به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» ، به نقل از فارس ،
حمله رژیم صهیونیستی به زندان اوین از جمله حملات به واقع کور بود که اهداف ضدانسانی این رژیم را بیش از پیش نمایان کرد. سناریوهای مختلفی درباره علت این حمله مطرح شده است و گویا صهیونیستها سعی داشتند با این کار یک طراحی امنیتی سیاسی را رقم بزنند که موفق نشدند.
در این ماجرا 79 نفر به شهادت رسیدند که بسیاری از آنان از افراد غیرنظامی از جمله خانواده زندانیان، مددکاران اجتماعی، خیرین، همسایگان زندان و حتی رهگذاران بودهاند.
اما جالب است که برخی از اعضای ضدانقلاب خصوصا در داخل ایران به جای محکوم کردن رژیم صهیونیستی در حمله به یک زندان که در نوع خود عجیب بود، نظام جمهوری اسلامی ایران را متهم میکنند! «نرگس محمدی» برنده جایزه صلح نوبل که خود اخیرا از زندان خارج شده است بدون حمایت از همبندیهای خود در برابر این حمله وحشیانه اسرائیل در گفت و گو با بی بی سی فارسی بدون محکوم کردن رژیم صهیونیستی متعرض به جابهجایی زندانیان سیاسی از این زندان میشود.

البته به نظر میرسد این عادت و رویکرد سیاسی کسانی است که جایزه صلح نوبل گرفتهاند و بر این اساس خود را وامدار غرب میبینند و در برابر رویدادهایی که منافع غرب و رژیم صهیونیستی را تهدید میکند، زبانشان الکن شده و دچار لکنت در موضعگیری میشوند. درواقع با بررسی مواضع و واکنشهای این افراد به وضوح مشخص میشود آنان به ابزاری سیاسی با پوشش آزادی و صلح برای تامین منافع غرب بدل شدهاند.
در این مصاحبه نرگس محمدی بدون نام بردن از اسرائیل با اشاره به یک بیانیه جمعی عنوان میکند که «میتواند این حمله نامشروع باشد و قطعا نامشروع است» و به همان بیانیه برای موضع گیری در برابر این حمله بسنده کرده و بلافاصله بازهم رویه صحبتهای خود را به حمله به ایران باز میگرداند.
نرگس محمدی که به طور ممتد در این مصاحبه تنها به اتهام پراکنی به جمهوری اسلامی میپردازد با این سئوال بی بی سی فارسی روبرو می شود که چرا به رژیم صهیونیستی اعتراض نمیکنید و وی به صورت تلویحی به جای محکوم کردن این حمله تروریستی آن را نامشروع میخواند.
البته خطی که نرگس محمدی در این گفت و گو با بی بی سی فارسی پیش میگیرد رویکردی است که خود بی بی سی فارسی پیشتر آنرا دنبال میکرده است و سعی دارد با پنهان کردن موضوع اصلی یعنی حمله تروریستی تلآویو به حواشی ساختگی بپردازد و ایران را محکوم کند.

نرگس محمدی به نوعی در این مصاحبه خط رژیم صهیونیستی برای التهابسازی را دنبال میکند. به نظر میرسد در این سناریو سیاسی بیش از اینکه در آن مسئله حمله برای ضدانقلاب و رژیم صهیونیستی موضوعیت داشته باشد به سناریوهای بعد از آن میپردازد و سعی دارد فضای بهم ریختهای را انجام دهد.نرگس محمدی از یک طرف نسبت به جا به جایی زندانیان زندان اوین اعتراض دارد که با وجود تخریب سردر این زندان و همچنین ایجاد فضای ناامن در آن امری معمول است.
از سوی دیگر وی به نوعی خط رژیم صهیونیستی را دنبال میکند که چرا درهای زندان باز نبوده که زندانیان از آن خارج شوند! موضوعی که بعضا خود رژیم در این حمله دنبال میکرده و معلوم نبود با اجرای آن چه نیات دیگری از ترور زندانیان و ایجاد بلوای سیاسی مد نظر صهیونیستها بود.

این فرد معلوم الحال از سوی دیگر به موضوعات امنیتی که با استقبال و درخواست مردم روبرو شده نیز میتازد و به جای پرداختن به اصل ماجرای حمله به زندان موضوعاتی خارج از آن را مطرح میکند و نسبت به برقراری ایستهای بازرسی اعتراض میکند و آن را ایجاد فضای غیرقبول توصیف میکند.
این در شرایطی است که عناصر منافقین در فضای مجازی چندی پیش به این موضوع اعتراض داشتند و با برقراری این ایستگاه های امنیتی و وارسی افراد مشکوک بسیاری از نیروهای جاسوس و خرابکار دشمن شناسایی شدهاند و مردم نیز نسبت به اجرای این طرح رضایتمندی خود را ابراز کردهاند و تا به حال کسی در این میان معترض چنین اقدامی نبوده است.

به هر جهت امثال افرادی چون نرگس محمدی نشان دادهاند که دنبال کننده رویکردهای کشورهای غربی هستند و حتی در بزنگاههای مختلف از جمله حمله رژیم صهیونیستی به زندان اوین حاضر به محکوم کردن این موضوع نمیشوند و به طور کاملا یکطرفهای با اغراض سیاسی کشورمان را متهم میکنند.