به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» ، به نقل از مهر
محققان گزارش دادند که به نظر می‌رسد کاهش سطح اکسیژن خون که در طول یک دوره آپنه خواب رخ می‌دهد، با تخریب نواحی مغزی مرتبط با حافظه ارتباط دارد.
محققان گفتند که این تغییرات مغزی به شدت با آپنه خوابی که در طول خواب با حرکت سریع چشم (REM) رخ می‌دهد، مرتبط است. این مرحله از خواب شامل رؤیا دیدن و تثبیت خاطرات جدید روز است.
نتایج نشان می‌دهد که هرچه سطح اکسیژن فرد به دلیل آپنه خواب در طول خواب REM کاهش یابد، تخریب مغز شدیدتر خواهد بود.
«برایس مندر»، محقق ارشد و استادیار روانپزشکی و رفتار انسان در دانشگاه کالیفرنیا-ارواین، در یک بیانیه خبری گفت: «آپنه انسدادی خواب یک اختلال خواب است که با افزایش سن افزایش می‌یابد و سطح پایین اکسیژن در طول خواب می‌تواند به توانایی مغز و بدن ما برای عملکرد صحیح آسیب برساند.»
او گفت: «مطالعه ما نشان داد که سطح پایین اکسیژن ناشی از آپنه انسدادی خواب، به ویژه در طول خواب REM، ممکن است به دلیل آسیب به رگ‌های خونی کوچک در مغز و تأثیر پایین‌دستی این آسیب بر بخش‌هایی از مغز که با حافظه مرتبط هستند، با زوال شناختی مرتبط باشد.»
افراد مبتلا به آپنه خواب در هنگام خواب دچار قطع تنفس می‌شوند. کاهش سطح اکسیژن خون ناشی از آن باعث می‌شود مغز آنها را به حالت بیداری بفرستد، حداقل به اندازه‌ای که بتوانند تنفس خود را از سر بگیرند.
برای این مطالعه، محققان اسکن مغزی انجام دادند و خواب ۳۷ نفر با میانگین سنی ۷۳ سال، از جمله ۲۴ نفر مبتلا به آپنه خواب را پیگیری کردند.
وقتی افراد به دلیل آپنه خواب در خواب REM سطح اکسیژن پایین‌تری داشتند، اسکن مغزی آنها سطوح بالاتر بافت ماده سفید آسیب‌دیده را نشان داد.
ماده سفید نقش مهمی در ارتباط بین مناطق مختلف مغز دارد و همچنین در یادگیری و حافظه نقش دارد.
محققان دریافتند که کل زمان صرف شده برای خوابیدن با سطح اکسیژن خون کمتر از ۹۰٪، میزان آسیب ماده سفید در مغز افراد را پیش‌بینی می‌کند.
علاوه بر این، محققان دریافتند افرادی که آسیب ماده سفید بیشتری داشتند، مناطق مغزی مرتبط با حافظه مانند هیپوکامپ و قشر انتورینال شأن کوچک‌تر بود.
محققان افزودند افرادی که انقباض بیشتری در قشر انتورینال داشتند، در آزمون‌های حافظه عملکرد بدتری داشتند.
مندر گفت: «در مجموع، یافته‌های ما ممکن است تا حدی توضیح دهد که چگونه آپنه انسدادی خواب از طریق تخریب مناطقی از مغز که از تثبیت حافظه در طول خواب پشتیبانی می‌کنند، در زوال شناختی مرتبط با پیری و بیماری آلزایمر نقش دارد.»
محققان تأکید کردند که این مطالعه ثابت نمی‌کند که آپنه خواب باعث زوال شناختی می‌شود، فقط نشان می‌دهد که ارتباطی بین این دو وجود دارد.
