به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» ، به نقل از فارس ،
چند روز قبل، گفتوگویی میان دو تن از کارکنان سابق منوتو ـ مرجان اشتری و رها اعتمادی ـ صورت گرفت که در بخشی از آن به منبع مالی این شبکه پرداختند.
جالب توجه است که این دو نفر عنوان کردهاند که نمیدانند پول شبکه منوتو از کجا میآمد و چگونه تأمین میشد. همچنین از خود میپرسند: «ما چند سال آنجا کار کردیم، پس چهطور نمیدانیم پولش از کجا میآمد؟».
بهطور کلی، منبع درآمد و بودجه شبکه منوتو همواره در هالهای از ابهام بوده و گویا همچنان بهصورت یک معما باقی مانده است. البته اینکه چرا دو تن از کارمندان این شبکه فارسیزبان پس از چند سال این موضوع را پیش کشیدند، خودش جای سؤال است.
حتی مدتی قبل، تینا قاضیمراد که اکنون بهعنوان سردبیر خبر در این شبکه فعالیت میکند، در گفتوگو با مهدی نصیری، ادعا کرده بود: «منوتو یک رسانه خصوصی و شخصی است که از طریق سرمایهگذاری برخی شرکتها فعالیت میکند؛ یعنی کسانی یا شرکتهایی که سرمایهگذاری میکنند در بخشهای مختلف با ریسکهای بالا».
اما در مقابل، بسیاری از افراد بر این باورند که چنین ادعایی ـ که شبکه منوتو با سرمایهگذاری شرکتها و یا برخی شخصیتها اداره میشود ـ واقعیت ندارد. بهعنوان مثال، «حسن داعی» فعال اپوزیسیون، در این زمینه گفته: «این تلویزیون منوتو که سالیانِ سال این گفتمان سلطنت را تبلیغ کرد، تونل زمان ساخت و پرویز ثابتی را میخواست به عالیجناب تبدیل کند، آیا گفت که پولش را کدام دولت خارجی میدهد؟ دهها میلیون در سال را که شخص نمیتواند بدهد».
گفتنی است که پیش از این هم، «حسن اعتمادی» که یکی از بنیانگذاران شبکه منوتو بوده و بعداً همکاری خود را با منوتو قطع کرده، قبل از تعطیلی منوتو، در این زمینه گفته است: «پیش از افتتاح منوتو، من در استخدام منوتو بودم؛ یعنی برای دوره تدارک راهاندازی این تلویزیون، من استخدام شده بودم. تعداد زیادی از کسانی که الان در منوتو کار میکنند ـ بهخصوص این نسل اولیه ـ من همه اینها را مصاحبه کردم و استخدام کردم.
وقتی اولینبار، کیوان و رها با من تماس گرفتند که آقا ما اسپانسر پیدا کردیم که تلویزیون «ببین تیوی» ـ که تلویزیون اینترنتی بود ـ را گسترش بدهیم و بعد هم گفتند که میخواهیم به چه تلویزیونی تبدیلش بکنیم. میزان بودجهای که لازم داشتند، من با ناباوری گفتم که خیلی عجیب است... ولی در حال حاضر منوتو ۲۰۰ کارمند دارد.
این ساختمان [منوتو] یکی از بزرگترین استودیوهای رسانهای در خارج از کشور است؛ حتی سالنهای دارند برای فیلمبرداریِ فیلمهای سینمایی و دکورهایی که آنجا هست... درواقع یک شهر آنجاست که میشود در آنجا سریال درست کرد و بهطور قطع، این بودجه را یک فرد نمیتواند بپردازد. با یک چنین شکلی، قدر مسلم این است که نهادها و ارگانهای وابسته به [یک] دولت میتواند چنین کاری بکند...».
البته اینکه در حال حاضر، منوتو از آن بودجههای عظیم گذشته محروم است و در موارد متعددی اعلام کرده که با مشکل جدی مالی دست و پنجه نرم میکند، میتواند ناشی از عملکرد ناموفق این شبکه باشد.
بهگونهای که کیوان عباسی مدیر شبکه فارسیزبان منوتو گفته است که «تنها ۱۳ هزار بیننده داریم و دیگر نمیتوانیم ادامه بدهیم» و بدین صورت اذعان میکند که این شبکه موفق عمل نکرده است.




