به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» ، به نقل از مهر
پس از سرکوب خونین شهروندان علوی توسط تروریست‌های سلفی- تکفیری تحت امر جولانی، حال قرعه توطئه و خونریزی فرقه‌ای به نام دروزی‌ها افتاد. در حالی که هفته گذشته ابومحمد الجولانی در دیدار با کوری میلز و مارلین استاتزمن نمایندگان جمهوری خواه آمریکا سعی داشت تا چهره‌ای دموکراتیک و موافق صلح با اسرائیل را از خود به نمایش بگذارد، اکنون با راه انداختن غائله‌ای مشکوک قصد دارد تا دامنه نفوذش را با زور اسلحه به سمت مناطق جنوبی گسترش دهد.
برخلاف تصویر برساخته برخی رسانه‌های عربی و اروپایی از حکومت نوپای دمشق به نظر میرسد که «تروریست‌های دیروز» تنها لباس عوض کردند اما همچنان منطق گفتگو، تساهل، حقوق مدنی و حکمرانی مدرن را درک نکردند. درگیری‌های اشرفیه صحنایا سندی بر این ادعا است.
داستان از کجا شروع شد؟
روز سه‌شنبه ۲۹ آوریل ۲۰۲۵ نیروهای تحت امر جولانی ادعا کردند که فردی دروزی با انتشار فایل صوتی به وجود مبارک پیامبر اسلام توهین کرده است! تنها ساعاتی پس از این ادعا جمعی از نیروهای «جولانی» وارد منطقه اشرفیه صحنایا شده و اقدام به درگیری با ساکنان محلی کردند. ظاهراً در جریان این درگیری قریب به ۹ نفر کشته و زخمی شدند. پس از تشدید تنش در این منطقه شیخ یوسف جربو، رهبر مذهبی دروزی‌ها ضمن رد این ادعا، گفت که اگر هم چنین فایلی حقیقت داشته باشد، اظهارات چند نفر بوده و موضع جامعه دروزی‌های سوریه نیست.
در سوی مقابل، حسام الطحان از سرکردگان تروریست وابسته به جولانی به خبرگزاری «سانا» گفت که نیروهای امنیتی عملیات خود در منطقه صحنایا را تمام کرده و در نزدیکی دمشق مستقر شدند. وزارت خارجه دولت خودخوانده جولانی نیز که تبدیل به دستگاه تطهیر چهره نظام نوپای سوریه در محیط بین‌المللی شده با انتشار بیانیه‌ای مدعی شد که دولت جدید تعهدی تزلزل ناپذیر به محافظت از تمام اقشار سوری دارد! در ادامه این بیانیه دمشق، بدون اشاره به جنایات صورت گرفته علیه اقلیت‌های کشور توسط نیروهای سلفی- تکفیری، نسبت به دخالت‌های خارجی ابراز نگرانی کرد.
نتانیاهو در سودای کشورگشایی
از نخستین ساعات سقوط دولت پیشین سوریه، مقامات اسرائیل، به ویژه نتانیاهو، ساعر و کاتس در قامت حامیان اقلیت‌های سوری همچون دروزی‌ها و کردها ظاهر شدند. آنها با انتشار بیانیه‌های متعدد مدعی شدند که برخی گروه‌ها قصد دارند تا با نسل‌کشی اقلیت‌های سوری، نوعی حکومت ضداسرائیلی را بر دمشق حاکم کنند! این ادعای مضحک در حالی مطرح شد که اکثر کارشناسان بر این اعتقاد بودند که سقوط اسد پروژه‌ای مشترک میان آمریکا، اسرائیل، ترکیه و اردن بوده است.
طی چهار ماه اخیر ارتش رژیم صهیونیستی به بهانه حمایت از دروزی‌ها وارد جنوب سوریه شده و نیروهای جولانی را به وسیله حملات زمینی- هوایی مورد هدف قرار داد. اخیراً در جریان آخرین درگیری‌های صورت گرفته میان نیروهای جولانی و دروزی‌ها، صهیونیست‌ها ۳ تن از غیرنظامیان دروزی را به بیمارستان‌های فلسطین اشغالی بردند! همچنین نتانیاهو- کاتس با انتشار بیانیه مشترک مدعی شدند که با «شلیک هشدار» نیروهای جولانی را که در حال آماده شدن برای حمله به دروزی‌ها بودند مورد هدف قرار دادند. «تایمز اسرائیل» به نقل از یک منبع نظامی مدعی شد که این حمله توسط پهپاد هرمس -۴۵۰ انجام شده است.
پای لنگ حکومت جولانی
تنها دقایقی پس از خروج اسد از سوریه، نتانیاهو با انتشار ویدئویی اعلام کرد که از موافقت‌نامه ۱۹۷۴ خارج شده است. نابودی استعدادهای دفاعی سوریه و اشغال بخشی از خاک این کشور عربی توسط رژیم صهیونیستی سبب شد تا «قهرمان پوشالی حلب» با انتشار مصاحبه‌های متعدد مدعی شود که سوریه جدید دیگر منبع تهدیدی علیه اسرائیل نیست. وی حتی پا را فراتر گذاشته و در مصاحبه با العربیه مدعی شد که ایران و اسرائیل در آستانه جنگ در میدان سوریه بودند اما اقدام وی سبب شده است تا امنیت رژیم تل آویو حفظ شود!
اکنون جولانی در حالی بر کرسی قدرت تکیه زده که نه تنها خطر تجزیه بیش از گذشته جنوب سوریه را تهدید می‌کند، بلکه امکان آغاز جنگ فرقه‌ای بیش از گذشته وجود دارد. واقعیت آن است نیروهای تحت امر جولانی سال‌ها مشق «نفرت»، «تکفیر» و «جنگ» کردند و صرفاً با زدن کروات نمی‌توانند نحوه حکمرانی را یاد بگیرند. در چنین شرایطی دورنمای روشنی نمی‌توان برای حکومت نوپای تروریست‌های سوری متصور بود و به زودی سوریه درگیر بحرانی فراگیر خواهد شد. در صورت تحقق این سناریو سرسخت‌ترین منتقدان اسد باید با فانوس در تاریکی در جستجوی حفظ استقلال و تمامیت ارضی سوریه باشند.
بهره سخن
«جولانی» که خود با تکیه بر سلاح غیرقانونی توانست حکومت قانونی سوریه را تغییر دهد، حال خواستار ضبط تمام تسلیحات باقی مانده در دستان نیروهای شورشی یا اقلیت‌های قومی شده است. در سوی مقابل اما دروزی‌ها، کردها و علوی‌ها معتقدند که حکومت جدید دمشق نتوانسته از آنها در برابر نیروهای متخاصم یا تهدیدات تکفیری دفاع کند، به همین علت آنها دلیلی برای تحویل سلاح به حکومت نالایق جولانی نمی‌بینند.
در چنین شرایطی صهیونیست‌ها سرمست از قتل عام مردم غزه، خواستار سوء استفاده از شرایط داخلی سوریه و الحاق بلندی‌های حرمون، بخش‌های از استان قنیطره و السویدا هستند. عقل استراتژیک حکم می‌کند که جولانی برای نجات از مخمصه کنونی به جای دست دراز کردن جلوی نمایندگان کنگره یا چراغ سبز نشان دادن برای پیوستن به پیمان آبراهام، باید به دنبال نیرویی موازنه‌گر باشد.
این نیروی موازنه‌گر قطعاً ترکیه نمی‌تواند باشد، زیرا آنکارا به عنوان یکی از اعضای ناتو و شریک امنیتی اسرائیل قصدی برای تقابل با دولت نتانیاهو ندارد. گفتگوهای کنترل تنش افسران ترکیه‌ای و اسرائیلی در باکو گواهی بر این مدعا است. سوریه برای حفظ استقلال و تمامیت ارضی خود چاره‌ای جز بازگشت به دامان مقاومت ندارد. بی‌توجهی به این واقعیت تاریخی می‌تواند پیامدهای ناگواری برای این کشور به دنبال داشته باشد.
