پیام تسلیت وزیر آموزش و پرورش در پی درگذشت ثمینه باغچه‌بان

به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» ، به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان

به نقل از مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش، متن پیام تسلیت علیرضا کاظمی وزیر آموزش و پرورش به مناسبت درگذشت موحومه باغچه بان به شرح زیر است:

«درگذشت اندوهناک بانوی فرهیخته و پیشگام عرصه آموزش و پرورش، خانم ثمینه باغچه‌بان موجب تألم و تأثر فراوان اینجانب شد.

مرحوم ثمینه باغچه‌بان با تلاش‌های بی‌وقفه و عشق به علم و آموزش، همچون پدر بزرگوارشان، چراغ راهی برای نسل‌های گذشته و آینده بود.

او نه تنها در زمینه آموزش و پرورش ناشنوایان، که در تمامی ابعاد آموزشی و تربیتی کودکان و نوجوانان، آثار دنیوی و اخروی ماندگاری از خود بر جای گذاشت که همواره در یاد‌ها خواهد ماند.

زنده یاد باغچه‌بان، علاوه بر فعالیت‌های آموزشی، به عنوان یک الگوی تربیتی شایسته و الهام‌بخش برای معلمان و مربیان، همواره بر اهمیت عشق به یادگیری و تلاش برای ارتقای سطح آگاهی دانش آموزان تأکید داشت.

روحیه مثبت و امیدبخش، تلاش برای حل چالش‌ها و مشکلات موجود و صداقت و شجاعت و ترویج ارزش‌های انسانی از ویژگی‌های خاص این بانوی فرهیخته بود.

اینجانب ضایعه اندوهناک فقدان این بانوی اندیشمند را محضر خانواده محترم باغچه بان و جامعه آموزشی و فرهنگی کشور، تسلیت و تعزیت می‌گویم و از درگاه خداوند رحمان برای آن مرحوم رحمت و غفران الهی و برای بازماندگان محترم صبر و شکیبایی مسألت می‌نمایم.

بی شک یاد وی و آثار اقدامات و ثمرات کار‌های عام المنفعه و خیرخواهانه وی برای همیشه در دل‌ها زنده خواهد ماند و الهام‌بخش نسل‌های آینده خواهد شد.»

ثمینه باغچه‌بان، ۵ فروردینِ ۱۳۰۶ در تبریز متولد شد، در سال ۱۳۴۱ در پی تاسیس شورای کتاب کودک، فعالیت خود را در آن جا آغاز کرد و دو کتاب «پل چوبی» و «نوروز‌ها و بادبادک‌ها» به قلم او از کتاب‌های برگزیده شورای کتاب کودک است.

ثمینه باغچه بان فرزند جبار باغچه بان، نویسنده ادبیات کودک و نوجوان و از پیشگامان آموزش کودکان ناشنوا، ۲۶ شهریور در سن ۹۷ سالگی درگذشت.

از کار‌های شایان توجه ثمینه باغچه‌بان که با کمک یونیسف انجام پذیرفت، ارائه ترانه فولکلوریک «دویدم و دویدم» در قالب کتاب و تهیه ویدئوی آن به زبان اشاره است که پلی بین کودکان ناشنوا و شنوا شد. این کتاب به زبان انگلیسی و اسپانیایی برگردان شده است؛ او در معرفی فعالیت‌ها و پیشرفت‌های چشم‌گیر ایران در زمینه توانبخشی ناشنوایان در کنفرانس‌های جهانی، نوشتن کتاب‌هایی درباره آموزش و پرورش ناشنوایان، آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان و برگردان آثاری در زمینه آموزش ناشنوایان، اختلالات گفتاری و ناگویایی به زبان فارسی نقشی بسیار موثر داشت.

در سال ۱۹۷۷ از سوی Clarke School Fellowship For The Middle East USA یک بورس تحصیلی به نام ثمینه باغچه‌بان نام گذاری شد.

از دیگر آثار او می‌توان به کتاب‌های «جم جمک برگ خزون»، «آفتاب مهتاب چه رنگه» و کتاب «روشنگر تاریکی‌ها» , درباره پدرش جبار باغچه‌بان اشاره کرد.