با اعلام اینکه حدود ۳۵ تا ۴۵ درصد از صادرات محصولات پتروشیمی ایران به آسیا جنوبی و آسیا دور مثل چین و هند روانه می شود، گفت: حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد فرآورده های پتروشیمی به مقصد کشور آفریقایی و ۱۵ تا ۲۰ درصد هم به کشورهای اروپایی صادر می شود. این درحالی است که تلاش شده تا حد ممکن مقاصد صادراتی خود را تنوع ببخشیم.
او با اشاره به اینکه تلاش می کنیم تا بازارهای صادراتی را از نظر نوع و حجم تقاضا به دقت بررسی کرده تا بتوانیم قیمت را بهینه مطرح کنیم، ادامه داد: هر چه بازار صادراتی مقصد به محل تولید فرآورده ها نزدیکتر باشد، قیمت محصول بالا تر است چرا که هزینه حمل کمتری دارد. به این ترتیب باید شرایط بازارهای هدف را سنجیده تا نسبت به رقبا نرخ مناسب تری را ارائه دهیم. در این میان باید رقبای داخلی نیز برای ارائه محصولات خود به بازارهای بین المللی هماهنگی داشته باشند تا با عرضه یک محصول مشابه، موجب شکسته شدن قیمت آن و در نتیجه برهم خوردن نظم بازارهای بین المللی نشویم. البته این مشکل تا حد زیادی میان تولیدکنندگان و هلدینگ های داخلی برطرف شده است. به همین موازات تلاش شده است تا هماهنگی های لازم با شرکت های تولیدکننده بزرگ نیز در عرضه محصولات انجام شود.
به گفته این مقام مسوول ۵۰ تا ۶۰ درصد از پروژه پتروشیمی کاویان۲ در دولت گذشته انجام شده است. البته این پتروشیمی حدود یک سال و نیم پیش رشد ۹۵ درصد را تجربه کرد که به دلیل مشکلات موجود در تامین خوراک این پتروشیمی از فعالیت دست کشید و اکنون با حل این مشکل به تولید می پردازد. درباره پروژه MEG مروارید نیز ۵۵ تا ۶۰ درصد پروژه اجرا شده بود و تجهیزات آن موجود بود و تنها نیاز به نصب داشت. البته باید در نظر داشت که هر کدام از پروژه پتروشیمی از مرحله طراحی تا تولید حدود ۶ سال زمان نیازدارند که طبیعتا این زمان ممکن است بین دو دولت جابجا شود.
منبع : خبرگزاری مهر
