به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» ، به نقل از مهر
«امیرمحمد خالقی دانشجوی دانشگاه تهران در مسیر بازگشت به خوابگاه، قربانی خفت‌گیری شد» واقعه‌ای تلخ که جان یک جوان را گرفت و موجی از اندوه و نگرانی را به همراه داشت. خبری که نه‌تنها در صدر اخبار قرار گرفت بلکه در دل بسیاری از دانشجویان و خانواده‌هایشان ترس و ناامنی را زنده کرد. تصویر یک دانشجو که با تاریک شدن هوا در مسیری که باید امن می‌بود، با سرنوشتی تلخ روبه‌رو شد، حالا به نمادی از مطالبه‌ای جدی تبدیل شده است: «امنیتی که باید وجود می‌داشت اما نبود.» اما آیا این مشکل فقط مختص به دانشجویان است؟ اصلاً شما فکر کنید که این فرد یک دانشجو نبود. شاید یک دختر دبیرستانی بود، یا یک خانم کارمند، زن خانه‌دار، یا حتی یک کارمند ساده در آن صورت هم نمی‌بایست همین نگرانی‌ها و مطالبه‌ها مطرح می‌شد؟ مسأله امنیت تنها مختص یک گروه خاص نیست، بلکه باید به عنوان یک مطالبه عمومی و بدیهی در نظر گرفته شود.
واقعیت این است شاید هرگز این اتفاق رخ نمی‌داد اگر امنیت مسیرهای دانشجویی تأمین شده بود. دانشجویان بارها درباره ناامنی این مسیرها هشدار داده بودند اما این نگرانی‌ها حالا به تلخ‌ترین شکل ممکن به واقعیت پیوسته است. چرا هنوز امنیت این مسیرها جدی گرفته نمی‌شود؟
اما در این میان مطالبه روشن و مشخص دانشجویان خیلی زود از مسیر اصلی خارج شد. تجمعی که می‌توانست فرصتی برای دریافت پاسخ‌های شفاف از مسئولان باشد، به بیانیه‌خوانی‌هایی تبدیل شد که هیچ ارتباطی با موضوع امنیت نداشتند. ناگهان بحث از تأمین امنیت مسیرهای دانشجویی به موضوعاتی تاریخی و سیاسی کشیده شد، از کوی دانشگاه و اتفاق ۱۸ تیر تا مسائلی که هیچ ارتباطی با این قتل نداشتند.
در این میان، مشخص نبود که همه افرادی که در این تجمع حضور داشتند، واقعاً دانشجو باشند. همین مسئله باعث شد که اصل مطالبه به حاشیه برود و برخی، به‌جای پاسخگویی درباره علت نادیده گرفتن هشدارهای دانشجویان، تمام ماجرا را به یک جنجال بی‌اساس تقلیل دهند. نتیجه چه شد؟ مطالبه‌ای که باید به اقدام عملی ختم می‌شد، در میان حواشی گم شد و به یک بحث بی‌نتیجه تبدیل شد.
اما مشکل فقط این نیست. وقتی یک درخواست مشخص به مسیرهای انحرافی کشیده می‌شود، نه‌تنها احتمال تحقق آن کمتر می‌شود، بلکه حتی ممکن است نتیجه معکوس داشته باشد و چنین فضایی، خودش تشدید ناامنی کند اگر تاکنون امنیت مسیرهای دانشجویی نادیده گرفته شده بود، حالا این خطر وجود دارد که این حواشی، شرایط را برای دانشجویان سخت‌تر کند.
امنیت، یک مطالبه حداقلی و بدیهی است اما حالا حتی همین خواسته ساده هم به حاشیه رانده شده است. پرسش اصلی این بود که چرا یک دانشجو در مسیر دانشگاه به خوابگاه جان خود را از دست داد؟ اما در ادامه فاجعه بزرگ‌تر این است که امنیت باید یه مطالبه بدیهی باشد قربانی یک جنجال بی‌اساس و بی‌سرانجام شد.
واکنش‌های کاربران در فضای مجازی
کاربران فضای مجازی به‌شدت از انحراف مطالبه امنیت و تبدیل شدن تجمع به یک بحث سیاسی انتقاد کردند. بسیاری معتقد بودند که این تحصن، به جای فشار برای تأمین امنیت، به فرصتی برای طرح موضوعات بی‌ربط تبدیل شد. یکی از کاربران نوشت: «یک نفر به قتل رسیده، بحث سر امنیت است، آن‌وقت شما از تاریخ و سیاست حرف می‌زنید؟! چطور اصل ماجرا را این‌طور قربانی می‌کنید؟»
در این میان، رسانه‌های معاند و عوامل منافقین هم بیکار ننشستند و با موج‌سواری بر این حادثه، سعی کردند تجمع دانشجویان را به یک بحران سیاسی تبدیل کنند. کاربری در این‌باره نوشت: «دوباره همان سناریوی تکراری! یک مطالبه ساده را تبدیل به یک جنجال سیاسی می‌کنند تا نه امنیت برقرار شود، نه کسی پاسخگو باشد.»
در ادامه واکنش کاربران در فضای مجازی را می‌توانید بخوانید.
