پنجشنبه 13 ارديبهشت 1403 - Thu 02 May 2024
  • بانک‌ها هیچ دلیل و علاقه‌ای برای پرداخت وام به مردم ندارند!

  • باتلاق شمال در انتظار صهیونیست‌ها

  • عادی‌سازی بی‌حجابی شبیخون فرهنگی

  • معلمی که در اسارتگاه بعثی‌ها هم تدریس می‌کرد

  • واکنش نکونام به برکناری خطیر: استقلال به ساحل آرامش رسید

  • آخرین وضعیت تغییرات کتاب‌های درسی

  • صندوق‌های طلا زیر ذره‌بین

  • شاکی شدن حامیان بابک زنجانی با پس گرفته شدن پول بیت المال

  • نحوه رفتار آمریکا در مسئله غزه اثبات حقانیت موضع ایران در بی اعتمادی به آمریکا است/ جوانان باید منطق شعار مرگ بر آمریکا و اسرائیل را بدانند/ دیدار تیم ملی والیبال دانش‌آموزی ایران با رهبر انقلاب+فیلم

  • حزب‌الله با رگبار موشکی حمله ارتش اسرائیل را تلافی کرد

  • جنایات کومله به‌روایت تنها معلم بازمانده «برده‌سور»

  • فرمانده نیروی هوافضای سپاه: عملیات «وعده صادق» نکات پنهان زیادی دارد/آمریکایی‌ها گفته بودند دخالت نمی‌کنیم اما کردند+ فیلم

  • مانور عجیب روی کاهش نقدینگی

  • استایل گران قیمت بهاره رهنما

  • فرمانده‌ای که پسرخاله صدام را اسیر کرده بود

  • از ادعای شکنجه تا پیام‌های لحظه آخر به مادرش+ عکس و فیلم

  • زندگینامه شهید مرتضی مطهری، معلمی بزرگ و برگزیده

  • تجارت خاموش گلرنگ با «افعی تهران» در شبکه‌های فارسی زبان خارج از کشور +عکس

  • تصمیم‌گیری سلیقه‌ای عربستان در افزایش سهمیه حج+ عکس

  • پلیس در حال انجام وظیفه/ به ترک فعل ۳۲ دستگاه مسئول درباره حجاب رسیدگی خواهد شد؟+ فیلم

  • |ف |
    | | | |
    کد خبر: 299750
    تاریخ انتشار: 16/خرداد/1401 - 10:35

    عراقی‌ها از این اسیر ایرانی حساب می‌بردند

    مرحوم حاج آقا ابوترابی نه فقط برای اسراء بلکه نقطه امیدی برای نگهبانان عراقی‌ها نیز بود و بار‌ها و بار‌ها خود آن‌ها به این موضوع اشاره و اعتراف کردند.

    عراقی‌ها از این اسیر ایرانی حساب می‌بردند

    به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» ، به نقل از خبرگزاری دانشجو، سید روح الله موسوی، آزاده و جانباز ۷۰ درصد دوران هشت سال دفاع مقدس با اشاره به سیره مرحوم سید علی اکبر ابوترابی فرد روایت می‌کند: هیچ وقت نباید یاد و خاطره حاج آقا آبوترابی در دوران اسارات در هدایت و راهنمایی، پند و اندرز آزادگان را فراموش کنیم، او با آن جسم نحیف و ضعیف‌اش بزرگترین حامی اسراء بود.

    اگر حاج آقا ابوترابی نبود بسیاری از بچه‌ها به دلیل تبلیغات و شکنجه بی‌امان بعثی‌ها و وعده‌های منافقین شهید یا پناهنده عراقی‌ها می‌شدند. او همیشه مایه تسکین و امید اسراء بود و آن‌ها را به دیدار برادران و فرزندان و خانواده‌هایشان که منتظرشان بودند، امیدوار می‌کرد. مرحوم حاج‌آقا ابوترابی نه فقط برای اسراء بلکه نقطه امیدی برای نگهبانان عراقی‌ها نیز بود و بار‌ها و بار‌ها خود آن‌ها به این موضوع اشاره و اعتراف کردند.

    حتی نیروی‌های ویژه و مخصوص استخبارات عراق از آقای ابوترابی حساب ویژه‌ای می‌برند و اگر می‌خواستند او را شکنجه کنند، به دور از چشم بچه‌ها این کار انجام می‌دادند، زیرا می‌دانستند اسراء روی او تعصب خاص دارند و ممکن است وقتی سیلی به او می‌زنند، منجر به اغتشاش و شورش شود به همین خاطر او را در مکان دیگر شکنجه می‌کردند.


    شهید حاج قاسم سلیمانی به همراه مرحوم ابوترابی فرد


    موسوی می‌گوید: یادم می‌آید در زمان اسارات مسئول آشپزخانه بودم، یک روز «قانع» نگهبان عراقی کمی غذا برنج و گوشت به ما داد و گفت مادرم گفته این‌ها به اسراء بده، من هم فکر کردم نکند سمی باشد با فرمانده اردوگاه ایرانی و حاج آقا ابوترابی مشورت کردم مرحوم ابوترابی خودش یه ذره از آن خورد گفت که بزار اگر سمی است، من را بکشد، بعد گفت که این تبرک دارد به هر دیگی یه ذره بریز تا همه بچه‌ها از غذای مادر این نگهبان بخورند.

    یک بار نگهبان عراقی دو قاشق رب از من خواست باز حاج آقا ابوترابی مشورت خواستم، چون مواد غذایی ما بسیار ناچیز و کم بود روزی دو وعده غذا بیشتر نداشتیم، او گفت که این نگهبان حالا دست نیاز به طرف ما دراز کرده نباید ناامیدش کنیم درست این دو قاشق سهم ۵۰ نفر ما است یا یک بار نگهبان عراقی از سهم بچه‌ها غذا می‌خواست برای خانواده‌اش در ماه رمضان ببرد، با اجازه حاج آقا ابوترابی از سهم روزه‌داران که راضی بودند به او غذا دادیم و آن را تبرک می‌دانست.

    بعضی وقت‌ها نگهبانانان عراقی از افطار و سحری بچه‌ها به عنوان تبرک برای خانواده‌هایشان می‌بردند و حتی برخی از آن‌ها برای ما غذا و افطاری می‌آوردند هرچند به طور سیستماتیک شکنجه روزمره تعطیل نمی‌شد.

    سیدعلی اکبر ابوترابی‌فرد، یکی از روحانیون و مجاهدان برجسته‌ای بود که در ۲۶ آذر ۵۹ در تپه‌های الله اکبر اسیر شد پس از گذشت ۱۰ سال، سید علی اکبر ابوترابی که در دوران سخت اسارات «سید آزادگان» لقب گرفته بود با عزت و سربلندی به میهن اسلامی بازگشت. سرانجام روز ۱۲ خرداد ۱۳۷۹ خورشیدی بر اثر سانحه رانندگی به همرزمان شهیدش پیوست

    نظرات بینندگان
    نظرات شما