به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت»به نقل ازدانا,در حالی به روزهای منتهی به 28 خرداد و برگزاری سیزدهمین انتخابات ریاست جمهوری نزدیک می شویم که بعد از حضور علی لاریجانی در ستاد انتخابات کشور و کاندیداتوری برای انتخابات پیش رو، محافل سیاسی و رسانه ای وی را گزینه نهایی مورد حمایت جریان اصلاح طلب معرفی می کنند.
محمد عطریانفر، عضو شورای مرکزی حزب کارگزارن سازندگی در تازه ترین اظهاراتش گفته است لاریجانی امروز چهره‌ای متفاوت دارد و برای اصلاحات جذاب است. وی این را هم گفته که منطق مشارکت علی لاریجانی مبتنی بر واجد بودن یک سابقه اصولگرایی است که با رویکردهای مناسب اصلاح‌طلبانه در دوازده سال اخیر همراه شده است.
این چهره کارگزارانی تصویر امروز لاریجانی را تصویری متفاوت از چهره اصولگرایی او برشمرد و گفته است بیانیه علی لاریجانی در نشست خبری بعد از ثبت نام تصویر متفاوتی از او ارائه کرد که از منظر نگاه اصلاح‌طلبی بسیار جذاب و قابل احترام بود.
اظهارات عطریانفر سرتاسر تاکید بر اصولگرا بودن لاریجانی دارد که البته با منظری تازه از اصولگرایی توانسته است نظر اصلاح طلبان را نیز به خود جلب کرده و موجبات رضایت آنها را فراهم کند؛ دیدگاهی که از زمان تشکیل مجلس یازدهم به عنوان یک استراتژی در اردوگاه اصلاحات کلید خورد.
بعد از پایان مجلس دهم و روی کار آمدن مجلس یازدهم، دوره ریاست لاریجانی بر قوه مقننه به اتمام رسید اما سیاست ها و مواضع وی به عنوان رئیس مجلس به خصوص در ادوار نهم و دهم موجب شد تا جریان اصلاحات تلاش کند وی را به عنوان یک اصولگرای معتدل معرفی کند.
سیاست اتخاذی اصلاح طلبان البته بدون پشتوانه فکری و استدلالی نبود. لاریجانی همراه ترین رئیس مجلس با دولت وقت بود، مواضع و اظهارات او در مجلس سراسر دفاع از دولت و جانبداری از سیاست های اجرایی قوه مجریه بود.
او در پرونده عملکرد خود تصویب 20 دقیقه ای برجام را به یادگار گذاشت تا در جایگاه ریاست قوه مقننه در تحمیل برجام به کشور با دولت همصدا و همراه باشد.
این بازی البته تاکتیک اصلاح طلبان است؛ جریان اصلاحات در انتخابات ریاست جمهوری 92 به حمایت قاطع از روحانی وی را بر منسب ریاست جمهوری نشاند تا از طریق وی به خواسته های سیاسی خود دست پیدا کند.
اصلاحات در دولت دوم حسن روحانی نیز حامی او بود به طوری که لیدر این جریان با «تَکرار» حمایت از روحانی تمام پتانسیل و داشته های این جریان را پشت سر روحانی بسیج کرد اما بعد ها مواضعشان نشان داد که از حمایت خود از حسن روحانی بدلیل عملکرد بسیار ضعیف وی، پشیمان شدند.
موارد زیر تنها نمونه هایی از ابراز پشیمانی اصلاح طلبان نسبت به حمایتشان از حسن روحانی است:
- رسول منتجب نیا قائم مقام وقت حزب اعتماد ملی در اظهاراتی گفته بود: سال ۹۲ چاره‌ای جز حمایت از روحانی نداشتیم.
- محسن هاشمی هم گفته بود اصلاح‌طلبان سال ۹۲ گزینه‌ای جز حمایت از روحانی نداشتند.
- پروانه سلحشوری گفته بود: رئیس‌جمهور شرایط را به‌گونه‌ای رقم زد که حامیانش از مردم خجالت می‌کشند.
- کواکبیان هم در اظهاراتی گفته بود: به عنوان نماینده مردم خجالت می کشم از اینکه بگویم از این دولت حمایت کرده‌ام.
- صادق زیباکلام اینگونه اظهاراتش را مطرح کرد: رویم نمی‌شود در چشم کسانی که با تشویق من به روحانی رأی دادند، نگاه کنم؛ شرمنده آنهایم
- محمدعلی ابطحی هم گفته بود: رئیس جمهوری که با پشتوانه اصلاحات آمده، به شدت غیر قابل دفاع شده است و اصلا ربطی به آن روحانی ایام انتخابات ندارد
- صادق خرازی ، دبیر کل حزب ندای ایرانیان در اظهاراتی اعلام کرده بود که اگر به سال 92 برگردم به حسن روحانی رای نمی دهم.
این مواضع نشان می دهد که جریان اصلاح طلبان که روزی با تمام پتانسیل و توان حزبی خود به حمایت و پشتیبانی از روحانی پرداخت، از پاسخگویی نسبت به عملکرد دولت مورد حمایتش فرار کرده و از مسئولیت شانه خالی کند.
این اما تمام ماجرا نیست چرا که سناریوی سال 92 امروز در آستانه انتخابات سیزدهم در جریان اصلاحات در حال تکرار دوباره است و این بار نقش روحانی را لاریجانی بازی می کند.
اما به نظر می رسد تجربه روحانی اصللاح طلبان را از عاقبت حمایت از لاریجانی ترسانده به طوری که این بار تلاش می کند از لاریجانی نه به عنوان یک گزینه اصلاح طلب بلکه به عنوان یک اصولگرایی که کار کردن با او برای اصلاح رضایت بخش است حمایت کنند.
اصلاح طلبان برای فرار از مسئولیت حمایت از روحانی و سفید کردن فضای حاکم بر افکار عمومی این بار بر اصولگرا بودن لاریجانی تاکید دارد تا تبعات این حمایت گریبان ادورگاه اصلاحات را نگیرد!