با این حال مطرح شــدن این موضوع بیشــتر از هر چیزی حاکی از تلاش بغداد نخست برای کسب اهداف خودش مثلاً معافیت خرید نفت از ایران و دوم کسب برخی اهداف منطقهای است اما در هر صورت هنوز چنین امری در صحنه واقعی روی نداده تا بتوان آن را بدرســتی تحلیل کرد.
آنچه اهمیت دارد این اســت که طبیعتاً رابطه راهبردی و عمیق ایران و عراق از بُعد امنیتی و سیاسی و تا حدود زیادی ایدئولوژیکی میتواند بهتر باشــد ولی صحنه سیاسی عراق در اینکه این میانجیگری را مدیریت کرده و به نقطه مقصود برسانند قابلیت کمی دارد، چراکه روی این موضوع در داخل عراق وحدت نظر وجود ندارد.
از سوی دیگر برخی جریانات داخلی در عراق هم وجود دارند که میگویند مخالف چنین امری از سوی دولت هستند اما روی این جریانات نمیتوان خیلی حساب کرد چرا که درونشان انواع پارامترها و دستهبندیها وجود دارد که موجب میشود خود را در صحنه سیاســی هماهنگ نداننــد.
اینکه جریان صدر یک حرف بزند یا حتی جریانهای اهل ســنت عراق هر کدام ســخنی میگویند، نشاندهنده ناهماهنگی داخلی اســت بنابراین نمیتوان روی چنین گروههایی و مخالفت یا موافقت صریح و آشکار آنها حسابی باز کرد
منبع : قدس انلاین