کانال امن آمریکا برای ارتباط با معارضان ایرانی + عکس و فیلم

به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» ، به نقل ازمشرق ، «مایک پمپئو» وزیر خارجه‌ی سابق آمریکا و مدیر سابق سی‌آی‌ای (هر دو در دولت دونالد ترامپ) یکی از ایران‌ستیزترین سیاستمداران آمریکاست. پمپئو پس از خروج زودهنگام از دولت آمریکا با تک‌دوره‌ای شدن ریاست‌جمهوری ترامپ، اقدام به انتشار کتابی تحت عنوان «هرگز کوتاه نیا: جنگیدن برای آمریکایی که عاشقش هستم» کرد که به تجربیاتش در دوران خدمت در دولت آمریکا پرداخته است. مشرق قصد دارد طی یک مجموعه گزارش بخش‌های مربوط به ایران در این کتاب را خدمت مخاطبان محترم ارائه کند. آن‌چه در ادامه می‌خوانید قسمت شانزدهم از این مجموعه گزارش است. برای خواندن قسمت‌های قبلی می‌توانید از لینک‌های انتهای همین گزارش استفاده کنید.

فصل ۶: «مماشات نکن؛ حمله کن»

حمایت از مردم ایران

کارزار بازدارندگی ما روی فشار از داخل ایران هم حساب باز کرده بود. یکی از جنبه‌های کارزار ما مقابل ایران که بیش‌تر از همه به آن افتخار می‌کنم، حمایت‌مان از مردم این کشور بود. بسیاری از مردم ایران با حاکمان مستبد خود مخالفند؛ موضعی که عمیقاً به سیاست عدم مماشات پیوند دارد. ایرانی‌ها بیش‌تر از هر کس دیگری از وحشیگری رژیم خبر دارند. این را هم می‌دانند که برجام منابع بیش‌تری در اختیار رژیم گذاشت تا مردم ایران را زیر چکمه‌ی استبداد نگه دارد. بر خلاف دولت اوباما که سال ۲۰۰۹ از معترضان «انقلاب سبز» صرفاً حمایتِ نمادین، با تأخیر، و مبهم کرد، دولت ترامپ صدای مردم ایران را، که برای آینده‌ای روشن‌تر فریاد می‌زدند، تقویت کرد. من خوشحال بودم که به ایرانی‌ها کمک می‌کنم در فاز حمله قرار بگیرند.

در حالی که بیماران خاص در ایران مشمول تخفیف‌های تحریمی آمریکا برای دسترسی به داروهای خود نمی‌شوند، اغتشاشگرانی که به دنبال براندازی در ایران هستند، از تحریم‌های آمریکا معاف می‌شوند تا بتوانند از ابزارهای دور زدن محدودیت‌های ارتباط اینترنتی و همچنین خدمات اینترنت ماهواره‌ای، بهره‌مند شوند.

یکی از میلیون‌ها ایرانی‌ای که طاقتشان تمام شده، پویا بختیاری بود؛ مهندس برق جوانی که از، به قول خودش، رهبران جنایت‌کار و فاسد ایران، منزجر بود. پویا نوامبر ۲۰۱۹ [آبان ۱۳۹۸] همراه مادرش، ناهید، در اعتراض به بدرفتاری‌های رژیم به خیابان‌های [محله‌ی] «مهرشهر» [در کرج] رفت. به هم قول داده بودند دست همدیگر را بگیرند تا از هم جدا نشوند؛ اما وقتی نیروهای امنیتی به جمعیت حمله کردند، از هم جدا شدند. سپس ناهید بدترین کابوسی را تجربه کرد که یک مادر ممکن است تجربه کند: مواجه شدن با جسد بی‌جان پسرش روی دست معترضان دیگر. پویا توسط اراذل‌واوباش رژیم از ناحیه‌ی سر مورد اصابت گلوله قرار گرفته بود. اکنون ناهید نیز در کنار بسیاری دیگر از والدین ایرانی، عزادار است. اما در جایی گفته است: «حالا آرمان‌های پویا، متعلق به من هستند. من می‌خواهم آزادی مردم ایران را ببینم و جشن بگیرم.»

«پویا بختیاری» و مادرش «ناهید شیرپیشه». پس از کشته شدن بختیاری، «مایک پمپئو» وزیر خارجه‌ی وقت آمریکا، رسماً طی یک توئیت با خانواده‌اش ابراز هم‌دردی کرد و گفته می‌شود پدر بختیاری نیز از پمپئو تشکر کرده و تسلیت او را مایه‌ی دلگرمی توصیف کرده است.

مجله‌ی آمریکایی «تایم» برای جلد آخرین شماره‌ی خود در سال ۲۰۲۲، «زنان ایران» را به عنوان «قهرمانان سال» انتخاب کرد و اغتشاشات ایران را «مبارزه برای آزادی» توصیف نمود.

از سال ۱۹۷۹، زمانی که دسته‌ی انقلابیون [تحت رهبری] آیت‌الله قدرت را به دست گرفتند، چنین داستان‌هایی درباره‌ی ظلم خشونت‌بار، رایج بوده‌اند. اتفاقاً رئیس‌جمهور فعلی ایران، ابراهیم رئیسی، سال ۱۹۸۸، زمانی که معاون دادستان تهران بود، به کشتار حداقل پنج هزار زندانی سیاسی کمک کرد. من مفتخرم که وقتی در وزارت خارجه بودم، دور جدیدی از تحریم‌ها علیه او وضع کردیم. ظلم‌وستم رژیم در تمام عرصه‌های زندگی شخصی مردم نفوذ کرده است. زنانی که از پوشیدن روسری امتناع می‌کنند، مورد ضرب‌وجرح قرار می‌گیرند و به زندان می‌افتند. ایرانی‌هایی که می‌خواهند از اسلام خارج شوند و به آیین مسیحیت وارد شوند، برای تعمید باید مخفیانه از استخر هتل در کشورهای دیگر استفاده کنند.

رژیم، جولای ۲۰۲۱، نقشه کشید تا یک شهروند آمریکایی ایرانی‌الاصل [«مصی علی‌نژاد»] را در نیویورک برباید. وزارت دادگستری آمریکا این عملیات شیطانی را خنثی کرد، اما این، صرفاً جدیدترین نمونه از اعزام مأموران رژیم به سراسر جهان برای دستگیری یا کشتن دشمنان رژیم بود. دولت ترامپ هرگز از افشای فساد رژیم هراسی نداشت. ما حتی از مردم ایران خواستیم داستان‌های خودشان را در یک کانال پیام‌رسان امن برای ما تعریف کنند؛ و وزارت خارجه هزاران پاسخ دریافت کرد. من همچنین مکرراً با ایرانی-آمریکایی‌هایی که همچنان با اعضای خانواده‌یشان در داخل ایران ارتباط دارند، ملاقات می‌کردم.

دیدار «مایک پمپئو» وزیر خارجه‌ی وقت آمریکا، با «مصی علی‌نژاد» معارض ضدایرانی ساکن آمریکا، در ماه فوریه‌ی سال ۲۰۱۹. دولت آمریکا ادعا می‌کند عواملی تحت امر ایران، حدود هفت ماه پیش از این دیدار، تلاش کرده‌اند علی‌نژاد را در آمریکا بربایند

جولای ۲۰۱۸، در کتاب‌خانه‌ی ریاست‌جمهوری رونالد ریگان درباره‌ی سیاست‌هایمان در قبال ایران صحبت کردم. سخنرانی را در آمریکا ایراد کردم، اما مخاطبان واقعی‌ام مردم ایران بودند که راه‌هایی برای دور زدن سانسورچی‌های اسلام‌گرا و اطلاع از آن‌چه که خارج از مرزهایشان اتفاق می‌افتد، دارند. در آن سخنرانی گفتم: «سطح فساد و ثروت در میان رهبران ایران نشان می‌دهد که این کشور توسط حکومتی اداره می‌شود که بیش‌تر شبیه مافیاست تا دولت.» از آیت‌الله‌های دزد گفتم، و زنانی که در خیابان‌ها کتک می‌خورند. اتاق، مملو از ایرانی-آمریکایی‌هایی بود که، در عین تواضع باید بگویم، تقریباً از تک‌تک جملاتم با تشویق و کف زدن استقبال می‌کردند. امیدوارم آن‌ها گلویی بوده باشند که صدای مردم مظلوم ایران، یازده هزار کیلومتر آن‌طرف‌تر، از آن‌ها بیرون آمده باشد. بعداً با ایرانی‌های تبعیدی‌ای ملاقات کردم که می‌دانستند ترور سلیمانی موضوعیت دارد. آشنایان آن‌ها در ایران (از جمله افرادی که برای تشییع سلیمانی به خیابان‌ها آمده بودند، چون رژیم آن‌ها را مجبور کرده بود)، می‌دانستند که ما ضربه‌ی سختی به سرکوبگرانشان وارد کرده‌ایم.

مدل بازدارندگی و فشار ما جواب داد

در نهایت، کارزار فشار ما اگرچه بی‌نقص نبود، اما موفقیت‌آمیز بود. بسیاری از منتقدان مدعی شدند که تحریم‌ها کارساز نبوده‌اند؛ اما این حرف‌ها احمقانه است. ما با تحریم بیش از ۱۵۰۰ هدف ایرانی، به‌ویژه در صنعت نفت ایران، رژیم این کشور را از بیش از ۷۰ میلیارد دلار درآمد محروم کردیم؛ درآمدی که می‌توانست برنامه‌های موشکی و هسته‌ای و حملات تروریستی رژیم را تأمین مالی کند. بیش از صد شرکت [بین‌المللی] از ایران خارج شدند یا سرمایه‌گذاری‌های برنامه‌ریزی‌شده‌یشان در این کشور را لغو کردند، و این مسئله باعث شد ایرانی‌ها میلیاردها دلار دیگر را هم از دست بدهند. از سال ۲۰۱۷ تا سال ۲۰۲۰، تولید ناخالص داخلی ایران از ۴۴۵ میلیارد دلار به ۱۹۲ میلیارد دلار کاهش یافت (عملاً به نصف رسید)، و رتبه‌ی جهانی ایران در تولید ناخالص داخلی از ۳۱ به ۵۱ سقوط کرد. تحریم‌های ما باعث شد سپاه پاسداران بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰ بودجه‌اش را ۲۰ درصد کاهش دهد. مارس ۲۰۱۹، یکی از جنگجویان تحت حمایت ایران در سوریه که حقوقش یک‌سوم کم شده بود، به [روزنامه‌ی آمریکایی] «نیویورک‌تایمز» اعتراف کرد: «آن روزهای طلایی، گذشته و دیگر هرگز برنخواهد گشت... ایران پول کافی ندارد که به ما بدهد.»

بسیاری از متحدان ما نیز به کارزار تهاجمی ما پیوستند. استرالیا، آلبانی، بحرین، لیتوانی، عربستان، امارات، انگلیس، و آمریکا با هم متحد شدند تا از اقدام ایران به ایجاد اختلال در کشتیرانی در تنگه‌ی هرمز جلوگیری کنند؛ و عملیات‌های مین‌گذاری ایران علیه کشتی‌های بین‌المللی در آگوست ۲۰۱۹ متوقف شدند. انگلیس، آلمان، کوزوو، استونی، آرژانتین، پاراگوئه، گواتمالا، هندوراس، و کلمبیا حزب‌الله را در فهرست‌های تروریستی مختلف خود قرار دادند. با همراه شدن کشورهای جدید در آمریکای جنوبی (عمدتاً به لطف کار عالی «ناتان سیلز» مقام ارشد مبارزه با تروریسم وزارت خارجه) توانستیم یکی از کانون‌های تأمین مالی حزب‌الله را کور کنیم. و البته «پیمان‌های صلح ابراهیم» هم گام بی‌سابقه‌ای برای نیروهای ثبات و صلح در خاورمیانه در مقابل نیروهای هرج‌ومرج و مرگ بود.

در پایان دولت ترامپ، رژیم ایران به دلیل فروپاشی اقتصادش و خشم مردم این کشور به حال استیصال کامل افتاده بود. شواهد فراوانی داشتیم که نشان می‌داد، اگر ریاست‌جمهوری ترامپ یک دوره‌ی دیگر ادامه داشت، ایرانی‌ها آماده بودند پای میز مذاکره بیایند و التماس کنند به آن‌ها رحم کنیم. نمی‌توان آینده را با قطعیت پیش‌بینی کرد، اما من یک چیز را می‌دانم: فقط چند ماه مانده بود تا آیت‌الله دوباره دست دراز کند و «جام زهر» را بردارد؛ چنان‌که آیت‌الله خمینی، رهبر عالی ایران توافق تلخ صلح با صدام در سال ۱۹۸۸ را توصیف کرده بود.

«جان بولتون» مشاور امنیت ملی سابق دولت آمریکا در دوران ریاست‌جمهوری «دونالد ترامپ» و یکی از ایران‌ستیزترین سیاستمداران آمریکایی، ضمن تأکید بر ضرورت پیگیری سیاست رسمی «تغییر رژیم» در ایران توسط دولت آم

در حالی که «مایک پمپئو» وزیر خارجه‌ی سابق آمریکا ادعا می‌کند دولت «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور سابق آمریکا، از مردم ایران حمایت کرده و دل‌سوز آن‌ها بوده، خود ترامپ ایرانی‌ها را «ملتی تروریست، و از این نظ

ویدیوی جنجالی و سرتاسر دروغ «ساغر کسرایی» لابیگر و معارض ضدایرانی، درباره‌ی «خوشحالی مردم ایران» از شهادت حاج قاسم. کسرایی یکی از افرادی است که «مایک پمپئو» وزیر خارجه‌ی سابق آمریکا، از آن‌ها به عنوان

سخنرانی «مایک پمپئو» وزیر خارجه‌ی سابق آمریکا، در ۲۱ می ۲۰۱۸ [۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۷] در اندیشکده‌ی «بنیاد هریتج»، درباره‌ی سیاست ضدایرانی «فشار حداکثری» دولت ترامپ پس از خروج از برجام و اِعمال «شدیدترین تح

جنایت بولدوزر ارتش رژیم صهیونیستی علیه پیکر شهید «محمد الناعم»

رهبر ایران می‌گوید: «رؤسای‌جمهور آمریکا [می‌میرند و] بدن‌هایشان خوراک کرم و مور و مار می‌شود، اما جمهوری اسلامی همچنان ایستاده است.» این در حالی است که «مایک پمپئو» وزیر خارجه‌ی سابق آمریکا، ادعا می‌ک

«آمریکایی‌ها آرزوی تغییر حکومت ایران را به گور خواهند برد

جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، در سخنرانی تبلیغاتی انتخابات میان‌دوره‌ای اخیر کنگره‌ی آمریکا، در کالیفرنیا می‌گوید: «ایران را آزاد می‌کنیم