دیگر برای نابودی اسرائیل به جنگ بزرگ احتیاجی نیست

به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت»به نقل ازمشرق؛پس از گذشت نزدیک به ۲ هفته درگیری شدید نظامی میان رژیم اشغالگر صهیونیستی و گروه‌های مقاومت فلسطین که از قدس به کرانه باختری و غزه و سپس سراسر فلسطین اشغالی و حتی اعراب ساکن اراضی ۱۹۴۸ که اصطلاحا شهروند اسرائیل خوانده می‌شدند، کشیده شد، این جنگ ۱۱ یا ۱۲ روزه با اعلام آتش بس به پایان رسید. اما این جنگ با جنگ‌های دیگر تفاوت‌های چشمگیری داشت. برای بررسی این پیروزی بزرگ با دکتر سعدالله زارعی کارشناس ارشد مسائل منطقه به گفتگو پرداختیم.

مشرق: در ارتباط با تحولات اخیر در منطقه و جنگ غزه با رژیم صهیونیستی این سوال مطرح است که مقدمات شکل گیری و دلیل اصلی بروز این جنگ چه چیزی بود؟ این جنگ چه تاثیری بر معادلات سیاسی فلسطین داشت و پیامدهای آن در آینده بر رژیم صهیونیستی چه میتواند باشد؟

شکل گیری توطئه ای سنگین علیه فلسطین در چهار سال گذشته

دکتر سعدالله زارعی: بسم الله الرحمن الرحیم، در بحث فلسطین ما در مقطعی شاهد یک هجوم سنگین به فلسطین از سوی آمریکا، رژیم صهیونیستی و حوزه کشورهای عربی بودیم که به صورت های مختلف نمودار می شد. یکی از آنها موضوع معامله قرن بود که با روی کار آمدن ترامپ این مسئله اینگونه مطرح شد که قرار است یک اتفاق استراتژیک بزرگ رخ دهد و سیمای منطقه را تغییر دهد و وضعیت فلسطین را به نفع اسرائیل، دچار تغییرات عمده کند، و یا ماجرای عادی سازی روابط اسرائیل با کشورهای عربی که به شدت دنبال می شد و کشورهایی شبیه امارات، بحرین و ... در این زمینه پیشگام شدند و این زمزمه مطرح بود که این عادی سازی ممکن است با دیگر کشور ها صورت بگیرد، و یا مسئله الحاق کرانه باختری و یهودی سازی کامل قدس و کرانه باختری که به شکل جدی هم در معامله قرن و هم در برنامه هایی که نتانیاهو پیگیری میکرد مطرح بود و اگر ما این قضایا را تا همین سال پیش دنبال و بررسی کنیم، متوجه میشویم که یک توطئه بسیار سنگین، هم منطقه و هم فلسطین را در برگرفته بود.

فضاهم یک فضای سنگینی بود، ایران، عراق و لبنان هرکدام در یک صحنه ای درگیری داشتند، که مجموعه همه اینها بیان کننده این امر بود که با سرگرم کردن کشورهای محور مقاومت در مشکلات و مسائل دیگر، موضوع فلسطین را به سمتی که مورد دلخواهشان است می‌برند.

بابت درز اطلاعات همیشه به فلسطینی‌ها انتقاد داشتیم/ قرار شد جنگ از داخل فلسطین آغاز شود

اینجا یک سوال مطرح بود و آنهم اینکه در قبال این مسئله چه باید کرد؟ عمق فاجعه و حجم انرژی که برای به سرانجام رسیدن این توطئه استفاده شده بود، معلوم بود. بررسی های زیادی در داخل فلسطین و بیرون فلسطین برای یافتن پاسخ این سوال صورت گرفت. جمع بندی که صورت گرفت این بود که اول باید یک اتفاق از داخل فلسطین رخ دهد و نمیتوان با یک رخداد بیرونی این صحنه را تغییر داد. رخ داد بیرونی مثلا اینکه حزب الله لبنان به اسرائیل حمله کند، اما اینگونه حزب الله موقعیت خود را در جامعه لبنان از دست میداد و زیر سوال میرفت، چرا که دلیل موجهی برای شروع جنگ نداشت. ایران هم با وجود روی کار بودن دولت آقای روحانی، نمیتوانست به شکل جدی به این موضوع وارد شود، چرا که در داخل دچار تعارض و بهم ریختگی می شد. جمع بندی این بود که باید اتفاقی از داخل فلسطین رخ دهد.

دومین نکته این بود که این موضوع باید به شکل یک اتفاق تازه در حوزه نظامی - امنیتی رخ دهد. این تقریبا جمع بندی بود که در باره این موضوع صورت گرفت و فلسطینی ها از حدود دو سال پیش به سمت این مسئله رفتند که شرایط را آماده کنند تا اینکه یک اتفاق بزرگی در داخل سرزمین های اشغالی رخ دهد و این مسئله، مقدمه عملیاتی است که فلسطینی ها از دوهفته پیش شروع کردند.

در اینجا فلسطینی ها باید دست به جنگ میزدند که این موضوع به نوبه خود یک مسئله تازه بود، چرا که تاکنون فلسطینی ها در غزه مورد حمله قرار میگرفتند و تا حدی که بتوانند جنگ را متوقف کنند، دفاع میکردند و اسرائیل هم در نهایت به آتش بس، تن میداد. اما این بار بنا بود که اول فلسطینیان غزه دست به اقدام بزنند و در این میان باید سطح این اقدام از سطح اقدامات قبلی بالاتر و موضوع هم باید فراتر از غزه می بود. بر همین اساس فلسطینیان از دو سال پیش شروع به ارتقاء تجهیزات خود کردند و اگر چیزی میتوانستند به داخل غزه وارد کنند، کرد