باز هم شورش را درآوردیم. باز هم افراط کردیم. درست مثل سال ها قبل که شورش را درآوردیم. مثل سالها قبل که افراط کردیم.
باز هم شورش را درآوردیم در بی گناهی خودمان و گناه کار نامیدن دیگران. باز هم شورش را درآوردیم در محکوم کردن یکی و مظلوم خواندن دیگری.
این اما حکایت سالهای گذشته و حال و آینده «بعضی» از خودمان است. هیچ وقت حد وسط نداریم. یا روی دنده راستیم یا دنده چپ. شب روی دنده راست می خوابیم و صبح از دنده چپ بیدار می شویم.
سالها قبل که هنوز فضای مجازی در کشورمان به قدرت فعلی نرسیده بود فیلم کاملا خصوصی زهرا امیرابراهیمی - بازیگری که با سریال نرگس به شهرت رسید- در سطح گسترده ای به وسیله سی دی و بلوتوث پخش شد.
خیلی از ماها حریصانه دنبال آن فیلم رفتیم و گیرش آوردیم تا ببینیم این چه فیلمی است که این همه سروصدا کرده،چه خبر شده،برایمان جذاب بود که بازیگری در آن سطح چه کاری انجام داده، در آن فضا و آن جامعه ،فیلمی با آن شرایط حتما جذابیت های خاص خود را داشت.
فیلم این بازیگر را خیلی هامان دیدیم. می گویم «خیلی هامان» که به کسی برنخورد شما فکر نکنید خودم را بری از آن خطا و اشتباه دانسته ام و دیگران را محکوم کرده ام.
فیلم این بازیگر را خیلی هامان دیدیم. حتی به عنوان سورپرایز به دیگران هم دادیم تا آنها نیز به دیگران بدهند و همین شد که نباید می شد. یعنی به صورت هرمی همه ما در انتشار وسیع آن فیلم و آن بازیگر نقش داشتیم.
خب آن ماجرا با همه تلخی هایش تمام شد. تلخی هایی که خانم بازیگر را مجبور به مهاجرت از وطن کرد. ما چه می دانیم در آن سالها در دل پرآشوب زهرا امیرابراهیمی چه گذشت و چه بر سرش آمد، اما من می دانم که در آن فاجعه تک تک ما مسوول بودیم.
حالا اما پس از گذشت سالها از آن ماجرای تلخ، زهرا امیرابراهیمی برای اولین بار به صورت رسمی تایید کرد که آن فیلم خصوصی مربوط به او بوده و بعدش درباره نحوه لو رفتن فیلم،عاملین انتشار آن و باقی ماجرا صحبت کرد.
به فاصله چند ساعت از انتشار این مصاحبه تصویری حالا همه ایران در شبکه های مجازی از توییتر و اینستاگرام تا تلگرام و واتساپ و..به رگ غیرتشان برخورده و شروع به محکوم کردن کسانی می کنند که در آن سالها آن فیلم را دیدند و بازنشر کردند.
انگار نه انگار خودشان هم در همان دسته ای هستند که فیلم آن بازیگر را دیده اند. انگار اصلا آن فیلم را ندیده اند. اگر ندیده اند چطور دارند آن را محکوم می کنند؟ چیزی که ندیده اند را چرا محکوم می کنند؟ اگر دیده اند پس چرا محکوم می کنند؟ اگر هم محکوم می کنند لطف کنند اول خودشان را محکوم کنند و بعد دیگران را.
تازه از این ماجرا گذشته بعضی ها سراغ کسی رفته اند که این بازیگر گفته فیلمش توسط او منتشر شده،کسی که بازیگر تئاتر بوده و به دلیل بیماری سرطان از دنیا رفته؛ به بیانی شاید در همین دنیا به عقوبت گناهش دچار شده حالا ما که باشیم که برای کسی که از دنیا رفته و نیست تا از خودش دفاع کند نسخه می پیچیم.
بعضی های دیگر حتی سراغ بازیگرانی رفته اند که در مراسم ختم این بازیگر تئاتر بوده اند و با انتشار تصاویر حضور آنان در مراسم تشییعش، کسانی که در مراسم تدفین او بوده اند را سرزنش می کنند.
زمانی در انتشار و دیدن فیلم خصوصی خانم بازیگر شورش را درآوردیم حالا اما در حمایت از او شورش را در می آوریم..
کلا به نظر می رسد ما ملت شورشی هستیم، نیستیم؟!
مهدی بذرافکن
منبع : افکار
