تحولات سوریه به چه سمتی خواهد رفت؟

به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» ، به نقل از باشگاه جوان

تحولات اخیر در سوریه، به ویژه در غرب این کشور و درگیری‌های جاری در مناطق تحت کنترل دولت جولانی، نشانه‌هایی از تغییرات عمده در آینده نزدیک را به نمایش گذاشته است. تظاهرات عمومی علیه دولت جولانی و سرکوب گسترده آن توسط نیروهای حاکم، به شدت شرایط این منطقه را پیچیده کرده است. در این زمینه، چهار سناریو محتمل برای آینده تحولات سوریه قابل تصور است. این سناریوها به توازن قدرت در منطقه و واکنش‌های داخلی و خارجی بستگی دارد که در ادامه بررسی خواهند شد.

سناریو اول: قیام گسترده در غرب سوریه و سرنگونی دولت جولانی

در این سناریو، قیام‌های مردمی در غرب سوریه با همکاری کردها و دیگر اقلیت‌های سوری به یک جنبش سراسری تبدیل می‌شود که می‌تواند پایه‌گذار یک سرنگونی نظام باشد. اگر حمایت‌های مردمی از قیام شورای آزادسازی سوریه ادامه پیدا کند و برخی گروه‌های مخالف دولت جولانی در کنار نیروهای کرد و سایر اقلیت‌ها به صف معترضان بپیوندند، این قیام ممکن است به سرنگونی دولت جولانی در بلندمدت منتهی شود.

با این حال، مشکلات زیادی پیش روی این سناریو وجود دارد. یکی از مهم‌ترین موانع، مخالفت اقلیت‌های سوری با بازگشت عوامل دولت قبلی سوریه به قدرت است. بسیاری از این اقلیت‌ها، به ویژه کردها، از تجربه‌های تلخ حاکمیت دولت بشار اسد در گذشته درس گرفته‌اند و به همین دلیل تمایلی به بازگشت به وضعیت گذشته ندارند. از نظر اقلیت های سوریه علوی ها بازمانده دولت بشار اسد هستند و همین دلیل تمایلی برای همکاری میان این گروه ها وجود ندارد. در واقع، تضادهای داخلی میان گروه‌های مختلف مخالف جولانی، ممکن است باعث تضعیف اتحاد آنها و در نتیجه کاهش کارآیی قیام شود.

سناریو دوم: خودمختاری علوی‌ها و امتیازات در برابر دولت جولانی

سناریو دوم مربوط به تلاش علوی‌ها در غرب سوریه برای کسب خودمختاری از دولت جولانی است. در این حالت، علوی‌ها ممکن است با تداوم مقاومت در برابر جولانی و با حمایت‌هایی از سوی برخی کشورهای خارجی، نظیر آمریکا و فرانسه، موفق شوند امتیازاتی در مناطق خود بدست آورند.

در این سناریو، موفقیت وابسته به دو عامل اصلی است: اول، میزان همراهی مردم با قیام شورای آزادسازی سوریه و دوم، دخالت دولت‌های خارجی در تحولات سوریه. آمریکا و فرانسه از مدت‌ها پیش فشارهایی به دولت جولانی وارد کرده‌اند تا حقوق اقلیت‌ها را رعایت کند و از سرکوب آنها دست بردارد. با این حال، دولت‌های غربی به هیچ وجه از بازگشت بقای بشار اسد به قدرت و تقویت نقش ایران در سوریه استقبال نمی‌کنند. این مساله ممکن است باعث شود که آنها در نهایت فشار کمتری بر جولانی وارد کرده و وی را در سرکوب علوی‌ها آزاد بگذارند، که می‌تواند به شکست این سناریو منجر شود. در نتیجه این سناریو نیز تقریبا بعید به نظر میرسد.

سناریو سوم: شکست قیام و تداوم حکومت جولانی

سناریوی سوم مربوط به شکست کامل قیام است که در ابتدا با توجه به وضعیت کنونی به نظر غیرممکن می‌رسید، اما به تدریج به یک گزینه محتمل تبدیل شده است. اگرچه اعتراضات به دولت جولانی در حال افزایش است، ولی توانایی گروه‌های معترض برای پیروزی در برابر نیروهای جولانی تحت شرایط دشوار، سوال‌برانگیز است.

به نظر می‌رسد که پیروزی در یک قیام سراسری به دلیل پراکندگی گروه‌ها، تفرقه‌های داخلی و سرکوب گسترده نیروهای جولانی برای معترضان غیرممکن باشد. علاوه بر این، حمایت‌های خارجی از قیام، به‌ویژه از سوی کشورهای غربی، به طور قطعی به معترضان نخواهد رسید و این امر می‌تواند به تضعیف روند قیام و در نهایت به شکست آن منتهی شود.

سناریو چهارم: نبردهای داخلی و درگیری دائمی میان علوی‌ها و دولت جولانی

سناریوی چهارم که احتمال وقوع آن بیشتر است، مربوط به یک وضعیت نیمه‌پایدار در سوریه است که در آن نه دولت جولانی قادر به سرکوب کامل قیام می‌شود و نه شورای آزادسازی سوریه قادر به شکست کامل دولت جولانی است. در این سناریو، شرایط به سمت یک سلسله نبردهای داخلی و درگیری‌های دائمی میان علوی‌ها و دولت جولانی می‌رود.

این سناریو به احتمال زیاد به یک جنگ فرسایشی منتهی خواهد شد که در آن هیچ‌یک از طرفین قادر به پیروزی قطعی نخواهند بود. در نتیجه، سوریه به یک عرصه نبرد داخلی بدل خواهد شد که در آن جبهه‌های مختلف به نبردهای پراکنده خود ادامه می‌دهند و هیچ ثباتی در آینده کشور حاکم نخواهد بود. این سناریو ممکن است تا سال‌ها ادامه یابد و درگیری‌ها در سطح محلی و منطقه‌ای ادامه پیدا کند.

در نهایت، تحولات اخیر سوریه و تظاهرات عمومی علیه دولت جولانی، می‌تواند به یکی از این چهار سناریو منتهی شود. هر سناریو به میزان زیادی به توازن قدرت داخلی و دخالت‌های خارجی وابسته است. از آنجا که سوریه در یک بحران پیچیده و چندجانبه گرفتار است، پیش‌بینی دقیق آینده دشوار است. با این حال، به نظر می‌رسد که سناریوی چهارم، یعنی تداوم نبردهای داخلی و درگیری‌های دائمی، محتمل‌ترین گزینه باشد که ممکن است تحولات آینده سوریه را شکل دهد.