزیون ما معرفی کرده اند و این درحالی است که همان کارشناسان رسانه معتقد اند که با وجود داشتن ادبیاتی غنی و سرشار از سوژه ها، داستان ها و رمان هایی ماندگار و خواندنی، می شود این مشکل دردآور سینما را التیام بخشید.

    سال هاست که سینمای جهان با وام گرفتن از ادبیات و اقتباس سینمایی، پیوندی ناگسستنی بین ادبیات و سینما برقرار کرده و ماحصل آن فیلم های ماندگاری است که در طول تاریخ سینما جاودانه شده اند.

    علاوه بر رمان های جذاب، خواندنی و مهم نویسندگان مشهور کشورمان، در دهه اخیر و در حوزه ادبیات دفاع مقدس نیز، کتاب های ماندگاری به رشته تحریر درآمده است که همه آنها قابلیت تبدیل به فیلم و سریال را دارند و قطعا می توانند جان تازه ای به سینما و تلویزیون ما بدمند.

    یارانه فرهنگی

    در شرایط و روزگار بد اقتصادی، در کنار یارانه دولتی و معیشتی، «یارانه فرهنگی» جهت خرید کتاب، تخفیف در بلیط سینما و تئاتر وکنسرت نیز می تواند در گردش اقتصادی حوزه فرهنگ و ارتقای سبد فرهنگی خانواده ها موثر باشد. با گرانی بلیط سینما، تئاتر، کنسرت و قیمت کتاب وجود چنین یارانه ای می تواند به اقتصاد خانواده کمک کند تا سبد فرهنگی خانواده نسبت به گذشته سنگین تر شود.

    مرتبط ها
    نظرات بینندگان
    نظرات شما