به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت»گورش کجا بود که کفنش باشه؟ حکایت رئیس جمهور فرانسه است که از آن طرف، از ونزوئلا و الجزایر و قطر گدایی می کند تا کارشان در زمستان به یخ زدن و شورش سراسری نکشد؛
از این طرف، برای ایران هارت و هورت می کند و با یک دلقک از اینجا رانده، از آنجا مانده، عکس یادگاری می گیرد.
از آن طرف، ماه هاست که تا دری به تخته می خورد، خیابان های پاریس در آشوب و سرکوب غرق می شود، و مترو و قطارها و پمپ بنزین ها اعلام تعطیلی می کنند؛ از این طرف، برای ایران لُغُز می خواند!
مرد حسابی تو اگر بیل زن بودی، باغچه خودتت را بیل می زدی که دولت فرانسه، مجسمه سرکوب در اروپا نباشد!
این وسط، خاک بر سری اپوزیسیون را ببینید که زمانی نماینده اش در پاریس، بختیار و بنی صدر بود، بعد رسید به بقایای گروهک منافقین، سپس شورای هماهنگی جنبش سبز و فراریان گروهک ملی- مذهبی، سپس آدم دم دستی به نام نیما زم، و حالا نماینده اش در ملاقات با ماکرون، شده فلان آدم مبتذل.
به قول نقی معمولی "دارم به قهقرا میرم من". البته قهقرای رژیم فرانسه و رسیدن از میتران به ماکرون، در این ابتذال موثر بوده. فعلا که دور، دور کوتوله هاست!
