به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» تا کنون تعداد کسانی که اعلام کرده اند قصد نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری را دارند از ۵۰ نفر گذشته. بسیاری از آنان سال ها خارج از گود بوده و هیچ خبری از ایشان نبود و به یکباره سودای ریاست هیأت دولت به سرشان زده و اعلام کاندیداتوری کرده اند.
سوال اینجاست که چرا شغل ریاست جمهوری اینقدر به نظر آقایان جذاب آمده؟
از احساس تکلیف و این قضایا که بگذریم، ایشان طی چهار سال گذشته الگویی را مشاهده کرده اند که هرکسی را ترغیب می کند این شغل بی دردسر را تجربه کند!
بدون اینکه برنامه یا کارنامه درخشانی داشته باشی، با شعار و رقیب هراسی به سادگی رأی می آوری؛
با لابی گری برای وزرای مدنظرت رأی اعتماد میگیری و دورهمی رفقای قدیمی و فامیل راه می اندازی؛
با وجود اختیارات بالای ریاست جمهوری طبق قانون اساسی، برای هر مشکل کشور، اختیارات فراقوه ای طلب می کنی؛
در ستادها و شوراها، نظرات کارشناسان و اعضا را به هیچ میگیری و تصمیمات خودت را اعمال می‌کنی و دست آخر می گویی تصمیم جمعی بود و مسئولیتش با همه است؛
