روزنامه دولتی ایران، در شماره چهارشنبه گذشته خود (مورخ 25 بهمن 96) در یادداشتی در صفحه نخست این روزنامه به قلم «حسین انصاری‌راد»، فعال اصلاح‌طلب و از نمایندگان مستعفی مجلس ششم به ماجرای رفراندوم‌خواهی رئیس‌جمهور روحانی اشاره کرده است.
انصاری‌راد در این یادداشت می‌نویسد: سؤال این است که رئیس جمهوری به‌عنوان حافظ و مجری قسم خورده قانون اساسی وقتی یک بند از قانون اساسی را برای مردم بازخوانی می‌کند و خود را مسئول اجرای قانون اساسی می‌خواند، چرا عده‌ای از این موضوع عصبانی می‌شوند؟ مگر امام راحل ما اصل را قانون اساسی نمی‌دانستند؟ مگر ایشان بارها تأکید نکردند برای حل اختلافات به دور قانون جمع شوید؟ نکته دیگر اینکه قانون اساسی برآمده از رأی مردم است. اگر امروز همه از قانون اساسی دم می‌زنیم یعنی از حاکمیت مردم سخن می‌گوییم. بنابر این اگر قرار باشد برای حل اختلاف یا موضوعی باز به رأی مردم در قالب همه‌پرسی مراجعه کرد آیا سخن ناروایی است؟
او همچنین در بخش پایانی مطلب خود تأکید کرده است:
«سخن این است که اگر می‌خواهیم نظام، کشور و حکومت دوام پیدا کند راهی جز بازگشت به قانون و اجرای صریح همه اصول قانون اساسی نداریم. اگر رئیس جمهوری معتقد است برای حل مشکلات کشور و در راستای اهداف نظام باید به همه پرسی تن داد باید همه به او کمک کنیم تا بتواند به اجرای بهتر قانون عمل کند. چرا که او مسئولیت اجرای قانون اساسی را عهده دار است. رئیس جمهوری تا زمانی رئیس جمهوری خواهد ماند که بتواند به سوگند خود پایبند بماند و مجری همه اصول قانون اساسی و حافظ منافع مردم باشد.»[1]
*ما قضاوت درباره اظهارات انصاری‌راد مبنی بر اینکه «رئیس جمهوری تا زمانی رئیس جمهوری خواهد ماند که بتواند...» را به عهده مخاطبان محترم می‌گذاریم.
خاصه اینکه مردم ایران خاطره خوبی از این نوع اظهارات مبنی بر ماندن یا نماندن رئیس‌جمهور هم در خاطر ندارند و این قبیل حرف‌ها نوستالژی اظهارات محمود احمدی‌نژاد است که درباره ژست عدم تمایلش به ماندن در پست ریاست‌جمهوری می‌گفت: یک خط می‌نویسیم و خداحافظ![2]
در این باره دو نکته گفتنی نیز وجود دارد:
یکم: روزنامه ایران پیش از این هم در یادداشتی دیگر خواستار ارائه اختیار «انحلال مجلس» به رئیس‌جمهور شده بود![3]
دوم: طبق اصل 59 قانون اساسی، مسئله همه‌پرسی از اختیارات مجلس شورای اسلامی است نه از اختیارات دولت.
منبع : روزنامه دولتی ایران
