چه کسی برای مذاکره شرط تعیین کرد؟+عکس

آمریکا 12 شرط برای مذاکره تعیین کرده بود. اما اکنون 12 شرط او حذف و 3 شرط اصلی ایران اعمال شده است.

به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» ، به نقل از فارس ،

بعد از خروج آمریکا از برجام، دولت اول ترامپ اعلام کرد که آماده مذاکره با ایران و رسیدن به توافقی جدید است. اما 12 شرط برای این مذاکرات تعیین شد. این 12 شرط که توسط مایک پامپئو، وزیر خارجه وقت آمریکا در خرداد 1397 اعلام شد، عبارت‌اند از:

۱. ایران باید کلیه جزئیات ابعاد نظامی برنامه پیشین هسته‌ای خود را به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اعلام کند.۲. ایران باید غنی‌سازی اورانیوم را متوقف کند و هرگز به دنبال فرآوری تولید پلوتونیم نرود.۳. ایران باید به بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اجازه بازرسی بدون محدودیت از همه مراکز و تأسیسات را در سراسر کشور بدهد.۴. توسعه برنامه موشکی بالستیک ایران باید متوقف شود.5.همه شهروندان آمریکا و همچنین شهروندان دیگر کشورهای متحد ما، که در ایران زندانی هستند، باید آزاد شوند.6. ایران باید از حمایت گروه‌های تروریستی در منطقه دست بردارد.7. ایران باید حاکمیت دولت عراق را به رسمیت شناخته و اجازه دهد شبه‌نظامیان شیعه آن کشور خلع سلاح و منحل شود.8. ایران باید از حمایت نظامی از شبه‌نظامیان حوثی دست بردارد.

9. کلیه نیروهای نظامی تحت امر ایران در سراسر سوریه باید از آن کشور خارج شوند.10. ایران باید به حمایت از طالبان و دیگر گروه‌های تروریستی در افغانستان و منطقه، و پناه دادن به رهبران ارشد القاعده پایان دهد.11. حمایت نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از تروریسم و متحدان شبه‌نظامی‌اش در سراسر جهان باید متوقف شود.12. ایران همچنین باید به رفتار تهدیدآمیز در برابر همسایگانش پایان دهد، ازجمله تهدید اسرائیل به نابودی و پرتاب موشک به عربستان سعودی و امارات متحده عربی.

 

 

در آن زمان مانند دوران اوباما، گمانه‌زنی‌هایی به میان بود که اگر ایران شروط آمریکا را نپذیرد، جنگ می‌شود. این موضوع، از سوی رسانه‌های اصلاح‌طلب ضریب داده می‌شد. روزنامه آرمان در یادداشتی با عنوان «مراقب باشیم اشتباه نکنیم» نوشته بود: «اخبار منتشره روزهای اخیر بیانگر بالاگرفتن سطح تنش بین جمهوری اسلامی ایران و ایالات‌متحده است و نمونه‌هایی مثل حرکت ناو هواپیمابر آبراهام لینکلن به‌سمت خلیج‌فارس و مطالبی که از سوی طرفین ردوبدل شده، حاکی از این است که ما وارد یک مرحله جدید از بحران بین ایران و آمریکا شده‌ایم. اینکه این بحران ممکن است به جنگ یا عملیات نظامی بینجامد، قابل اظهارنظر نیست ولی می‌توانیم بگوییم ظرفیت یا امکان درگیری نظامی دارد بیشتر می‌شود.»

 

 

 

در واکنش به طرح شروط، ایران نه‌تنها آن‌ها را نپذیرفت، بلکه بدون شرط هم در میز مذاکره حاضر نشد. یک سال بعد از اعلام این شروط 12گانه، یعنی در خرداد 1398، ایالات‌متحده و شخص پامپئو اعلام کردند که آماده مذاکره با ایران بدون هیچ پیش‌شرطی هستند. مارک اسپر، وزیر دفاع وقت آمریکا در دی‌ماه 98 بازهم این ادعا را تکرار کرد و گفت که ترامپ آماده مذاکره بدون پیش‌شرط است.

 

پس از روی کار آمدن مجدد ترامپ، آمریکا بازهم اعلام کرد که آماده مذاکره با ایران بدون پیش‌شرط هستیم. اما ترامپ در روزهای اول ریاست جمهوری خود، سند فشار حداکثری علیه ایران را امضا کرد. در این سند آمده است که مسئله هسته‌ای، موشک‌های بالستیک و موضوعات منطقه‌ای، مسائلی هستند که باید حل‌وفصل شوند. ترامپ خواهان مذاکره و توافق در همه این موضوعات بود. همچنین آمریکا به دنبال مذاکره مستقیم در کشوری همچون امارات بود.

 

 

ایران پس از امضای این سند، اعلام کرد که حاضر به مذاکره با آمریکا طبق این خواسته‌ها نیست. همچنین وارد مذاکره مستقیم با آمریکا نخواهد شد و امارات به دلیل عادی‌سازی روابط خود با رژیم صهیونیستی، نمی‌تواند به‌عنوان میانجی‌گر، نقش ایفا کند.

در این روزها ترامپ ضمن عقب‌نشینی از مواضع تمامیت‌خواه خود، بارها تاکید کرده است که ایران «فقط نمی‌تواند سلاح هسته‌ای داشته باشد.» موضوعی که آمریکایی‌ها بگویند یا نگویند، ایران به سراغ آن نرفته است. مذاکره با آمریکا در حالتی پذیرفته شد که اولا، تنها در موضوع هسته‌ای باشد، ثانیا، به‌طور غیرمستقیم باشد و ثالثا، با میانجیگری عمان، کشوری که با اسرائیل عادی‌سازی نشده، صورت گیرد.

اگرچه بر اساس تجربه مذاکره با آمریکا از دهه 60 تاکنون، نمی‌توان به توافق با این کشور و اجرای تعهدات خوش‌بین بود؛ اما این مذاکرات در حالی صورت گرفت که شروط آمریکا حذف، و شروط ایران اعمال‌شده است.

آمریکا به دنبال چیست؟

در سند جامع اطلاعاتی آمریکا که چند روز پیش منتشر شد، آمده است که ایران سلاح هسته‌ای ندارد. آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا در روزهای آخر مسئولیت خود در مصاحبه با شورای روابط خارجی آمریکا گفت : «اگر به 20 سال گذشته نگاه کنیم، آزمایش‌های ما برای تغییر رژیم، قطعاً موفقیت چشمگیری نداشته است.

اما ما باید بر هر کاری که تغییر سیاست را انجام می‌دهد، تمرکز کنیم و این کشور را از کارهایی که منافع ما را تهدید می‌کند، بازداریم. یک مشکلی که ما با موفقیت از طریق برجام از روی میز برداشتیم(آن را حل کردیم)، جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای بود. من فکر می‌کنم توافق و مذاکره راه بهتری برای رسیدن به هدفمان باشد. دولت چه مال ما باشد چه ترامپ و چه اوباما، یک عزم مشترک وجود دارد آن، این است که ایران به سلاح هسته‌ای دست نیابد.»

 

 

ریچارد نفیو، متخصص تحریم‌های ایران در مقاله‌ای با عنوان «آخرین شانس برای ایران» نوشت: «هنوز هم دلایل خوبی برای حمله نکردن به ایران وجود دارد. حمله به ایران بی‌ثباتی را در خاورمیانه تزریق می‌کند و در زمانی که واشنگتن قصد دارد بر مناطق دیگر تمرکز کند؛ منابع زیادی را درگیر می‌کند. اگر حملات موفقت آمیز نباشد، اعتبار ایالات‌متحده ضعیف می‌شود. بهترین و بادوام‌ترین راه، توافق و دیپلماسی است. هنوز تحریم‌های سخت علیه ایران وجود دارد؛ اما این تحریم‌ها دائما توسط چین، هند، روسیه و دیگران، نقض می‌شود.

با توجه به خطرات اقدام نظامی، ایالات‌متحده باید تلاش نهایی خود را برای توافق در اوایل دولت ترامپ انجام دهد. حمله به ایران برای رهبران آمریکا مشکل ایجاد می‌کند. به‌ویژه آنکه درنهایت، حمله متوقف شود و تهران سلاح تولید کند. دیپلماسی در زمینه کند کردن ایران کارنامه موفقی دارد.

برجام بخش‌های مهمی از هسته‌ای ایران را کاملا مسدود کرد و تهران به برجام پایبند بود. اگر خود ترامپ با یک توافق جدید موافقت کند، ممکن است ایران باور کند که این توافق پایدار خواهد بود. ایران تضعیف‌شده برای خاورمیانه سودمند است...راه امن، تلاش برای مذاکره است.»